Ateş cansunun yanağına elini koydu "Sen yoktun o zamanlar çocukluğum da en çok yağmuru severdim ben ... Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar , dinler,dokunur ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım ... Ateşim sönerdi ... Sonra büyüdüm ... Gözlerini gördüm ,yandım , yağmur yağdı , Ve ilk kez sönmedim ... Ben yağmu...
İnsan o anı yaşamak için bütün yaşanacakları yok eder ! Ve sonrasında o yaşadıklarını gözünün önünden geçirip , Gelecekteki bütün hayatını o an için yaşar Alıntı Toprak elini yukarı kaldırdı ve gök yüzünü işaret etti "Bak şu gördüğün leyla ile mecnun yıldızları" "Öyle bir yıldızmı varmış " Diye şaşkın şaşkın sordum...