Herkes sevilmek, herkes âşık olmak ister. Peki, aşkı bulacağına inanır mı herkes? Kahramanlarından çok aşk hikâyelerini sevmez miyiz hep? Hayatta bazı şeyler çok değerlidir. Karşınızdaki insanın sizin içinizi görebilmesi... Kalbinizi dinleyebilmesi gibi... Ama ben hayatta en çok mucizemize değer verdim. Mucize... Gerçekten buna inanır mısınız? Mesela bir kış günü gökyüzünden bir topak kar yağarken aslında içinde bir mucize taşıdığına? Ya da tamamen zıt olan iki insanın mucizevi bir şekilde bir araya gelmelerine? Ben inanıyorum. Ben gerçekten mucize diye bir şey olduğuna inanıyorum. Çünkü benim hayatım akıl almaz bir mucizeyle başladı. Umutlarımı, hayallerimi, geleceğimi bir kenara itip o mucizenin peşinden gittim. Bu akıl almaz bir şey! Hatta çılgınlık! Çünkü ben Mehir Özdemir, hayatta öncelikleri olan bir kızdım ve asla bir mucizenin peşinden gitmezdim. Sanırım kendim hakkında birkaç şey söylemeliyim. Herkes gibi sevilmek istemedim, âşık olmakta. Aşkı bulacağıma kesinlikle inanmadım. Aşk hikâyelerinin kahramanlarını da hiçbir zaman sevmedim. Şimdi de bir şey itiraf edeyim, hem çok sevdim hem de çok sevildim. Hatta hayatımda öyle bir şey oldu ki biz konuşmadan kalbimizin sesine âşık olduk. Evet, birbirinden zıt o iki insanı bir araya getiren mucizemiz Berdeldi. "Berdel bizim mucizemiz Mehir. Ve sen bu mucizeyle gelen bir hediyesin." Not: Kitap olacağı için tamamen düzenlemededir.

Bir insan,bu şehirde töreyle karşılaşır gözünü açınca. Kan davaları,imkansızlıklar.Bir insana burada fikri sorulamaz. Çünkü töreler,berdeller ve kan davaları daima üstündür. Allah'ın verdiği canı alabilecek kadar önemsenirler. Burası kanın şehri,törenin şehri,Doğunun en acımasız şehri. Burada masum değilsin,burada aşık olamazsın. Kaderine ne yazıldıysa.. Burası MARDİN.

Abisinin hayatının kurtulması için sevmediği daha da önemlisi tanımadığı bir adamla Berdel yapılmasına karar verilen Mira'nın hayatını okumaya var mısınız?

Cemre TUNA : 22 yaşındayım.mardinde doğdum ancak istanbulda yaşıyorum babam mardinden törelerden aşiretten beni hep uzak tutmaya çalışmıştı çünkü bir kızını töre kurbanı olarak ölmüştü. Ben ise en son mardine 20 yaşımda düğünümde terk edilmem üzerine hiç gitmedim babamda istanbulda okumam ve şirketin başına geçmem için beni hep destekledi çünkü beni töre kurbanı yapmayacağını düşünüyordu ama olmadı.... İstemediğim hiçbir şeye mahkum edilmeyen biriydim ama ilk defa seçim şansım olmadan kan davası son bulsun diye töreye mahkum edildim.... Demir HAZNEDAR: 23 yaşındayim mardinde doğdum istanbulda yaşıyorum.duygu Ablamın ölümünden sonra mardine hiç gitmedim ordan hep nefret ettim kan davalarından nefret ettim babamlarda ablamın ölümünden sonra istanbula taşındılar ancak mardinde kalan kan davası bizi yine içine mahkum etti ablam kan davası yüzünden ölmedi bunu ailemle biliyorduk ancak aşiret bunu hep kan davası kabul etti ve kan davasının bitmesi için hiç tanımadğım biriyle törelerden dolayı Zorunlu bir evliliğe mecbur kaldım

+18 içerir ♥ dudağım kanamaya başlamıştı,ağzıma gelen kan tadından anlamıştım "mutlu musun ? " dudağı yukarı doğru kıvrıldı ve ellerini belime dolayıp bana yaklaştı "hiç olmadığım kadar..." *** BEN KİMSEYİ OKUYUN DİYE ZORLAMIYORUM,İSTEYEN OKUR İSTEMEYEN OKUMAZ! BU KİTABI SADECE EĞLENCE AMAÇLI YAZIYORUM.

Ateş ve Barut yanyana gelemezdi. Birisi kül olur gider diğeri ise sönerdi. Ama burada farklıydı ateş ve barut yanyana gelmişti. Demir ve Mira hiç olamayacak bir ilişkinin içerisindeydiler. Ya bundan kurtulacaklardı , Yada kül olasıya denk yanacaklardı. Güzel başlamış bir hikayeydi onların ki, ama ne yazıkki sonu iyi bitmemişti Lise Belası ....