Hayaletlerin yalnızca hayallerden ibaret olmadığı ve bilinen tüm doğruların sınandığı bir gerçeklikte yıllardır süregelen yenilmez bir laneti mağlup etmek mümkün müydü? Peki ya insan tüm korkularının saklandığı sonsuz karanlıktan kaçacak kadar hızlı koşabilir miydi? Yoksa ışığa giden yolun sonu yalnızca ölüm müydü?
İnsanın çekeceği acıların sınırı vardır, fakat korkunun sınırı yoktur. Hikaye düzenlenme aşamasındadır.
X-18AB9 adında bir virüs..Kim bile bilirdi ki bu küçücük virüsün medeniyetin eşiğindeki Dünya 'nın sonunu getireceğini..Kaosun..Katliamın..Acı içinde haykırış ve çığlıkların kısacası vahşetin habercisi olduğunu.. Hayat ile ölüm arasındaki ince çizgide kıyasıya bir mücadele vererek bir o yana bir bu yana savruluyors...
Dünyamızda göç etmek üzere var olan insanlar olsaydı ne olurdu? Ama bir şehre bir ülkeye değil başka bir gezegene... Bambaşka bir gezegenin izlerini yaşam bulduğumuz bu yere taşıyan melez yönetici, neslinin tohumlarını gezegenimize yayıyor. 21 yaşına giren "Özel" ve "Yetenekli" insanlar ait oldukları gezegene; SKALANO...
Dökülüyor yine bulutlardan şiir yağmurları Yağdıkça ilham kokuyor şehrin sokakları Çayımı dolduruyorum kırmızı kupama Aklım ise hala yağmurda Bir elimde kağıt,kalem ; bir elimde çay Karşımda yağmur ve mahrur dolunay Seyre dalınca yağmuru Dökülüyor kağıda bir bir duygu Yağmurlardır şiirleri yaşatan Şiirlerdir yağmurla...
Fragman : https://www.youtube.com/watch?v=ujWjLWKXYgE İsmim Criss Argent 16 yaşında pekte normal olmayan bir kızım. Başıma gelen tüm şeylerin sadece tek bir sebebi var. Açgözlülüğüm.. Sürekli olarak diğer herkesten farklı olmak istedim. Onların hayatlarını ellerimde tutmak, onlardan güçlü olmak istedim. İşte bu istek...
