Motor u cok seven yarışlara katılan beyza nın bora ya olan aşkı Kara melek

herkesin olduğu gibi, Defnenin de herkesden sır gibi sakladığı hayalleri vardı. Defneyi diğer insanlardan ayıran en önemli özellikleri yenilikleri sevmemesi ve hayallerinin peşinden koşmamasıydı. Hiçbir zaman onların gerçek olacağına inanmamıştı. Defne'nin bu duvarları bir şekilde kırması gerekiyordu, bunun fazlasıyla farkındaydı. Kurduğu hayallere inanması, yeri geldiğinde insanlara bunlardan bahsetmesi gerektiğini biliyordu. Ama yinede anlatmıyordu hiçkimseye. Hayallerini kendinden başka hiçkimsenin bilmemesi gerektiğini düşünüyordu. Peki hayatında yaşadığı hangi gerçek bu duvarları yıkmasını sağlayacaktı, ya da bu duvarları yıkmayı başarabilecekmiydi?

"Hiç ağlar mı deniz?" diye sordu gözlerini deniz ve gökyüzünün birbirine karıştığı ince çizgiden ayırmadan. "hiç gözyaşı döker mi?" "Döker" diye cevapladım kendimden emin bir sesle. Ben de Deniz değil miydim, ben de dökmüyor muydum gözyaşı? "Keşke görebilseydik denizin gözyaşlarını." "Gerçekten istersen görebilirsin." "Nasıl yani?" "Gökyüzüne bak, oradaki yıldızlar denizin gözyaşları. Deniz, her ne kadar gizlese de dertlerini gökyüzünden, gökyüzü denize olan aşkından hemen fark ediyor bunu ve daha da çok parlatıyor yıldızlarını o gece. Çünkü biliyor ki onun denizin heybetine karşı koyamadığı gibi, deniz de onun parlak yıldızlarına karşı koyamıyor."

Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?