Sesimi duyuyor musun? Yitip gitmeden sana sarılmalıyım. Gün geceye kavuştuğunda geç olabilir sevgilim... Sesimi duyuyor musun? Sesimi duymalısın; ben ellerinden kayıp gitmeden, soğuk bir gecede uçurumdan aşağı düşmeden, soluğum kesilmeden... ve beni öpmeden! Sesimizi duyurmalıyız sevgilim!

Arızanın ta kendisi olan adam DOĞU ÜZEYİROĞLU! Ne çok iyi ne çok kötü. Onu acımasızlaştıransa kardeşinin bir başka kıza ondan habersiz nakil edilen kalbi. Batu'nun kalbini geri almaya ant içtiği günlerin azabını ise yaşam çiçeği yeni oksijen almış İnanç Gürmen çekecekti. Sessizliğin içinden doğmuş Ekinezya. Bütün sessizliğini Doğu Üzeyiroğluna karşı bozmuş hazırcevap bir dişi. Kızılperestin acılarına göğüs geren, Her darbesinde dimdik ayakta duran, İblisin cazibesine kapılan Gürmen kızı. Nakil edilen kalbi ARIZALI geri alabilecek mi? Peki ya bu savaşta ölüm olsa? Kalbi aldıktan sonra pişmanlıklar sarsa? Geri dönüşümü olmayan yollara direksiyon çevrilecek mi? COPYRİGHT © TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Bir kadın ve zor bir Aşk.. Bir adam ve zor bir Tutku.. Ece Aslan ve Ömer Parlayan zorlu bir Aşk ihtiras dolu bedenler.. Zorba bir adam güçlü bir kadın.. Gelin bu aşka birlikte tanık olalım..

Bir insan, bir lakaptan en fazla ne kadar nefret edebilirdi ? Konu Harun ise, bu sorunun bir cevabı yoktu. Mahallesinin ağır abisi Harun'un bu hayatta delirdiği en büyük şey, üzerine sinen o lakaptı. 'Köse' Ve sonra, bir şey daha eklendi bu listeye. Her fırsatta bu kusurunu yüzüne vurma cesaretini gösterebilen, mahallenin mektep gören üç beş kişisinden biri. Nagehan'ın ayarsız dili. & Bir Köse'yle bir Mektepli'nin hikayesi... & Kapak tasarımı: @EmilyJules34 Başlama tarihi, 11.09.2017 Yayımlanma tarihi, 01.01.2018

Bedenin Ateşten Gökyüzü olsa, bir an düşünmeden çıplak tenime göğü örterdim... (27.07.2016 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.) © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim olmadan alıntı yapılamaz...

********** LÜTFEN KİTABINIZIN REKLAMINI YORUMLARDA YAPIN.********** Ben Zijan, kalbi kara , taş olmuş kadın, umudunu bir resme bağlamış kadın, günaha bulanmış kadın, sevdası uğruna ölen kadın, evladını kaybeden kadın, ben o kadınım, eti lime lime edilirken bile bu koca şehre boyun eğen kadın, ben ilk sevdama sonra Şırnağa yenildim ... Şimdi sana yenildim ağam ... ...........**********.............**********............ Töre burası, burası Doğu, burası binlerce ölünün ayakta dolaştığı yer, burası benim öldüğüm ama bir türlü gömülemediğim yer.. Burası Şırnak. Ağaların öfkeli olduğu Kadınların töreye kurban edildiği Gencecik çocukların töreye kurban gittiği . Şırnak burası , ne sandım onu bu imkansızlıkta severken ne olacağını düşündüm , o babasının yerini alıp ağa olduktan sonra ne olacaktı peki , iki değil üç adamın ortasın da kalmış zavallı Zijan'ım ben , töreye kurban gitmemek için , kendimi kurban ettim .. Yazın hepiniz taşlara, duvarlara , Şırnağ'ın sokaklarına haykırın... "Zijan xanım artık yaşamıyor." Bir kere ölmek yerine her gün öldüm .. .....***********........********.......... Yakında acınıza acı katmaya gelecek bir kitap , bir kadının neler yapacağını , neler yapmayacağını göreceğiniz kitap , bir kadını en iyi kim bilir? Bu kitapta kadını , kadın bile tanımıyor. ............................................... TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. KOPYALAMA YAPMAYINIZ.(çalmayınız!!!) İlk yayınlanma tarihi = 27 OCAK 2019 Sıralamalar: 16.04.2019- Edebiyat : 2.sıra 29.05.2019- Korku : 128.sıra 29.05.2019- Ölüm : 100.sıra 28.07.2020- Edebiyat: 4.sıra 07.02.2022-Acı: 2. sıra 29.09.2023- Ölüm: 23.sıra 17.03.2024-Korku: 1.sıra

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Hamza Mahir GÜMÜŞPALA Tanıdığınızı söyleyemem, henüz.

Reşat&Efran&Mirzat UYARI: Bu hikayede argo, küfür ve ara ara şiddet içeren kısımlar vardır. Etkilenecek olanların dikkat etmesi rica edilir.

Nereye gittiğini bilmeden, aslında yürüdüğünün bile farkında değilken adım sesleriyle birlikte bavulunun tekerleklerinden çıkan tangırtıların eşliğinde ilerledi. Sahil kenarında bir parka geldiğini fark ettiğinde, bir ağacın dallarının gizlediği banka kadar güçlükle yürüdü. Sol elinde sıkıca kavradığı kumaş çantası, sağ elinde yine sıkıca kavradığı bavulun kulpu, güçsüzce banka çöktü. Sert ahşap tenine değdiği anda bir sızlamayla dudaklarından garip bir ses çıktı. Derinlerinden sarsılıyordu. İçinde geri dönülmesi güç bir yıkıma sebep olacak bir sallantı vardı. Hiçlik... Yoksunluk... Dehşet... Korku... Kaybolmuşluk... Panik... Bunları hissediyordu. Ve utanç! Yağlı bir urgan gibi utanç ilmeği boynuna geçmiş, her saniye nefes almasını engelliyor, onu boğuyordu.