Ne nane ne karanfil , vicdan kokmalı insanın nefesi... Yüreği kavrulana dek sevmeli, Sevmeli ki bağıra çağıra haykıran vicdanını dinlemeli.Sevmeli ki evren merhamet duygusu ile yoğrulmalı ,dünya barışa bulanmalı... Umuttur; Birgün bir Zeytindalı uzanır cennet-i âlâdan ve tüm dünya barışa bulanır. Rahman(c.c)'ın zeyt...
Ne kadar duygusal bir varlık şu insanoğlu. Hayatın her anında farklı duygular içinde buluyor kendini. Sonra bu duygular sözler oluyor,sözlerse manalı mısralara dönüşüyor.Ve mısralar da şiirlere... İşte benim şiirlerim böyle oluştu. Hepsi yürekten çıkma. Her birinin ayrı bir hikayesi var yaşanmışlıklardan.
Sevipte kavuşamayanlara. Özleyipte barışamayanlara. Sevilmeyi beklerken, Beklemeyi sevenlere gelsin...
Anne ve babası tarafından terkedilen, akrabalarının sahip çıktığı yaralı bir genç kız; Rumeysa DEMİR... Kaybettiklerine üzülmek yerine, elinde olanların kıymetini bilen, iyi kalpli bir delikanlı; Ömer ŞAHİN... Yaşanmışlıkların, acıların ve hüzünlerin buluşturduğu ortak yer; Bir uçurum kenarı... Ne Rumeysa kendini boşl...
En güzeli başkasının olsun hayırlısı benim... Dualarımın vazgeçilmez cümlesiydi şükürler olsun ki sonunda hayırlı oldu herşey... (iyi okumalar)
"Ailem dinim ve Aşkım arada kaldım hiç bu kadar Karışık duygular yaşamamıştım " "Hepsi birer imtehan Zeynep Allah kimsenin omzuna taşıyamayacağından fazla Yük yüklemez" Ben ilk defa kendimden bu kadar emindim yanıktım işte resmen aşıktım ama onu her gördüğümde kalbimin atışlarını durduramıyordum işte Yüzüm kızarıyord...
Sen benim , Sen benim DUAMLA SEVDİĞİMSİN YARİM... Ben seni ALLAH İÇİN SEVDİM BUNU BİL YARİM.
