Destiny bierze udział w wymianie uczniowskiej do Stanów Zjednoczonych, idąc w ślady swojej kuzynki, Julii, która po zakończeniu programu nie wróciła do domu. Des trafia pod skrzydła Evansów - Chase'a, Bree oraz ich matki Dayenne, z którymi ma spędzić najbliższe dziesięć miesięcy. Zachowanie rodziny goszczącej szybko wzbudza w Des podejrzenia, a splot kłamstw, tajemnic i niedopowiedzeń obraca obiecany „amerykański sen" w istny koszmar. Tylko jak tu się wybudzić, jeśli nawet nie wiesz, że śnisz? Nic nie wiesz o świecie, w którym żyjesz. Nic nie wiesz o swoich dalekich przodkach. Znasz chociaż własną grupę krwi? Myślisz, że te rzeczy nie mają większego znaczenia. Być może masz rację. Być może Cię nie dotyczą. Być może pewnego dnia postanowisz wyjechać. Do pracy, na wakacje, na wymianę, na studia, do dalekiej rodziny czy w pogoni za marzeniami. I będziesz przekonany, że to była Twoja decyzja. A gdy poznasz prawdę, będzie już za późno. ___ Wattys 2016: Na językach Wattpadowe Oscary: Najlepsza Niedokończona Książka Ailes Award: Koktajl Mołotowa, Ósmy cud świata

Co łączy wyprawę Krzysztofa Kolumba, złoża planetoidy z okresu permskiego oraz wykształcenie się u ludzi ujemnego układu krwi? Zaskakująco wiele. Destiny przekonała się o tym na własnej skórze, lądując w samym oku cyklonu. Teraz musi zmierzyć się z konsekwencjami spełnionych życzeń, z prawdą, którą tak strasznie chciała odkryć. A przy tym wszystkim nie zatracić człowieczeństwa, nie dać się złapać Exodusowi, antyorganizacjom, rozwścieczonym rodzinom swoich ofiar... Naprawa wyrządzonych szkód wiąże się z podjęciem decyzji, które popychają ją niebezpiecznie blisko szalejącego chaosu. Gdy jeden mały krok dzieli Cię od zagłady, nie możesz sobie pozwolić na nieroztropność. Zwłaszcza gdy ichor w Twoich żyłach każe Ci skakać.

Mam na imię Elliot i wiem, że jestem tylko bohaterem opowiadania. Wiem, że w rzeczywistości nie istnieję, a wszystko wokół to czysta fikcja. Problem w tym, że z mojej perspektywy wcale tak to nie wygląda.

No pięknie! Wrocławska kamienica zamienia się niespodziewanie w scenę zbrodni, z żelazkiem w roli głównej. Spokojny wieczór, o ironio!, nabiera życia właśnie, gdy pojawia się trup. Zupełnym przypadkiem Eleonora znajduje swoją współlokatorkę w stanie zgonu i to niestety nie poalkoholowego, a przecież chciała jedynie odnieść jej żelazko. Za to teraz ma na głowie histeryzujące koleżanki, szał ciał (tych bardziej żywych i tych mniej), ponurego policjanta z brodą i ciasto marchewkowe. Ela, wspomagana nieoficjalnie przez podkomisarza Brodeckiego, zabiera się za prywatne śledztwo i z determinacją islamskiego terrorysty szuka odpowiedzi na dręczące ją pytania: Co się, do jasnej ciasnej, wydarzyło? Czy Matyldę ukatrupił ktoś z jej studenckich przyjaciół? I najważniejsze - jak tu nie przytyć, kiedy pojawia się coraz więcej stresów do pozajadania? Okładka wykonana przez wspaniałą @fenoloftaleine (dziękuję jeszcze raz!) :) 30.05.2017 - #3 w tajemnica i thriller; 03.06.2017 - #2 w tajemnica i thriller; 07.06.2017 - nie mogę w to uwierzyć, ale #1 w tajemnica/thriller! Rany, Dziękuję Wam! Jesteście super! :) Uczestnik konkursu "Skrzydlate słowa"! :) Copyright ©2016 by Sabinach_1993. All rights reserved.

[Zostaje wydane w 3 tomach, pierwsze dwa już dostępne!] Kojarzycie ten moment, kiedy wasza bliźniaczka okazuje się zmiennokształtna, po czym znika, więc musicie podszywać się pod nią w nieludzkiej szkole? Nie? Erin Lanford chciałaby móc powiedzieć to samo. Jadąc do Mallaroy spodziewała się wszystkiego, nawet własnej śmierci. To znaczy, wszystkiego poza palącym pragnieniem, by pociąć lidera wampirzej elity piłą mechaniczną. Alea Lanford za to nigdy nie myślała, że na jej barki spadnie obowiązek ratowania całej rasy. Ale hej, wszystko będzie w porządku, prawda...? Spoiler: nieprawda.

Wszyscy zostali sierotami, bo wszyscy byli dziećmi Mallaroy.

Każdy chce być idealny. Nie sprawiać problemów rodzinie, zadowolić rodziców, być pięknym, mądrym, wzorem do naśladowania. Ale czy chcielibyście żyć w świecie, w którym każdy człowiek jest identyczny? Zarabia tyle samo? Nie ma kłótni? Nie ma kolorów? Imion? Emocji? Wspomnień? Nadziei? Marzeń? Przyjaciół? Właśnie w takim idealnym świecie żyją idealni ludzie. Nie zadają pytań, nie chcą wiedzieć więcej, niż potrzebują do pracy, po prostu robią to, co ktoś im każe, a każdy ich dzień jest identyczny... Ale co, jeśli mały chłopiec, przez "przypadek" wejdzie do laboratorium swojego ojca-naukowca? Zacznie dowiadywać się o prawdziwym świecie, który jest za kopułą? Co zrobi ze zdobytą wiedzą? Pewnie się nią z kimś podzieli, na przykład ze znajomą pięciolatką. A co dalej? Nie wiem, w końcu to jedynie dwójka dzieci, a dzieci nie do końca zdają sobie sprawę z konsekwencji, jakie mogą je spotkać. Ale czy ten idealny świat na pewno jest taki idealny? Jakie sekrety skrywa? A co z wielką wojną, o której nikt nie pamięta? Kto dowodzi innymi? Czemu komuś zależy, by wszyscy byli identyczni i pozbawieni własnej woli? Co spowodowało, że ludzie zgodzili się na zamknięcie pod kopułą? Czy plotki mówiące o potworach są prawdziwe? Stara przyjaźń przetrwa ciężkie chwile? A zwykła ciekawość jednego dziecka, może odmienić życie miliona osób? Kto jest prawdziwym potworem? ~.~ Okładkę wykonała @Beza Opowiadanie pisane razem z @arhixvelshadowwithin

"Kochać to stracić. Jeśli pokochasz, stracisz wszystko. Miłość jest dla ludzi głupich. Zapamiętaj to, Adrienie." Życie każdego przeciętnego nastolatka to długi spacer po polu minowym. Jednego dnia ktoś złamie ci serce, drugiego los pokaże ci środkowy palec, a trzeciego Chloe Bourgeois podstawi ci nogę na korytarzu. Krótko mówiąc: bycie licealistą nie jest proste. Szczególnie, jeśli po godzinach biegasz w masce po dachach, sprzątasz bałagan po nemezis spod ciemnej gwiazdy i, co najgorsze, znosisz kiepskie żarty kolesia w gumowych uszach. Ladybug potrafi uratować każdego. Każdego, prócz siebie samej. Marinette i Adrien już dawno pogodzili się z niezwykłą rzeczywistością i każdego dnia znikają pod maskami, by kolejny raz ocalić Paryż. Okazuje się, że trudniejsze od uratowania świata jest zdefiniowanie własnych uczuć, które nasilają się coraz bardziej. Z biegiem czasu tajemnice skrywane pod skrzydłami Miasta Miłości wychodzą na światło dzienne. Przeszłość opuszcza Dom Cieni i kawałek po kawałku ujawnia historię, o której Gabriel za wszelką cenę próbował zapomnieć. *** "Twoje opowiadanie jest wspaniałe. Wielokrotnie na przemian płakałam i się śmiałam. Niewiele książek potrafi coś takiego zdziałać." "Ta książka wycisnęła ze mnie tyle łez, że mogłabyś porównać to do deszczu w lasach równikowych." "Jest w tej opowieści coś, co mnie do niej z niesamowitą siłą przyciąga. Nie wiem, czy to cudowne poczucie humoru, czy idealnie oddane uczucia, czy cokolwiek innego, czy wszystko razem." "Traktuje to opowiadanie inaczej niż jakieś randomowe ff w internetach. Jest wyjątkowe i niepowtarzalne - to jego największy minus, bo nie przeżyje takich wrażeń i nie doświadczę tych samych uczuć drugi raz przy żadnym innym... " "Dla mnie to największy skarb na wattpadzie, który każdy musi odkopać."

Zanim zaczniemy, chcę jedną sprawę wyjaśnić: opowiadanie napisałem z przymusu. Przysięgam, że mam lepsze rzeczy do roboty. Są jednak takie historie, których nie należy dusić w sobie i trzeba je siłą wyciągnąć na zewnątrz, bo zajmują wśród wspomnień zbyt dużo miejsca. Oto jedna z nich.