Vazgeçme diyor içimden bir ses. Nefesin kesilinceye kadar değil umudun kesilinceye kadar koşmaya devam et diyor. Şu dilinden düşürmediğin aşk şarkılarını kendine değil o'nun kulağına fısılda artık. Defalarca okuyup aynı hüznü yaşadığın şiirleri o'na oku. Uzaklardan bakmayı bırak gözlerine dokun gözlerinle. Gelmeyecek biliyorum ama sen yinede davet et çay içmeye. Kahve yasak biliyorsun hatırı dokunur yüreğe. Yine bekle o otobüs durağında. Yine rüzgarın getirdiği kokusunu çek içine. Susma ! Utanma ! Unutma ! Sevmiyorum demişti evet doğru ama sevmeyeceğim demedi. Vazgeçme ! diyor içimdeki ses. Biri içimdeki sese 'sevmeyecek sus artık' desin! Değişim #17 12.05.2018

"Eğer bir dilek hakkım olsaydı, ne dilerdim biliyor musun?" Kafasını salladı. "Tüm acılarının yarısını almak. Çünkü bu sefer bende senin düşündüklerini, hissettiğin acıları tadacaktım. Ve ben sana göre düşünecektim. Kendini böyle harap etmeni istemiyorum." dedim yüzünde ki her santime bakarken. "Sen harika bir insansın." Alnımı öptü ve ellerini saç diplerime götürdü. Dudakları hâlâ alnımdaydı. O kadar güven vericiydi ki bana karşı olan dokunuşları. Ve ben onu tekrar sevmiş, tekrar aşık olmuştum. "Seni hak edecek ne yaptım ben?" "Sadece sevdin." Dudakları yanağıma geldi bu sefer. Ve benim kollarım tekrar yerini bulmuş, boynuna sarılmıştı. *** "O yeşillerin var ya... İçinde kayboluyorum." "O kahvelerin var ya... İçinde boğuluyorum." *** "Seni varya... Acayip seviyorum." "Ben seni daha acayip seviyorum." ***

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın