Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Bu kitap +18 yetişkin içerik vardır. Kuma ve kadına şiddet aşağılama yoktur Büyük acılar dilsizdir derler, Hazalın bütün acıları da dilsiz değil miydi. Onun acılarına susan şeytanlar yok muydu, onu ateşte yakanlar yok muydu. Peki kimdi suçlu, kimdi bütün bunların sebebi, kader miydi onun boynuna mıydı ahları. Şimdi yine kaderi onu bir sevda ateşine atmamış mıydı. Kimseye boyun eğmeyen Aziz Dağıstanlı Bir tek aşka yenildi +18 yetişkin içerik. Şiddet cinsellik argo ve küfür barındırır

Tesadüfler birbirlerinin kaderine yazılı olan iki insanı birleştirmişti. Şırnak'ta görev yapan Yüzbaşı Bora Koçal, Ankara'da okuyan Psikoloji öğrencisi Didem Serdan. Eli boğazlı üstümün kenarlarında dolaştı " Boğazlı giyinmeni sevmiyorum" "Neden?" diye şaşırarak sordum. Başını kapalı olan boynuma yasladı ve "Burası benim cennetim, burada yaşam bulup soluk alıyorum ve şu an soluğum kesilmiş gibi hissediyorum" dedi. ▪️Kurgu, karakterler, yer ve olaylar tamamen hayal ürünüdür.▪️ ▪️ Texting bölümler bulunmaktadır.▪️ ▪️ 29.08.2022 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır. İlk bölümler (texting sahneleri) 2024 tarihinde düzenlenmiştir.▪️

4: Balım Hanım biz mi sizi aldırtalım, siz mi kendi ayaklarınızla paşa paşa gidersiniz? Keşke anlasaydım ne olduğunu. 6: Bacım neyi anlamadın acaba? 6: Nasıl becerdiysen ki beceriyle mi alakalı onu öğreneceğiz 6: Operasyonda olan bir timdeki on kişiyi peş peşe aradınız. 6: Canına yandığımın memleketinde başka numara mı kalmadı gerçekten? Çok şanslı bir bireyimdir ben :) 4: Yarım saat içerisinde herhangi bir karakola giriş yapmazsanız evinize ekip göndereceğiz, iyi günler Balım Hanım. ... "Anneni hayatımdan önce dualarıma ortak ettim ben, Allah'a onun için de el açtım, onun için de yalvardım. Sonra sen geldin can kızım, sen de dualarıma ortak oldun. Rabb'imden dilerim ki sen de bir adamın önce dualarına ortak olasın. Allah'a senin için de yalvarsın. Eğer karşına öyle bir adam çıkarsa sen de onun için Allah'a yalvar.." On yedinci yaşımda babamın ettiği dua yirmi birinci yaşımda kabul olmuştu..

VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

Doğrulup tekrar kameraya baktığımda ise bir süre konuşmamıştı. Beni izliyordu. Başını hafif yana eğmişti ve benimle dalga geçmeye devam ediyordu. "Şimdi..." dedi ve hareket edip öne doğru eğildi. Dirseklerini dizlerine koymuştu. Kasları tişörtünden dışarı fırlayacak kadar belirginleşmiş ve yine genç bir vücudu andırırcasına izlenim vermişti. "Otur." Dediğini yapıp tekrar koltuğa oturdum. Karşımda açmış olduğum bilgisayarımın kamerasında geniş ekran onu izlemekten başka bir şey yapamıyordum. "Dizlerini kır ve ayaklarını koltuğun üzerine koy!" Bütün bedenim gerginliği ile acımaya başlarken dediklerini yaptım. Bacaklarımı birbirine yapıştırıp ona bir ayrıntı vermek istemezken korktuğum şeyi söyledi. "Bacaklarını iki yanına aç!" Tırnaklarımı avuç içime yerleştirirken yanağımdan bir damla yavaşça süzüldü ama dediğine uyup iki yana açtım ve ona bunca senedir kendime bile sakladığım ayrıntıyı bütün açıklığıyla sundum. İç çamaşırımla olabilirdim ama şu anda bulunduğum durum kesinlikle olağan değildi. Bekledi. Arkasına yaslandı ve beni izledi. Nefes alış verişinden başka bir şey duyamıyordum. Normal alıyordu ve benden etkilenmediği barizdi. Ama istedikleri beni utandırmaktan başka amaç içermiyordu. "Şimdi..." Başını hafif yana yatırdı. Palyaço suratı o kadar korkunç ve gaddar duruyordu ki içten içe dudağımı ısırıp vereceği emri bekledim. "Sağ elini iç çamaşırının içerisine sok ve kendini okşamaya başla."

Geleceğin çanları çaldı, mürekkep yazmaya başladı. Siyah beyaza damladı, renkler ağladı. Geçmişin sessiz çığlıkları hançere bulaştı, Hançer yılan oldu, yılan içeri sızdı. Geçmiş ağladı. Yılan süzülerek girdi dört odacıklı yere, Kan ağladı. Bıraktı zehrini, Damar kanadı. Tüm kana bulaşan zehir yayıldı, Her yere bulaştı. Gelecek güldü. Zehir zihine sızdı, Kalp teslim oldu. Geçmiş enkaz oldu, gelecek kuruldu. Karanlık fısıldadı; 'kalbine ihanet et, kendini kurtar.' Alin fısıldadı; 'kalbini dinle bana ihanet et.' . Hukuk öğrencisi Ceyla'nın kısa süreliğine çalıştığı motel de cinayet işlenir. Bunun şokunu henüz atlatamamışken, dönem sonu ödevi ise bu cinayeti çözmektir. Davayı çözmek için bir süreliğine beraber çalışacağı Cinayet Büro ile katilin peşine düşerler. Fakat fark ettikleri korkunç şey ise, katilin seri katil olduğudur. Geçmişinin geleceğe yansıyan görüntüsü, onu çıkmaza sokmaya çalışırken, hem okumak hemde bir seri katil ile baş etmek onun için oldukça zordur. Başarılı bir Savcı olmak isteyen Ceylayı, geçmişinden itibaren bugününe ve yarınına kadar bir sürü şey sınar.

"Gitmek zorunda mısın?" Diye sordu bana yeniden. Elimden gelen bir şey yoktu. Zorundaydım onun için, onun mutluluğu için gitmek zorundaydım. Gitmezsem, halâ esirinde olduğu geçmişini, kabuk tutmamış yarasına bir de ben eklenecektim. Eğer gitmezsem geçmişinde yaşadığı travmatik bir olayı daha da harlamış olacaktım. Başımı onaylamak için hareket ettirdiğimde, gözlerinin, hatta kirpiklerinin titrediğini gördüm. Onun bu hali içimde ki yenilmez duyguları daha da çok harekete geçirirken, kararımdan vazgeçmemek için seri hareketlerle arkamı döndüm. Tam gidecekken beni durduran, sanki kalbine binlerce hançer saplamışım gibi acı bir şekilde ağzından dökülen cümle oldu. Tıpkı bir çocuk edasıyla, " Ama bir gün gelirsin değil mi? Dönersin tekrar bana, gelirsin değil mi gelirsin? Ona yüzümü dönmeden cevap vermeden dolu dolu olan gözlerimle, kafamı iki yana sallayarak, hızlıca uzaklaştım. Mahkum'u olduğumuz bu dünyada, hayat bize gülmemişti. Geç olmuştu kavuşmamız, bu kadar erken biteceğini düşünmemiştik. Peki bir gün döner miydim Gözlerimin Aynası olan adama? İçimde umudum olmasa da dönmeyi diledim, sağ halimle...

Aspolsever YÖH adlı grubu oluşturdu. Kürşadülküsü, Cerigbey ve Black81 adlı kişiyi ekledi. Kürşadülküsü sıfırkmbiaraba ve batarınaBörü adlı kişileri ekledi. Aspolsever: Selam yavşaklar ve aslanlar | 25 Ekim Pazartesi |

Siz: Ya benim eve bir paket donut yollar mısınız?! Siz: Dün eve aldım tadını beğenmedim değiştirmek istiyorum PolisKarakolu: Burası bir pastane değil Siz: Yani? PolisKarakolu: Yanisi pastanede isteyebilirsiniz? Ayrıca yediğiniz ürünü değiştirmeniz mümkün değil?! Siz: Hani pastaneci değildin nerden biliyorsun iade edilmediğini?! PolisKarakolu: Tahmin ettim ve lütfen karakolumuzu bu tarz saçma sebepler için rahatsız etmeyin! Siz: Soçmo soboplor içon rogotsoz otmoyon! Siz: Bak zaten donut sevemedim bir de bana rahatsız etmeyin diyorsun?! Siz: Telefonu Faruksu'ya ver çabuk PolisKarakolu: Faruksu? Karakolda böyle biri yok Siz: Bul o zaman?! Onu da ben mi ögreteceğim,sözde polis olacaksın?! PolisKarakolu: Çok biliyorsanız yapabilirsiniz. Herkes yapabilseydi biz zaten olmazdık. ‼️⚠️Küfür bulunmaktadır. Rahatsız olacaksanız okumamanızı öneririm.⚠️‼️ ❗İlk yazdığım kurgudur. Mantık hatası, uyumsuzluk, yazım hatası gibi şeyler olabilir. Düzenlemek istemedim çünkü bazı şeyler yerinde güzeldir. Bunları bilerek okursanız çok sevinirim.❗ 🚓 Eğlence amacıyla yazılmış bir kurgudur fazla ciddiye almayınız.🚔 👮🏻‍♂️Tamamlanmış Hikaye🚨 1#Texting (21/11/2022) 1#Macera (22/11/2022) 1#Aile (05/12/2022) 1#Ehliyet (04/01/2023) 1#Arkadaşlık (05/12/2022) 1#Romantik (21/11/2022) 1#Oyun (15/11/2022) 1#Donut (14/11/2022) 1#Polisiye (05/01/2024) 1#Polis (04/01/2024)