Masum olmak için çok geç , gerçekler için çok erken. Baş parmağını alt dudağımda sürüyerek çeneme kadar indirdiğinde sadece yutkunabilmiştim. Bu adam benim sonum olacaktı... Parmakları az önceki narin dokunuşlarının aksine çenemde sertleştiğinde ani bir hareketle çenemden sıkıp başımı dikleştirdi. ''Eğer almaya değer bir şey varsa o benim olmalı. Başkasının hayal bile edemeyeceği şekilde.''

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

heyecanlı heyecanlı konuştuğu sırada Cihangir'in güçlü sesi duyuldu. "Helin..Güzelim..." niye böyle seslendiğini anlamasam da kararsızlıkla yavaş yavaş mutfağın çıkışı salonun girişine doğru ilerledim. Göz göze geldik yakası dağılmış gömleğini bir tık çekiştirdi. "Biraz terlemiş olabilirim ama...gel bakalım." Gözleriyle kollarının arasını işaret ediyordu. "Ne?" fısıltıyla söylesem de kaşlarını uyarırcasına kaldırmıştı. Cihangir böyle büyüklerin olduğu ortamda bana böyle seslenecek böyle davranacak insan değildi. Bir iki adım daha atsam da çekip yumuşakça kollarıyla etrafımı sarmıştı. "Sonra konuşuruz, sadece yaslan...böyle bir ortamda...bulunduğun için özür dilerim. " Söyledikleriyle içeridekileri gördüğünü anladım. Başımı kasılmış bir şekilde olsa da omzuna yasladım. "Bunu konuşmak istemiyorum." "Mırıl mırıl uykumu getirdin." deyip. Saçımı okşamaya başlayınca geri çekildim. "Gidebilir miyim artık, kalmasam bu ortamda..." "Şimdi değil,..." İlk defa orada kolları arasında güvende hissetmiştim. Hiç tahmin etmediğim abi dediğim insanın kolları arasında evlilik yolunda olduğum insanın kolları arasında.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Kendi planlarımızı yapıyorduk ama kaderin de planları olduğunu unutmuştuk. (Dostoyevski) Nesin sen? Kimsin? Her nefesimde benimlesin... İçimdeki tutkuların sebebi sen, Aldığım tüm nefeslerin sahibisin... Bu aşk denen savaşta istemesem de benimlesin... (Nazlı Ozan)

Benim Küçük Gelinim kitabı ve Göremediğim Sen kitabından tanıdığınız Songül ve Cüneyt in hikayesi. Göremediğim Sen seri 3 GERÇEK SEVDA CAN YAKAR!!!

"Sen hastahanedeyken hiç yanımda yattın mı?" Genç adam karşısında ki asi kadına,karısına baktı. Cevabı gerçekten merak ediyordu. "-Oo ağam bunu o kadar mı düşündünüz?" O ağam lafını... "Aksine sana dair bir şey düşünmüyorum ama gözlerine ne zaman baksam çok tanıdık geliyor. Silüetin de öyle..." Genç kız buna alaylı bir şekilde güldükten sonra açmıştı yine o mübarek ağzını. "Bunlar hepsi beyninizin bir oyunu ağam " dedi kinayeli bir şekilde. Bedirhan ağa sinirlerini zar zor zapt ettikten sonra kızın arkasına geçti. Şuan nefesi kızın saçına vuruyordu. Bir elini kızın beline yerleştirip kendine çekti. Burnunu kızın bahar gibi kokan saçlarına daldırdıktan sonra mırıldandı... "Peki bu koku? Bu kokuyu da mı beynim uydurdu ?"

Hiç bilmediğin bir dilde ve yörede, gelin olmak nedir öğrenmek ister misin? O halde bize katıl... Kapak yapımı: @Currlly NOT :Televizyondaki abartılı töre dizilerinden farklıdır. Lütfen ön yargılarınızı kapı eşiğinde bırakın. ©Tüm hakları saklıdır.