"Saçmalık , mutlaka bir yolu olmalı! Bir cadı, siren veya ... veya herhangi bir şey! Siz sadece saçmalıyorsunuz!" " Hiçbir yolu yok Niklaus ! Bunu bir an önce kabullen." "Elijah haklı abi. Bize saldırmak yerine bunu kabullenmeyi denemelisin ." "Siz ikiniz! Birlik olup krallığımın yıkılışın izleyerek mi bana destek olacaksınız? Söylesene Rebekah bu sefer kim için abini sırtından vuracaksın?" "Bu konuyu geride bıraktığımızı sanıyordum." "Ya sen Asil Elijah ! Bu sefer kime gereksiz bir söz verdin?" "New Orleans bizim evimizdi Niklaus! Hâlâ da öyle.Ama evimiz artık yok oluyor . Masum insanlar ölüyor. Vampirler yavaş yavaş tükeniyor. Tükenmez bir açlıkları var ve bu onların sonlarını beraberinde getiriyor. Burayı terk etmeliyiz!" "Şimdiye kadar her zaman bir yol bulduk. Şimdi de buluruz. Kardeşlik vazifenizi yapın ve bana destek olun!" "Neden?" "Neden mi Rebekah? Neden mi? Gerçekten bunu söyleyebiliyor musun?" ••• " Peki madem ben söyleyeyim. Çünkü biz aileyiz. HER ZAMAN VE SONSUZA DEK **Kitabı okumak için diziyi izlemiş olmanıza gerek yoktur. 01.02.2019 #Klaroline 1. 06.02.2019 #KlausMikaelson 2. 20.02.2019#KlausMikaelson 1. 26 03.2019 #KatherinePierce 1. 20.02.2019 #Klaroline 1. 15.11.2019 #Klaroline 1.

Bu bir masal değil, masal tadında bir aşk hikâyesidir...

"Do të fillojë me ata që dinë gjithçka dhe do të përfundojnë me ata që bëjnë gjithçka. (Her şeyi bilenle başlayıp, her şeyi yapabilenle bitecek.)"

Hayatının en zor döneminden geçen Irmak, bir gün bir kitap alıp okumaya başlar ve her şey değişir. /// Genç bir kız olan Irmak, hayatının en zor döneminden geçmektedir: Annesi ile babası sonunda boşanmıştır ama bu, aralarındaki savaşı bitirmek şöyle dursun, daha yeni başlatmış gibidir. Yıllardır her şeyini paylaştığı en yakın kız arkadaşı ondan uzaklaşmıştır, üstelik ortada bunun için elle tutulur hiçbir sebep yoktur. Ve o tüm tehlikelerine rağmen, okuldaki öğretmeniyle çıkmaktadır, ilişkilerinin bir geleceği olup olmadığı bile belli değildir. Irmak, hayatının bundan kötüye gidemeyeceğini düşünür. Ta ki bir gün, bir kitap alıp okumaya başlayana kadar. Aldığı bu kitap onu, gizemli ve yakışıklı bir yazar olan Atlas'a sürükler. Geçmişi karanlık sırlarla dolu Atlas, bir anda Irmak'ın hayatının merkezi oluverir. Irmak hem kendi hayatındaki sorunlarla boğuşur, hem de karşı konulamaz bir şekilde Atlas'a doğru çekilir. Ve aralarındaki etkileşim kısa sürede, heyecanın doruklara çıktığı bir aşka dönüşür. Ama hiçbir şey göründüğü gibi değildir... Ters Düz'ün yazarı Mert Ofluoğlu'ndan, internete özel yepyeni bir hikaye serisi: Mürekkep Kokunu İçime Çektim. Aile, arkadaşlık, aşk... Sürprizler, yalanlar, sırlar... Heyecanlı, gizemli, romantik ve şaşırtıcı bir macera. Mürekkep Kokunu İçime Çektim, her hafta yeni bölümleriyle wattpad'de! Bölümleri takip etmek için: wattpad.com/ofluoglumert Sosyal medya hesaplarım, buralarda da buluşalım: instagram.com/ofluoglumert twitter.com/ofluoglumert facebook.com/ofluoglumert kafadergi.blogspot.com

İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

#Trajedi de 1 // 03.06.2018 #GençKızEdebiyatı nda 1 // 03.08.2018 #Heyecan da 1 // 19.11.2018 #Dostluk da 1 // 19.11.2018 #Macera da 1 // 11.12.2018 #Tutku da 1 // 24.10.2019 "Kaderimizi değiştirdik be Mira! Biz yaptık bunu... Sen ben oldun, ben sen. Onların oyununa, yeni bir oyunla karşılık verelim istemiştim sadece. Nereden bilebilirdim ki bu oyunun bizi bitireceğini?" *** Yıllar sonra birbirlerini bulan tek yumurta ikizi Pera ve Mira, onları birbirinden ayıran ve yıllarca acı çektiren ailelerinden intikam almak için bir plan yaparlar; yer değiştirirler. İşte her şey ondan sonra başlar. *** Başlangıç tarihi; 09.02.2016 *** #PeraSancak #MiraSancak #EserYaman #ÇağrıÖnder

Kurdoğlu'nun İkiz Kardeşleri Kemal ve Gediz Kurdoğlu ve tabii ki haşarı kızımız Elif Kurdoğlu'nun Hikayesi.... ''Kemal yetiş şu deli kızın peşinden ...'' Gediz bir yandan yerde kıvranan adama gülüyordu bir yandan da Kemal'e bağırıyordu. Kemal,mavi gözlerini kısıp koştu Elif'in peşinden... ''Elif bekle abicim...'' Elif o kadar hızlı koşuyordu ki ... Nefesi kesilmişti... Fırını dağıtmaya gidiyordu öyle mi şerefsizler...hemde ilk aşkının ekmek teknem,baba yadigarı dediği yeri... ''Bu sefer abi,bu sefer beni babam bile tutamaz...Öldüreceğim o herifleri...'' Elif burnundan soluyarak fırına geldiğinde babasının önüne dikilmiş adamları gördü. Üç kardeş babalarının yanına geçtiler... Kemal,Gediz ve Elif...Aynı anda kükrercesine bağırdılar... ''Biz Kurdoğlu'yuz... Babamı,ekmek teknesini yedirir miyiz ,sizin gibilere?'' Gediz çoktan gülümsemesini yüzüne takmış adamın birine geçirmişti yumruğunu..Elif birinin sırtına atlamış saçlarını yolarken en ağır ve sağlam yumruklarını atan Kemal'den bir nida koptu. ''Kurdoğlu çetesi ,5 dakikamız var...Annem yemeğe geç kalmayın dedi...'' Kahkahalar havada uçuşurken fırın çoktan birbirine girmişti bile....

"Çekil Demir önümden, alacağım babamın intikamını." "Çekilmem gülüm, çekilemem. Bedenim çekilse, yüreğim önünde durur. Yüreğim çekilse, ruhum izin vermez senin ona gitmene. Lütfen, yapma bunu bize, yapma bunu aşkımıza." Gülüm, karşısındaki kara gözlere baktı. O gözlerde yaşamayı öğrenmişti, o gözlerde nefes almayı. Kocasıydı o. İlkiydi. Şimdi ona sırtını dönmek ya da onunla sırt sırta bir kavgaya girmek, tüm mesele buydu aslında. "Demir..." Bir kara oğlan, bir kara gözlü oğlan aşkı için sevdası için eşkiya olan... "Bazen sen seçimler yaparsın, bazen de seçimlerin seni olduğun kişi yapar." İki deli ve aşık yürek... Ya sırt sırta verip sevdiklerinin intikamlarını alacaklardı, ya da birbirlerine sırtını dönüp yabancı olacaklardı birbirlerine...

"Mutluluğu sende bulan senindir, ötesi misafir..." "Yetime mi yetiyor lan gücünüz? Ben de Poyrazoğlu'ysam, ya ben kazıyacağım sizi bu dünyadan, ya da siz beni!" ****** "Bakmayacak mısın bana? Görmeyecek misin beni? Nasıl yandığımı... Pervanelerinde kanatlarımı nasıl tutuşturduğumu görmeyecek misin?"

Aşk,uçurtmalara benzer paşam... Sen ne kadar seversen sev,ne kadar özgür bırakırsan bırak o kendi karar vermeli ne kadar yükseleceğine... Çocukluğumuz uçurtmalarımızdı bizim bir de sevdalarımız... Sevdalarımızı da böyle yaşardık,korurduk hatta kimi zaman ne kadar sıkı tutarsak tutalım elimizden kayıp giderdi ama mesele hiçbir zaman bizimle kalanlar olmazdı zaten... Bizim peşinden koştuklarımızdı. Şanslıysak beraber aynı gökyüzüne bakar,aynı gökyüzüne inanırdık... Ama inanıyordum ki o uçurtmalar gibi kimi zaman tek renk ya da rengarenk ama sevdalar da vardı, sevdayı kendine zehir edende.