Yolun sonu dedikleri yer burası mıydı? Beni burada tutacak hiçbir sebep kalmamıştı. Ve o ne yaparsa yapsın, gidişime sadece seyirci kalacaktı. Öyle kin doluydu ki; bir zamanlar adımı fısıldayan kalbi bana kör sağırdı şimdi. "Böyle olsun istemedim," dedim sadece onun duyacağı sesle. Bana öyle bir bakıyordu ki ölen o katil bendim sanki. Onu vurmuşum da can çekişe çekişe öldürmüşüm gibi. "Bu bir son değil," dedi acıdan titreyen sesiyle. "Gitsen de değil, kalsan da." Son sözleri benim hükmümü belirledi. "Adım kalbinde kazılı, sen bende tutsak kalacaksın. Benden geçse de senden geçmesin." Hikâye içerisinde yetişkin içerik vardır.

"Ben..." diye kekeledim avcumun içinde tuttuğum künyeyi bırakıp geriye çekilmeye çalıştığımda. "Asya," diyerek tuttu elimin üzerini. Künyesini tutan ben, benim elimi tutan Yavuz'du şimdi. "Sen de hissediyor musun?" "Neyi?" dedim kısık çıkan sesimle. "Bunu," dedi bakışlarını ikimizin arasındaki zaten çok az olan boşlukta dolaştırarak. "Çekiliyorum sana, görmüyor musun? Elim uzak dursa gözlerim, gözlerim uzak dursa nefesim karışıyor sana." Cevap veremedim ancak bir cevap beklediği de söylenemezdi. İkimizde aramızdaki bu çekimi hissediyorduk. Yoksa ne ben durduk yere onun kafasını karıştırırdım ne o benim. Ortada söze dökülmemiş saf duyguların gücü hakimdi ve biz o an buna boyun eğdik, kabullendik. "Yavuz..." diye fısıldadım adını. Kara gözleri nasıl bu kadar aydınlık olurdu aklım almıyordu. "Doğru söylüyormuşsun." O neyi der gibi bakınca avcumun içinde tuttuğum künyeyi daha sıkı kavradım. Sanki tenimi yarsın, kanıma karışsın istercesine. "Karışanın yalnızca kafam olmadığını..." Künyeyi asıldığımda aramızda kalan o küçücük boşluğu da yok ettim ve hiç düşünmeden benim için aralanan dudaklarının arasına sızdım.

"Sen, masalların büyülü yanına bel bağlayacak kadar masumsun Helen ama bana boynumu büktürecek kadar da tehlikeli bir sevimliliğin var." Helen; eğitimi, idealleri ve elde etmesi gereken para için çıkacağı çetin yolda, yürekten inandığı ve her daim hayranı olduğu masallar diyarının kapısını aralayacağını bilmiyordu. Planları, hiç beklemediği bir evreye taşınırken kalbinin sesini susturması ve amacına giden yoldan sapmaması gerekiyordu ancak hayatın onu, girdiği masalda kahraman yapmadan bırakmaya niyeti yoktu. Pars; ailesini ve kariyerini ön planda tutmaktan tek an olsun imtina etmeyen, kariyerindeki ünü sayesinde parmakla gösterilen ve ülke çapında başarıdan başarıya koşarak tuttuğunu koparan bir mimardı. Aşılmaz duvarlara sahip olan sarayının kapısının bir gün ansızın aralanmasıyla alt üst olan düzenini eski haline getirmek ve asla inanmadığı o masalların diyarına onu sürüklemeye çalışan genç kadına kapılmamak artık en önemli önceliğiydi. Ancak ikisinin de bilmediği kilit bir detay vardı. "Anlatıcı, bir varmış bir yokmuş dediği an masal başlar Efsanelerin büyülü ezgisi kulaklara dolar ve senfoni orkestrası düşleri fısıldar. Ritmik bir melodi eşliğinde kalpleri mühürleyen şarkıyla tüm hayal alemi susar Zamansızlığın içinde başlayan efsanelerin satır aralarındaki eksiği, aşk tamamlar." ©Kitabımın çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılır. Her detayı tarafıma aittir.

En yüksekten uçan kuş hangisi, bilir misiniz?

"Belki sonbaharın yumuşak rüzgarında, yapraklarının ahenkle dans ederek düştüğü bir ağacın gölgesinde kavuşuruz kaderimizle. Belki de güneşin tenimizi süslediği bir sahil kenarında."

Bir kere daha başımı geri yatıracak büyüklükte bir kahkaha attım ve omuzlarımdan sıyrılan montu tutmak için bir hamle yaptım. Bir şemsiyenin altında, artık o kadar da yabancı olmayan bir yabancının kapkara gözlerine bakarken derin bir nefes aldım. "Peki Aladağların Turan'ı. O zaman, benim hakkımda bilmen gereken ikinci şeyi açıklıyorum." Turan çenesini havalandırıp gözlerini kıstı. "Gönder gelsin." Şemsiyeyi başımızın üzerinden çekip kapattım ve ikimizi de tatlı ama epey güçlü yağan bir yağmura hapsettim. "Bana gölge eden, hiçbir şeyden hoşlanmam." Uyarım açıktı. Oldukça da net. Mevzunun şemsiye olmadığını anlayacak bir adama bu cümleyi kurduğumu biliyordum. Üzerinde yalnızca gömlekle dururken ve o gömlek saniyeler içinde ıslanırken göz temasımızı kesmemek için olası manzaramı elimin tersiyle ittim. Turan yavaşça gülümsedi ve bir kez başını eğdi. Caddede, nereden geldiğini bilmediğim, piyanoya eşlik eden bir erkek sesi vardı. Üzerimizden en sevdiğim bahar yağmurları akıp giderken, Turan elimi bırakmadan yürümeye devam etti. Biliyordum. Bu anı, bu yağmuru, bu şarkıyı hiçbir zaman unutmayacaktım. Sen yanımdayken O tozlu yollar aşka gider Ah sen, Sonunuzu yazsan inan dayanamam ölürüm ben.

•Yetişkin okurlar içindir. • Hukuk öğrencisi Vuslat Ece Tan'ın hayatı mafya örgütü lideri Devrim Ahver'e aşık olmasıyla birlikte tümüyle değişir. Düğün günlerine kadar her şey yolundadır fakat nikaha saatler kala Vuslat Ece'ye gelen gizemli telefon ona seçim yapma şansı bile sunmamıştır. Düğününden kaçmak zorunda kalan Vuslat için artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. 'Benden geriye kalan hiç kapanmayan bir yara. Yaralar kabuk bağlar sevgili. Sakın koparma izi kalır. İzler; yarayı aratır.' ••• {Kitabın tüm hakları şahsıma aittir.}

Her köyün bir delisi vardır... Bir deli kızın hikayesi... Cavidan ufacık bir köyde ailesi ile yaşayan genç bir kadındır. Yaşadıkları köyde aynı bahçe içinde kendi evlerinden başka babaannesinin ve amcasının evi de vardır. Bu üç ailenin yedikleri içtikleri ayrı gitmez. Üç ayrı ev, ortak bir yaşam sürer. Cavidan ise bu büyük ailenin en yaramaz bireyidir. Adı da çevrede "Bizim Köyün Delisi"ne çıkmıştır yaramazlığından dolayı. Cavidan'ın şımarık olmasının yanı sıra en bilindik özelliği ise amcasının oğlu Ali'ye olan nefretidir. Gün aşırı Ali'yi sinirlendirmek için kırk takla atar. Hatta Ali'ye "Alinazik" diye lakap takmıştır. Herkes Ali'ye takılan lakabı Cavidan'ın nefretinden kaynaklı sanır lakin fark edemedikleri bir şey vardır. Bunun yanında Ali de bir avukat olarak küçük bir ilçede çalışmaktansa büyük şehirde olmak için zamanında çok can atmıştır. Cavidan onu köyde tutmak adına türlü oyunlar oynar ama bu oyunlar onu hiç ummadığı noktalara getirecektir.

Kurgulanış tarihi; 02.02.2022 Yayımlandığı tarih; 11.04.2022