Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakışlarını kaçırdı. Onunla evlenemezdi, ona bunu yapamazdı. "Ben evlenmek istemiyorum!" Rizgar karşısındaki yıpranmış kadını izledi. Yeşillerindeki morluklar canını sıkarken duruşunu dikleştirdi. "Allah şahidim olsun ki; ya seni alırım, ya da bu Urfa'yı yakarım!" Adamın sesindeki netlikle birlikte genç kadın bakışlarını ona çevirdi. Utanıp bakamadığı kahvelere birden gelen cesaretle uzun uzun baktı... Aniden bir silahın patlama sesi duyuldu... Kardelen korkuyla adamın yanına gitti. "Geldiler, geldiler!" Dehşetle aynı şeyleri sayıklayıp durdu... Tesadüfen kesişmişti yolları... İsimleri bile birbirlerinin kaderleri gibiydi; Kardelen boynu bükük masum bir çiçek iken, Rizgar onun kurtuluşuydu... Genç adamın karşısına savunmasız bir hâlde çıkmıştı. Boynu bükük, acılı Kardelen'i... RİZGAR HAZNEDAROĞLU & KARDELEN DEMİRHAN © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.