Birbirini seven iki kişi ama hep aralarında engel sizce bu engeli aşabilecekler mi? Ben Cansu Kaya 20 yaşındayım ve lisede'ki son senem. Ailemle Antalya'ya yaşıyoruz. Babamın işinden dolayı geldik bu şehre, arkadaşlarım,sevdiklerim'den ayrıldım. Ama en çok sevdiğim adamdan ayrılmak kalpime açıktı. Sabah alarm sesi ile uyandm bu sesten nefret ediyorum. Lavabo'ya gidip günlük işlerimi tamamladım ve okul için hazırladım. Annem:Cansu kızım hadi kahvaltı hazır. (Ayşe Kaya) Babam:Günaydın meleğim. (Mustafa Kaya) Cansu:Günaydın babacığım ve anneciğim. Kahvaltı yaptım ve okula gitmek için yola çıktım bugün hava gunesliydi ve yürümeye karar verdim.Okula geldiğimde herkes bana bakıyordu her halde ilk defa benim gibi güzel kız ögörüyordular. Müdürün odasını buldum ve sınıfımı sordum. Sınıfımı buldum ve sınıfa girdim karşımda onu görmeye beklemiyordum. Cansu: Mert Mert: Cansu'm seni çok özledim. Cansu:Bende seni özledim Fotoğraf da ki Vini Vehara

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...