»Ein Jahr. Mehr nicht. Danach wirst du mich vergessen und wir sind wieder nichts als Fremde.« Ein Deal, der 𝐴𝑙𝑜𝑟𝑎𝑠 Leben auf den Kopf stellte. War es der Deal - oder doch der CEO, der 𝐴𝑙𝑜𝑟𝑎 in den Wahnsinn trieb? Es klang ganz simpel: keine Liebe, keine Gefühle - ein Deal, der die anderen glauben lassen sollte, dass sie sich lieben. Doch kann 𝐴𝑙𝑜𝑟𝑎 das mit ihrer einfühlsamen und liebevollen Art wirklich durchziehen? Wird sie sich an jemanden binden, der ihr nach einem Jahr egal sein soll?

'' Evlenmek üzere olan bir kadına yüreyecek kadar saygısızsınız . '' dedim onun büyük ellerinin arasında kalan ince bileklerimi kurtarmaya çalışırken . '' Evlenmek üzere olan bir kadın benimle yattığında bende normal tepki veremiyorum doğal olarak '' dedi zümrüt yeşili gözlerini benim buğulu kahvelerimle birleştirdiğinde . Haklıydı onunla birlikte olmuştum , hem de saniyeler , dakikalar ve saatlerce . '' İkimizde biliyoruz ki o içki normal değildi . Asla 3 bardak ile devrilecek bir insan değilim . '' Yavaşça çıkardı yanaklarında sakladığı derin çukurlarını . Bir şey sakladığı her halinden belliydi . ...

"Ben de Riva Aşiretinin Hanımağası Gece Riva isem seninle evlenmem, konağınada kuma gelmem!" dedim öfkeyle bağırarak, artık hiçbir şey dayanılacak gibi değildi. Üzerime daha da eğilip beni cam ile arasında kıstırırken aynı öfkeyle bana dişlerini sıkarak karşılık verdi, "Bende Asparşah aşiretinin Ağası Boran Ağa isem seni konağıma gelin getirir, altıma alıp inlete inlete bağırtırken bunları sana hatırlatırım!" sözleri ile dumura uğrarken midem ağzıma geldi, hiçbir kuvvet beni durduramazdı onunla evleneceğime kendimi öldürürdüm daha iyiydi. Öfke ateşi ile harlanıp kaynayan kanım ile başımı dikleştirdim, "Konağını başına yıkacağım, zerre kadar huzur bırakmayacağım sana! Benimle evlendiğin güne lanet ettireceğim seni, duydun mu Boran Ağa!" Kehribar rengi gözleri dudaklarımdan çıkan her kelimeyle daha da kararırken sertçe yutkundu, bakışları dudaklarıma kaydığında hızla kaçırdı ve yavaşça burnunu boynuma eğdi, ondan kaçabilmek için cam ile birleşmiştim ama ondan kaçmaya çalışmak nafile çabaydı. "Ben senin kokunda şimdiye kadar tatmadığım huzuru tatmışken, sen bana nasıl seninle evleneceğim güne lanet ettirebilirsin ki, Gece'm." dedikleri beynimde uğuldatma yaşatırken yine ve tekrar adımı baskın bir fısıldamayla kulağıma boğuk bir sesle söylemesi kalbimi zorladı nefesimi zaten zor alırken kesti. Ama Asiliğim ve öfkem yine tüm duygularımı bastırdı. "Sen Asparşah, sen gözlerimin içine her baktığında yanacaksın, benim gözlerimde kendi ölümünü her defasında izleyeceksin ve her dakika pişmanlıklarla kavrulup yok olacaksın. Çünkü karşında Bir Riva var Gece Riva ve ben seni yok etmekten zevk alacağım. Seçim senin beni kuman olarak mı alacaksın, yoksa benimle birlik olup töreye karşımı geleceksin." Şimdi karar Boran Ağa'nındı. 27/03/2022 RİVA ve ASPARŞAH SOYADLI TEK KİTAP. ÇALINAMAZ! VE KOPYALANAMAZ!

Dicle, yapraklarını teker teker düşüren sonbahar ağacı gibi sonunda yine kendisiyle başbaşa kalmıştı . Yalnızlığın kıyısında kaybolmuşken fark etmeden tutunduğu bir liman onun tek sığınağı olmuştu. Artık kaybedecek çok şeyi vardı. Onun en derin sırlarında can çekiştiğini görebiliyordu. Altan'ın canını acıtacak gerçeği öğrendiğinde hiçbir şey için geri dönüş yoktu. Önünde iki seçenek vardı; bir muma ateş olmak ya da yanan ateşe dokunmak... Kitabımı istismar öğesi içerdiğinden +18'e taşıdım. Cinsellik barındıran bir kitap değildir.

"Ben Zilan aşiretinin ağası Azad ağa! Kızımın yaşadığı bu rezilliği de onun onurunu da kurtaracağım ve bunu sadece bir hafta içinde yapacağım kızım Avzem Zilan'ı bir hafta içinde evlendireceğim."diyen babam ile gözyaşlarım bir kez daha süzüldü yanaklarımdan. Düğün günümde tam bu avluda terk etmişti beni Diyar Miran. Tek bir açıklama bile yapmadan sadece özürler dileyerek gelmeyeceğini söylemişti telefonun diğer ucundan. Bunu söylemek için karşıma çıkmaya bile cesareti yoktu beni gelinliğimle düğün alayının ortasında o avluda terk ederek gururumu ayaklar altına almıştı sadece benim değil bütün Zilan aşiretinin de gururunu. **** - Tüm hakları saklıdır kurgu bana aittir. - Küfür, şiddet ve +18 içerir.

'Törenin ateşinde yanan genç kız, duygularını kayb etmiş bir adam. törenin ateşinde savrulan hayatlar...' Argo,şiddet,küfür, uygunsuz davranışlar içerir bilerek okuyunuz♤ [DÜZENLENECEKTİR]

20 yaşında töre yüzünden 27 yaşındaki ağaya gelin giden bir kızın hikayesi. KAPAK RESMİ PİNTERESTTEN ALINMIŞTIR !KİTAP DÜZENLENİP TEKRAR YÜKLENMİŞ BAZI KISIMLARI DEĞİŞTİRİLMİŞTİR!

Bir kadını ağlatmak çok zor degildir aslında. Kadınlar her şeye ağlayabilir; bir filme, bir şarkıya, bir yazıya. En az erkekler kadar yani! Ama bir kadını yürekten ağlatmak zordur. Eğer bir kadın yürekten ağlıyorsa, ağlatan onun yüreğine ulaşmış demektir.... Ama o yüreğin değerini bilememiş olacak ki ağlatan gözünü bile kırpmadan teker teker batırır iğneleri yüreğine! İşte o zaman koca bir yumruk gelir oturur boğazina kadının yutkunamaz, nefes alamaz! Çünkü o koca yumruk canını çok acıtır. Gözleri buğulanır kadının sonra. Ağlamayacağım der içinden. Ama engel olamaz işte; Çünkü yüreğine, ulaşmıştır birileri ve iğneleri saplamaktadır. Bu acıya ne kadar karşı koyabilir ki kadın! #1 Kara 🥇 #1 doğu #1töre #1 adet #1ağa

Küçücük bir bedeni nasıl sığdırdılar beyazlar içine? Oysa kendi halinde saf ve naif dünyadan kopuk bir kızken, koskoca konağa nasıl sığdırdılar? Her yeri intikam kokan bir adamın ruhuna işleyen kız... Hayat fazlasıyla Asel kokuyordu. ❝Madem ki sen kıydın benim kardeşime.❞ Hırsla üfledi nefesini orta yaşlardaki adamın yüzüne doğru. ❝Bak gör nasıl kıyıyormuşum senin kardeşine Vedat efendi.❞ © Tüm hakları yazar'a aittir. 5 Mart 2015'de yayınlanmaya başlanmıştır. Okuyucularıma sonsuz teşekkürler... #5 - Genel Kurgu 03.08.16

"O silahı elinden indir!" Dediğimde yan duran vücudunu bana doğru çevirdi ama o silah abimin alnına daha çok yaslandı. "Yoksa?" Diye soruşu meydanda ki bütün insanları endişelendirmeye yeterdi. Çenemi herkesin inadına dikleştirip "Yoksa sana yemin olsun ! Bu meydanı kanınla yıkarım!" Diye bağırdım. "Efsun!" Diyen abime bakmadım, yüzü kan içindeyken ona bakıp gardımı düşürebilirdim. "Demek kanım ile yıkarsın ha !" Dediğinde fısıltısı bile meydanı inletti. "Azad ağa, yaparım bilirsin! Bu seni ilk vuruşum olmaz!" Deyişim onun kaşlarını çatarakken kalabalıktan bir kaç kişinin kaçmasına sebep oldu. Koskoca Mardin! En iyi o bilirdi yıllar önce nasıl AZAD KARAASLAN'ı gözümü bile kırpmadan vurduğumu. O gün Mardin yasa bürünürken Diyarbakır'da zılgıtlar eşliğinde bir çok kapıda düğün yapıldı. Ben EFSUN ŞANLI... Yıllar önce babamın kanını akıtan adamın kanını bu meydanda dökmüştüm. Zerre korkmadan, zerre aşkımı aklıma getirmeden. Bunu tekrar yapacağımı onun gibi Mardin de biliyordu. "O halde durma, yine elin titremesin!" Dediğinde onunla beraber tetiği indirdim. Arkamda koskoca Diyarbakır'ın en büyük aşireti olan Şanlı Aşireti vardı. Benim Aşiretim! Onun da arkasında Mardin'in en büyük aşireti olan KARAASLAN aşireti vardı. Liderliğini onun yaptığı Aşiret. "Abi'mi bırak azad ağa!" Dedim durması için. "Babam gibi onun da kanını akıtmana izin vermem! Babamın kanı için sadece senin kanını döktüm ama Vallahi, Billahi ve Tillahi abim için ailende ki herkesin kanını dökerim!" Diye devam ettim. Uğultular arttı da arttı.