Müslüman ve kimsesiz bir kız(Zehra), başlarda İslama karşı Hristiyan bir oğlan(Robbie) Her şey gördükleri rüya ile tanışmalarında başlıyor. Robbie'nin İslamla yumuşayan kalbi Zehra ile birleşince ortaya imtihanlarla dolu bir aşk çıkıyor. Allah aşkı, Şiir ve Beşeri Aşk üçgeninde geçen olaylar. Bir kuş ile balık birbirlerini sevebilirler, fakat yuvaları nerede olacak? - 02.02.15 --- Kitaptan Alıntılar; "Zehra ben anladım ki..." diyor "Aşk olan Allah imiş. Buz dağını geçip, kapkara bir kömüre döndüren bir tecelli imiş aşk. Kalpte küçücük bir yara imiş. Aşk öyle bir şey ki, bizler ancak onun nazarı olabiliriz. Kaynağı değil. Birbirimize karşı beslediğimiz duygusal yoğunluk aynadaki yansımalardan ibaret. Ki o yansıma da aşkın kendisi. Asıl kaynak içimizde çağlarken biz burada küçücük bir gölde oyunlar oynuyoruz. Ve ben şimdi Zehra, hissettiğim o asıl aşktan kendimi bir saniye bile ayırmak istemiyorum." Robbie "Ah gözlerine yandığım adam. Kalbindeki derinlerde boğulduğum çocuk. Göremiyorsan içimdeki yangınımı, kuyuya git. Yusuf şahit! Yakub şahit! Tecellisi kimmiş aşkın gör! Neymiş sevda? Züleyha'ya sor. Ben sınanmış ve sınanmakta olan bir kalbin sahibiyim!" Zehra.

Bir bataklığın içinde ruhumu kaybetmeye adım adım yaklaşmamın, Kendi kişiliğimi hiçe sayarcasına ayaklarımın altında ezişimin, Alazlanarak benliğimi yok etmemin hikayesiydi bu. Peki, ben bunları engelleyebilir miydim? Kaybolmaktan kurtulabilir miydim? Yanıp kavrulmamak için... Direnmeliydim. Lâkin bu, iki tarafı keskin bir oktu. Her türlü yanıp kavrulacaktım. ~Alya (Göklerin kızı) . . . Not: Prolog bölümündeki mektup 40.bölümde geçiyor.

Başlangıç : 28 Mayıs 2017 Bitiş : 12 Eylül 2017

-Wattys 2020 Romantizm Kazananı- Adamın üzerimdeki baskısıyla köşeye sıkışmıştım. Ona dokunup üzerimden atmak istiyordum ama bunu yapamıyordum. Sanki felç geçirmiş gibi kalakalmıştım. Ne konuşabiliyordum ne de hareket edebiliyordum. Fakat artık bundan oldukça rahatsızdım. Sağ elimi belli etmeden arkama atıp belimdeki silaha dokundum. Onun varlığı niyeyse bana güç veriyordu. Adam sağ elini başımın üzerinden arabaya koyduğunda kaçabilecekmişim gibi geriye gittim. Daha fazla gidemiyordum. Yok olmuyordu. Böyle devam edemezdim. ''Size hiçbir şey vermek zorunda değilim!'' Adamın göğsüne ellerimi koyup tüm gücümle ittirdim. Yaptığıma direnmedi birkaç adım geriledi. Bana alan açılınca duruşumu dikleştirip ben de birkaç adım öne doğru attım. Bu sefer gerileme sırası ondaydı. ''Hem siz kim oluyorsunuz? Bana bu şekilde davranamazsınız!'' Sesim haddinden fazla çıkmıştı. Karşımdaki adamın şaşırdığını görebiliyordum. Benden bu denli bir çıkış beklemediği açıktı. Adamın sinirle kasılan yüz kaslarını gördüm bu sefer. Yine bir sinir dalgası benliğini ele geçirmişti. Ben de bundan nasibimi almıştım. Kollarıma yapışan mengene gibi eller öyle sert tutuyordu ki canım yanıyordu. Parmakları kollarımı morartırcasına sıkıyordu. Yüzü yüzüme yaklaşmış gözlerinden çıkan öfke ateşleri yüzümü yakıyordu. ''Kimliğini çıkaracaksın ve arabada ne var ne yok hepsini göstereceksin!'' Bu bendeki bardağı taşıran son damla olmuştu. Kimse bana emredemezdi. Hiç kimse! Kollarımı gevşettiği tutuşundan faydalanıp yarım adım geriye çıktım. Canım ya da bir başka şey şu an umurumda değildi. Belimdeki silahı çekip kalbine dayamamla onun da eş zamanlı aynı şeyi yapması bir olmuştu. Şimdi ikimizin silahı da birbirimizin kalbi üzerinde meydan okuyordu. Ya iki silah da patlayacaktı ya da birimizin öfkesi ateş olup yakıp yıkacaktı.

Mizah içinde #1 Her bir yumruk inerken bir başka bedene, onun yüzüne aldığı her bir darbe benim yüreğime inmişcesine acı veriyordu. Normal olan bu muydu yoksa normalden uzak bir hayatın ortasına mı sürükleniyordu kalbim? Kimdi, neydi bu adam? Yumruklar kadar sert bakışları kalbimi dağlarken, galibiyetin sevincini bile taşımayan yüzüne rağmen kalkan eli belirsiz bir zaferin işareti miydi? Maçı kazanmıştı, akabinde merakımı.. Peki bu bendeki çekim farklılığın getirisi miydi yoksa elde etme hırsı mı? ............................ Demir Yumruk kara mizah amaçlayan bir hikayedir. Sizin klişe diye adlandırdığınız senaryoları mizahi bir dille tiye alarak yazılmıştır. O yüzden lütfen yargılamadan önce bunu bilin ve buna göre yorum yapın.

KOD ADI: AYŞE TATİLDEN DÖNDÜ. ' ADALET, NAMLUNUN UCUNDA ' +18 +++++ AĞIR Küfür ve Şiddet içermektedir.

Tek kurşunla beyaza, kara düşen kandamlasıydı onların aşkı... Yakacak, kavuracak sonrasında da küllerini savuracaktı rüzgâra Tüm âşıklara fısıldayacaktı aşkı... Kan kokan aşklarını....

Yazım hataları DÜZENLENECEK. "BAZI KADINLAR HEP KUŞLARA BAKAR" "YAKAMOZUN KARANLIĞI" ndan tanıdığınız güçlü ve gizemli iş kadını BANU ÖZTÜRK'ün hikayesi... Bazı bölümlerde şiddet, küfür ve cinsel içerik vardır. İlk yayınlanma tarihi 30.09.2017 İnstagram @diliminucundabirikenler Her hakkı saklıdır!!

بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم Onlar sonbahar gibiydiler... Hüzünlü, yapraklarını dökmüş ve darmadağın... "Ya helalim olur ya da imtihanım olur dedim. İmtihanım oldu, her an her saniye. Üzüldüm, sinirlendim, ağladım ve sonunda sararıp soldum. Umutlarımdan tekrar çiçekler açmak istedim, yapraklarımı kopardılar. Bu içimde yaşadığım son bahardı." Allah rızasını gözeten, yaralı bir aşk hikayesi... 02.03.2015 ©Tüm hakları saklıdır.

●●● Bir yürek , kaç acıyı omuzlar ? Aşk , aile , sevgi , nefret , öfke , intikam... Hangi birini sineye çekip , hangisine karşı koyabilir ? Peki zaten yüreği yaralı bir adamsa. Ne omuzundaki yükü hafifletir ? Nefsi arzular mı, ilâhi aşk mı? Gelin, bulmacayı birlikte çözelim. Cevap belli değil mi? ●●● Yapmak istediğim asî bir gencin İslâmı tanıyacak olması ve gerçek dini aşk için seçmesi... Anlatmak istediğim aslolan aşk hikâyesi... (Düş ürünü...) // Yolumuz kısa fakat, çakıl taşlarıyla dolu... Writer : Havva Gr