Hayat masum değil,ben ise hiç değilim. Ama bir zamanlar öyleydim. Kötülükten habersiz prensimi beklerdim,ailemi beklerdim. Şimdi keşke hiç bulmasaymışım diyorum. Belki o zaman ben masum, öldürdüklerim canlı kalırdı... Belki o zaman rol yapmak zorunda kalmazdım. Şimdi burdayım.. Üzgünüm ilk aşkım, seni yetim bırakmak istemezdim. Sen olduğunu bilseydim hiç kabul etmezdim. Şimdi burdayım, ben Mavi'yim.

Bu kitap genç bir kızın annesinin ölümünden sonra yaşadığı hüzünleri anlatıyor. İlk kitabım umarım seversiniz...

'Sen güçlü bir kızsın, degil mi?' Dedi eli boğazımın tamamını kavrarken. 'Senin gücün yanında, benim ki bir hiç.' Dedim kısık bir sesle. Boğazımı kavrayan elini gevşetmesi için, elimi koluna koyup sıktım. Bakışlarını kolunu sıktığım elime kaydırdı ve hafif sırıttı; 'Senin ellerin küçük ve kırılgan, tıpkı bedenin gibi. Ama kalbin, öyle değil.' Dedi Gözlerini bile kırpmadan doğrudan gözlerime bakıyordu; 'Benim ellerim büyük ve güçlü, tıpkı bedenim gibi. Ama kalbim değil.' Dedi Yüzünü, yüzüme santimler kala durdurdu. Nefesi yüzüme doğru akıyordu, ve içime karışıyordu adeta. 'Belki benim bu gücüm, senin kalbini kırmaya'da yeter.' Bu bir " Kurtuluş" Hikâyesi değil. Bu bir " Hapsoluş" hikâyesi

Hayattaki tüm zorluklara karşı Allaha inancını bir an olsun kaybetmeyen hiranur. On günlükken yağmurun altına acımasızca bırakılan annem dediği hocasının imkanlarıyla kıt kanaat geçinip büyüyen bir kız. On yedi yaşında kalbinin sahibi ile gönül bağı olan imtihanlara karşı dimdik duran hiranurun öyküsü.....

Kadın narin bir çiçekti. Adam durdurulamaz bir kasırga. Kadın gül'dü. Adam ise etrafı aleve çeviren bir kıvılcım. Kıvılcımın etrafı güllerle çevrilmişti. Her ne kadar güle zarar vermek istemese bile, artık çok geçti. Gül'ü toprağından ayırdığında ya gülü suya koyup besleyecekti, ya da ölüme terk edecekti. Yayınlama Tarihi: 06.02.2017

Bu yazdığım kısa yazılar icinizi en derinden yakicak öyle derin hislerle yazılmıştır.Gidenin arkasından dökülen gözyaşları,umutsuzluklari sevdiğinin belkide hiç okuyamayacagi hiç haberinin olmadığı mektuplar tarzında umarim bu kısa yazilarimi beğenerek okursunuz...

"Nedenini bilmediğim bir açlığın pençesindeyim neden diye sorduğum da karşıma hatırı olmayan yıllar çıkıyor ve sen beni o yıllara itekliyorsun. Neden yapıyorsun bunu bana ? Ne istiyorsun bensiz benliğimden?" Artık ayakta duracak dermanı bile yoktu Kumru'nun yavaşça yere çöktü gözünden akan yaşları silip başını ayakta duran Edis'e yöneltti. Edis tüm duyguları alınmış bir benliğin bitişine şahit olurken geriye doğru adım attı." " Seninle doğduğum güne son kez lanet ediyorum Kumru. Sen benimle doğarken elimden geleceğimi alıp beni geleceksiz bırakan o insanın bir parçasısın ve sen benim geleceğim yüzünden benliğinden olacaksın."

Hissetmekten korkma . Nefret bazen insan'a hiç istemediği şeyler yaptırabilir. Yada kırgınlık .. Yeniden başlamanın tek yolu budur aslında. Kalbin ne kadar taşlaşırsa o kadar mutlu hissedersin. Herşeyi gervide bırakmak . Çok acıtır tabi ilk başta . Peki onca zaman çektiğimiz acılar ne olacak ? İnstagram: @flugellos1 Facebook : Melisa Erdizen

Ailesi tarafından sevilmeyen tek dayanağı anneannesi olan her an delirmeye yakın bir insan olsaydınız ne yapardınız? sizi delirten katil 2 yıl sonra tekrardan ortaya çıksa... -Akın o geldi.Tekrardan beni buldu. -kim geldi? Kim seni buldu? Melodi cevap ver! -"KATİLİM"

Genç kurgu #70 Genel Kurgu #60 Genel Kurgu#30 Kafanın içinde binlerce mısra, binlerce hüzün, aklının içinde binlerce meçhul, isimsiz cinayet. Ölümü anımsamak gibi... "Anne ben geldim, neredesin?" Klasik cümlemdi fakat annemden aynı klasik cevabı duyamamıştım. Annem her zaman buradayım derdi. Annemi aramaya başladım, en son onun odasına girdiğimde, gözlerimde ki yaşları tutamaz oldum. "Anne, anne uyan anne. Ne oldu? Ne olur annem, uyan. Kalk bırakma beni. Ben sensiz yapamam.." Ambulansı ararken, ağlamaya devam ediyordum. Anneme ne olmuştu? Kötü düşünceler mi gerçekleşiyordu? Yoksa annem de babam gibi gidecek miydi? Hayır, buna izin veremezdim. Buna asla izin veremezdim, vermezdim... SEN MİSALİ