İnsanların Hoşuna Giden Huzur Verici Ve Güldürmeye Çalışsan Sıradan Bir İnsan

Leon Werth'e Bu kitabı bir büyüğe adadığım için çocuklardan özür diliyorum. Ama, önemli bir mazeretim var: Bu adam, benim dünyada sahip olduğum en iyi dost. Bir mazeretim daha var: Bu adam her şeyi anlayabiliyor, çocuklar için yazılmış kitapları bile. Üçüncü mazeretim ise şu: Bu adam şimdi Fransa'da, aç bilaç ve sogujta. Ona çektiklerini unutturacak bir şeylere öyle ihtiyacı var ki... Yine de, tüm bu mazeretleri yeterli bulmadıysanız, ben de bu kitabı, bu adamın bir zamanlardaki çocukluğuna adarım. Bütün büyükler bir zamanlar çocuktular. (Pek azı bunu hatırlayabilse de.) O halde, ithafımı şöyle düzeltiyorum: Küçük bir çocuk olduğu günlerdeki Leon Werth'e

Şu saaten sonra gelsende bu kalpten sana ekmek yok...