Geçmişindeki acıların külünden doğmuş zeki bir dolandırıcı; siyah kelebek. Yaşamadığı için ölmeyi bile beceremeyen hayata küskün bir kız; sudan korkan balık. Tanrının birbirlerinde çare bulmaları için bir araya getirdiği iki kişi. Peki ya bir gün ömrü olan bir kelebek yarına aşık olursa ne olacak? "Yürüyemiyorsan uçarsın dedi "Ölüme Fısıldayan Adam", ben de O'na uçtum..."

Onu gerçekten çok özlemiştim, onunlayken hayatımın en farklı duygularını hissetmiştim. Evet hayatımda geçirdiğim en güzel anlar listesinde şu an birinci sıradaydı. Aslında yaşadıklarım çok basitti, belki de bunları kafamda büyüten bendim. Ya da büyütmek istiyordum. Onun hakkında bildiğim tek gerçek şey ismi, geriye kalanlar ise benim tahmin ettiklerim ve gözlemlerimdi. İnsan nasıl olurda bu kadar alışır? Aşk ve dostluk arasında kaldığım bu çizgi artık sınırlarını aşmıştı. Onunla yürüdüğüm sokaklardan bir daha geçme fırsatım hiç olmadı. Önüme gelen hiçbir domates çorbasını da yemedim...

Yıpranmış ruhlar, sadece yalanlara sahiptir. Zihnimde canavarlar, boğulduğum okyanusum ve silahım var. Ellerimde kan var. Acıyor ruhum. Kanıyor çığlıklarım. Hayatımın yangınını sigaramın dumanı çıkarır, gözyaşlarım bile söndüremez o yangını. Başımda yalanlarımla süslü tacım var. Bir de Kuzey var; mavi gözü soğuk, kahve gözü sıcak bakan çocuk. O hayatıma öyle bir girdi ki, cennetin kıyısından geçen bir şeytanım artık ben. Onun mavi kahve gözleri cennetim. Benim kehribar gözlerimse cehennemimi simgeler. Benim geçmişim ve geleceğim var. Kuzey'inse geçmişi ve geleceği yok. Onun 'şimdi' yapması gereken şeyler var. δ Bir kelebek kadar hafifim şimdi. Üstüme taş koymazsa uçabilirim. Bir balon gibi süzülürüm gökyüzünde. Yukarıda bir yerde patlayacağımı bile bile. * 18.06.2015 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır.