Hocalarla problemi olan ama bu sene üniversite sınavı olduğu için derslere dört kolla sarılan öğrenci. Rozerin Kırtay. Göze batmak istemeyen bir kız ama açık sözlülüğü yüzünden hep göze batıyor. Sıradan bir devlet lisesinde okuyor. Okulu sevmiyor çünkü onu okuldan normal bir öğrenciye göre daha da soğuttular. Rozerin okulun ilk gününde kalbini platoniğine kaptırıyor. Geçen sene arkadaşlarıyla ettiği bir kavga yüzünden sınıfta kalan bir öğrenci, Ali Tez. Yakın olduğu arkadaşlarıyla birlikte sınıfta kaldı. Diğer hikayelerde okuduğunuz gibi bir bad boy veya çete lideri değil. O sıradan bildiğiniz gururu ve mertliğiyle yaşayan bir son sınıf erkek öğrenci. Kavga edecekse bile yerine ve zamanına göre ediyor. Mekanı falan da bar değil. Yeri geldiğinde arkadaşlarıyla arada bir bara gider. Ya da içkileri alıp bir parka falan gider içerler. Diğer hikâyelerdeki gibi seks bağımlısı falan da değil. Ali'ye göre her şeyin yeri ve zamanı var. Sıradan orta halli bir ailenin çocuğu. Diğer hikâyelere göre daha çok gerçek hayatta şanslıysanız veya devlet lisesinde okuyorsanız karşınıza çıkabilecek bir çocuk. Lise de başlayan aşk üniversiteye taşınıyor... Pek lise hikayesi değildir, ilk on bölüm lise de geçmektedir. Bu deli ikilinin deli aşkını okumaya hazır mısınız? Ben Hopeklausm... İlk kez gerçek hayatta sıklıkla yaşabileceğiniz bir platonik aşk yazacağım. Gerçekçilik öncelik olacak. Ali ve Rozerinin deli aşkı! Heyecan dorukta...

Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu ödül en çok bağımlılık yapan Watty yarışmacısına gidiyor.) Ekler: BÜH 1.1 (özel) bölümler. Diğer çalışmalarım için profilimi incelemeyi unutmayın.

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.