"Ben o günden beri deniz için yaşadım. Çünkü yaşamım kaynağını artık denizden almıştı. Onsuz bir bütün olamazdım. Korktuğumda ona koştum ben, canım yandığımda, can yaktığımda... Yalnızlığıma ortak olan, kalabalık ıssızlıklar içinden beni koparıp alan oydu. Beni tek yapan, çok yapan, beni hem hiç hem de bir şey yapan... Ben denize dönüştüm Elizya. Benim hayatım bu derin sularda. Herkes hayatını bir şeyler için harcar. Ama hiçbir harcanışın ederi bu kadar değerli olmamıştı. Dalgalarım kıyılarına vurduğunda, beni hep hatırlayacaksın." Yeni Çağ'ın kraliyet ülkesinde, karanlık ve derin sularda yolları kesişen iki genç: Elizya ve Aras. Hikayeleri iç dünyalarında sürdürdükleri hükümdarlığın yıkılışıyla başladı. Kendi kurallarıyla kendi yollarından gitmeyi denediklerinde kaybolacaklardı. Çünkü bilmedikleri bir şey vardı; aşkın rotası yoktu. Bir yol varsa ancak birlikte yürüyebilirlerdi. Peki ya nefret ve aşk arasındaki çizgi, birbirlerine çektikleri kılıçlar kadar keskin miydi? Yıkılan krallıkları beraber inşa edebilecekler miydi?

Hayat tamamen anılardan ibarettir. Nasıl büyüdünüz? Nasıl yetistiniz? Fakat kim oldugunuzu ise, o anıları paylastıgınız insanlar ile belirlersiniz. Peki ya bir gün, sizi tanımlayan, sizi olduğunuz kisi yapan ruh ikiziniz silinip yok olursa? Hayatta bir kere tecrübe edilebilecek bir aşk, ikinci bir şansa sahip olabilir mi?

"Ne demek lan bu?" dedi Emre kızgınlıkla. "O kız, bir defa bile ağlamadı. Bir defa bile incinmedi. Duygusuzun teki o. Bir de aşık mı edeceksin kendine?" "Daha fazlası." Dedi Ali. "Medusa'nın gözyaşlarını çalacağım. Ve yaptığı tüm büyüler bozulacak."

*Selin'den* "Öpersen geçer." "Oldu Ali.Uf mu oldu diye de ağlayayım mı başında?" Hala yavru köpek bakışlarıyla bakmaya devam ederken kıyamıyorum ona. "Gel başımın belası gel." diyerek iki dolabın arasına sürüklüyorum onu.İyi ki herkes derste şuan. Ali rahat bir biçimde duvara yaslanırken gelecek öpücüğü bekliyor.Ben onun gözünün yanındaki hafif kırmızılığa bir öpücük kondururken tam da beklediğim oluyor.Elleri anında belime dolanıyor. Ben yavaşça geri çekilirken gözlerine bakıyorum.Aramızda nefes mesafesi var,yok. "Geçti mi bari?" diyorum.Konuşurken dudaklarım bıyıklarına değiyor,gıdıklanıyorum. "Sen öpünce geçmeyen yara mı var?" ***** *Nazlı'dan* "Sen uyusana Savaş. Beni dinle bir kere de.Bak dinlemedin beni neredeyse denize düşüyordun." Elini kalbime koyuyor.Ben romantik bir söz beklerken gelen kamyon yazısı beni hayal kırıklığına uğratıyor. "Ben senin kalbine düştüm bebeğim. Everest'ten düşsem etki etmez artık." İçinde bulunduğumuz durumun saçmalığına gülüyorum. "Kalbini öperim senin ama hadi uyu artık." Koca bir bebek olduğunun kanıtı olarak göğsüme gelip kollarını belime doluyor. "İyi uykular bohem prens." diyorum saçlarını okşarken. "Sana da Rapunzel." diyor derin bir nefes alırken. "Biliyor musun? Saçların çok güzel.." --- Maceracı iki çiftimizin ileriki bölümlerinden kesitidir.

Selin Yılmaz üniversiteden mezun olduğunda, hayatında çok büyük bir değişiklik yaratacak haberi babasından öğrenir. Yıllarca el bebek gül bebek büyümüş, ne istese elde etmiş olan bu genç kız; evinden uzakta bir kasabaya yerleşmek zorunda kalır. Alışık olmadığı hayata ayak uydurma çabaları sürdürürken, yolu Cemil ile kesişir. Gece güzelinin, o derin, 'mavi' sularda yüzmeyi öğrenmesi gerekmektedir.

Bir kırık gençlik hikayesi.. Uzaydaki Ali'ye, koca gözlü Selin'e selam olsun.. -bir başka AlSel hikayesi.

Bir HanTol hikayesi..

Okyanus gözlü çocuk ve onun yaralarını sarmaya hazır güzeller güzeli bir kız. Herkes yaralarını iyileştirmek ister, birçoğu bunu başaramaz. Ama onlar birbirine sahipler. Kalbi kırık küçük bir erkek çocuğu ile acı çeken küçük kızın hikayesi.