-Unë...në të vërtetë nuk dua gjë,nuk kërkoj të më presësh... ~Them se nuk ke menduar për mua,dhe a e di pse?Sepse nuk e ke vrarë kurrë mendjen.Unë jam këtu,por po të mos isha nuk do ta vije re. -Mos fol kështu!Nuk është e vërtetë!Unë...të dua,ndoshta jo siç shpreson e as siç e meriton,por të dua me mënyrën time. ~Ky është problemi:mënyra jote e të dashurit.

"Shiko une jam mesuar te nderroj fisheket e nje pistolete per 3 sekonda ne erresire te plote perpara se te me iki koka,te nderroj nje vajze eshte me lehte,nuk po them qe pash po as nuk po e mohoj" tha qete-qete duke vene buzen ne gaz dhe ne mendjen e tij kapluan pikerisht ato pamje. Hodhi veshtrimin nga ajo dhe nga trupi I saj,smundesh ta frenonte veten nga veshtrimi I saj dhe I pelqeu sesi inati e pushtoi,dukej si nje koala. "Ca mutin bere ti? Pall*sh muti" I berrtit ajo duke mbeshtjell veten me duar nga syte e tj te mprehte. Spo I besohej qe ai pervec te gjithave qenka dhe nje manjak. Sdinte cte mendonte ne ato caste,kishte aq shume gjera saqe nuk ishte e sigurte ke ti verviste ne surrat "Hey qetesoh..."por ajo filloi te berrtiste me te madhe,mbushi grushtet me rere sikur te ishte nje femije por e pesoi vete,era ishte ne drejtim te kundert me te dhe asaj ju fut rera ne sy. "Oh cfare dreqin!!!" dhe po ferkonte syte fort saqe ato filluan te nxirrnin lot. Nuk e mendoi fare qe era ishte ne drejtim te kundert,ishte mbushur me inat "Si munde ta beje? Kush te dha te drejte?" po fillonte te uleriste ajo akoma duke u perpjekur te nxirrte ate rere te mallkuar. Ishte ngopur aq shume me rere sot saqe sdonte ta shikonte as edhe per nja dy vjet te tjera. "E cfare bera une ti i kerkove vete te gjitha?" I tha me nje ton te pafajshem ai qe e beri ate tja shkulte koken nga trugu dhe ta kontrollonte nese kishte nje tru apo jo "Ca dreqin do te thuash me kete?" e pyeti dhe tani po arrinte paksa te shikonte,e pa ate nenqeshjen qe beri dhe I erdhi inat me veten qe skishte bere nje kurs karateje qe tja zhdepte bythen e tij te palestruar. "E para e punes nuk me njoftove qe sdo vije sot ne shkolle "filloi numerimin ai por ajo e nderpreu dhe e thumboi me ironi "E pse duhet te te njoftoja ty,kush je ti ta mar vesh,pastaj un as qe e kam numrin tend po dhe po ta kisha sdo ta merrja mundimin fare..."

Jola nje vajze shtatembedhjete vjecare e cila jeton me babain pasi mamaja e saj nuk jetonte me qe kur ajo ishte 6 vjec..Babai i saj se cilit ju desh te martohej perseri per te lare borxhet e familjes pasi nuk kishte pune.Jola nuk donte qe ta linte shtepie e saj ku kishte kujtimet e mamase dhe nuk e duronte dot njerken dhe pati nje zenke me babain.Ajo u largua nga shtepia pa degjuar babain .Duke vrapuar vuri re se kishte perfunduar ne nje rrugice ku ndodhej nje burre i dehur.Ai perpiqej ta prekte vajzen por ne ate cast dikush u shfaq duke shpetuar Jolen...Por kush eshte ky mistriozi?A do ti beje keq asaj?Dhe Jola do te rikthehet ne shtepi?

(+18 vetem ) Kjo eshte nje histori e cila flet per nje vajze e cila ka kaluar nje jete shume te veshtire dhe ne momentin kur ajo mendon se gjithcka mbaroi , jeta e saj ndryshon dhe ajo gjen lumturin🥰 Stocholm syndrome ?! Do dashurohet ajo me personin qe duhet ta urrej ?! Filloj historia e re miq , shpresoj tiu pelqej ❤️ Ne histori do kete dhe pjese qe do jene +18 Kush nuk i pelqen keto gjera , me mire te mos e lexoj . Ju puth💋💋💋

Shkolle,adoleshent,gjimnaz dhe aventura.Ja cfare eshte dilema me e madhe e sotme.Dashurohemi adoleshente gjimnazist.Ajo vajze e urte por ai nje genjeshtar i pa bese.Cdo gje nisi nje nate.Feneret ndricuan qiellin e zi sterr,dhe ai qe e terhoqi pas tij,dhe ajo qe e shikonte me turp.Nuk e kuptonte qe po bente gabimin me te madh te saj,pasi ai e puthi.E puthi me gjithe deshire,por deshira e tij ishte tjeter gje.Ai nuk ishte djali perfekt i endrrave.Ai ishte makth.Ai tregoj.Genjeu.Ishte i pabese.Por rrjedha ndryshon.Ajo ndryshon.Merr rrugen e te ciles ajo merr hakmarrje.Rrugen e te ciles a e ben te dashurohet prap me te njejtin personazh?Rruga me te cilen ajo ndrryshoj renjesisht.Kejtis dhe Dilan rruget do tju bashkohen serish... UPDATE:Cdo te hene ora 20:00

-Me thuaj nje djale qe qan? -Broçkulla,djemte nuk qajne. -Po ata kane gjak besoj?Shpirt e zemer apo jo? -Po pastaj?Ajo zemra e tyre si zemer roboti,e pafunksionueshme. -Ti si njeh te gjithe djemte.Ka djem qe qajne.Ka djem qe kane zemer me te madhe se cdokush ne bote vetem e vetem qe te bejne te lumtur dike.Zgjohu!Ndoshta je e brengosur ne ate boten e mendimeve negative ku djemte jane te paret ne listen e zeze...Dil!Qetesohu!Njih dike! -E sikur t'me lendoj?Apo une ta lendoj pa dashur? Do qaje ai? -Dashuria shoqerohet edhe nga dhimbja.Pa te do te ishte si zemer roboti.Dhe Po e dashur! Do te qante ...sepse Edhe djemte qajne!

Bryan Jonson(Brajan Xhonson) bosi i mafias amerikane.Nje playboy i vertete ,ka cdo femer qe do ...epo te gjitha pervec njeres.Anastasia Steel(Still) studente e juridikut.Kur i dashuri i saj qe ne femijeri vritet nga mafia ajo i ben vetes dy premtime .Ajo betohet qe do i jape fund mafias.Ajo betohet se nuk do te dashuroje me ...epo kjo deri ne momentin ku ne jeten e saj shfaqet Bryan.A do i thyej ajo dy premtimet e saj?A eshte e gatshme ajo per kete?

A wattpad featured story! Highest ranking: #1 in CHICKLIT 'Sjellja e tij indiferente e bëri Enxhin të pyeste veten a e kishte kuptuar vallë që ajo ishte aty. Po vazhdonte të shikonte dosjen, sikur në dhomë të mos ndodhej askush. Manuel. Manuel. E ripërsëriti disa herë emrin e tij ne kokë. Manuel. Bëri edhe disa hapa përpara dhe kroi lehtë fytin. -Përshëndetje, jam këtu për...- filloi të flasi me zë të ulët, edhe pse ai e dinte këtë gjë më së miri. -E di përse je këtu,- e ndërpreu menjëherë me zërin më të thellë dhe më autoritar që kishte dëgjuar ndonjëherë.' Jeta nuk ka qenë shumë bujare me Enxhin. E mbetur pa prindër dhe me një motër të vogël për të cilën të kujdeset, ajo nuk i ka lënë asgjë në dorë fatit. Por pikërisht kur mendoi se gjërat nuk mund të komplikoheshin më tepër, ishte rastësia që e vuri përpara Manuelit, shefit të ri kokëforte, për ndryshe, versionit njerëzor të një migrene. Përse fati vendos përballë njëri tjetrit një femër së cilës i është dashur të luftojë gjithmonë për atë që meriton, me një mashkull që në dukje ka gjithçka? Një histori ku kryqëzohen dy realitete të ndryshme, por dy shpirtra të njejtë. Një roman me pasione, premtime të thyera, fletë të bardha zyre, të shkuara të errëta dhe një dashuri të fortë.

Njehere e nje kohe egoizmi ,hipokrizia e pashoq e parave u tregua bujare njher te vetme dhe i la vend varferise se pasur shpreses pozitivitetit te dashurise ...

#08.03.2017 Ajo mund te jete gjithçka perveçse e embel dhe e brishte. Me nje milion arsye per t'ju arratisur botes, ne kerkim te ajrit, te lirise, te paqes se munguar nder vite. Edhe atehere kur mendon se i ka arritur synimet e saj, jeta e godet serish, me nje intesitet shume here me te forte se me pare... ose, ndoshta me te njejtin intesitet, por ajo nuk eshte me si dikur... e forte per te perballuar gjithçka. Ai... i harruar ne nje bote qe nuk i perket. I fiksuar ne te qenit "i pari" ne gjithçka. Kur ata do te perplasen, shume mure te ngritura rreth qenieve te tyre do te shkaterrohen. Sepse ata sebashku jane nje uragan i vertete qe shkaterrojne gjithçka çfare gjejn para, por jo aq te zot sa per te shpetuar veten nga "uragani i tyre" ...Te qenit i pari eshte vetem kenaqesi qe shijohet ne nje çast shume te shkurter. Te qenit i fundit ka me shume vlere, sepse shijon shume gjate... aq sa te thithesh grimcat e fundit te oksigjenit...