Bu hikâye neden mi var? Çünkü benim canım sıkıldı ve ben de neden insanları hayattan soğutmuyorum dedim. Görüp görebileceğiniz en klişe esprilerle hoş geldiniz. Kitabın tamamını okuyabilene çatal kaşık takımı hediye etmiyoruz jdkdkksksksk Ama okuyabilir misiniz? Şahsen ben yapamıyorum Her neyse bakmak istiyenler buyrun Okuduktan sonra oluşucak hayattan bezme olayından şubemiz sorumlu değildir jzjskskskksks

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ KİŞİ Mİ OLDU? Yepyeni bir kişilik.. Sil baştan yapan bir karakter.. Tam anlamıyla değiştiğini düşünen, MAYIS AKIM Değişmesine yardım eden Bir Yabancı, Arkadaşlık kurulmuş 7 kişi, En başından beri Aşık olan Gizemli Bir Kişi ve İçinden atamadığı Bir AŞK. BİR DEĞİŞİMİN, EN GÜZEL AŞK İZİ. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Sen içimdeki Karanlığı aydınlatan ışıksın" Dedi. zorlukla, onunda canı acıyordu. "Gitme lüt-lütfen" Dedi. Dolu gözleriyle gözlerime bakıyordu. Gözlerim beni dinlemeksizin akıyorlardı, ardından gök gürleyip yağmur yağmaya başladı. Gözlerimin yaşları yağmurla karışıp yok oluyordu. Tıpkı o gün beni öldürdüğü gibi. Ben kendimi kaybetmiştim onun yüzünden! "Güneş varken, ışığa ihtiyaç duymaz kimse." Dedim en soğuk sesimle. "Güneşi ne yapayım, Işığım sende kalmışsa?" Gözlerinden bir damla aktığında, zaman durdu benim için. "Ağlama sarıl bana" Demek istedim. Ama diyemedim. "Sen benim en güzel Gecemdin. Her gece seni düşünerek uyumam, her gece seni düşünerek uyuyamamam. Sen benim en güzel Sahnemdin. Sana bakarak, kahkahalarım, Ağlamalarım, Sevinçlerim, Mutluluklarım, Hüznüm. Şimdi düşünüyorumda gerçekten kendimi hiçe saymışım senin yüzünden. Sana bu yüzü unutma demiştim! Sen, sen Ezgiye aşık oldun Meriç Soyal. Ben o kızım. Üzgünüm."

Önyargılarla dolu bir sevgi masalı..

Yanlış zamanda yanlış yerde olmak insanın hayatını oldukça değiştirebilir. Mesela bu hikayedeki gibi her şey yanlış zamanda yanlış yerde olmakla başlayan bu hikayede.

? Fırtına YAMAN - Huzur YAMAN ? Seven göz müydü yoksa kalp miydi? Evliliklerine karar kılınan iki kişi... Biri Huzur... Diğeri Fırtına... Biri hayatımızda sakinliği, mutluluğu simgeler iken, Diğeri yıkımları, çöküşleri, acıyı simgeliyor... Kızın adı Huzur... Adamın adı Fırtına... İsimlerini yan yana getirdi kaderleri ve Huzur' un Fırtına' sı oldu... Yayınlanma Tarihi: 24.11.2015

"KEŞKE HİÇ ATMASAYMIŞ BU KALBİM ! BEN SENDEN ÖNCE BİLE DAHA İYİYDİM" Doktor; "Ünal Bey! Kızınız kendine zarar vermeyi, ancak birine Aşık olunca bırakacak. Yoksa, kendine zarar vererek ve bu zarar boyutu büyüyerek hayatına mal olabilir." Ünal Bey doktorun söylediklerinden hiçbirşey anlamamış bir vaziyette boş gözlerle Doktora bakıp; "Doktor! Sen ne saçmaladığının farkında mısın.? Benim kızım zaten nişanlı! " Evet. Aşkım Ataman, Ünal Ataman'ın biricik kızı. Akıl hastası teşhisi konuldu. Kardeşinin ölümünden kendini suçlayan bir genç kız. Kendisine ve çevresine zarar veren bir genç kız. Psikopat ünvanı yiyen bir kız. Ama nerden bile bilirdiki kalbinin tekrar atmaya başladığını. Hayatında sevmek nedir bilmemişken sevebilecegini. Ama tek bir sorun var! Sevdiği kişinin gerçek yüzünü bilmemesi ve onun ondan bile daha tehlikeli olduğunu ve en kötüsü de.Babasının parasıyla satın alınmış bir Aşk.Babasının parasıyla herşeyi alacağını biliyordu ama nerden bile bilirdiki kızına Aşkta satın alabileceğini

Babasının zorla evdendirerek hayatını mahvetiği sıradan bir kızdım. Hemde bir kendini altı yaşında sanan kocaman bir adamla evlendiriliyordum. Kendi karanlığına farkında olmadan beni de çeken bu deliyi o kör kuyudan çıkarmak zor olacaktı. Zorla yapılan bir evliliğin iki kurbanıydık. Hangimiz hangimizi kurtaracaktı en ufak bir fikrim yoktu. Yine de asla bu adamın hayatımın merkezi olacağı gerçeğini önceden kestiremezdim...