Astrid asistan olarak çalıştığı yerde patronuna aşık olduğunu zanneder.

Istediğiniz soruları Hiccup'a sorabilirsiniz. Hepsini gerçek ve doğru olarak cevaplayacaktır. Değil mi Hiccup?? Hiccup: He he.. Evet!! :)

sana olan aşkımdan şüphe mi ediyorsun?...............o zaman sadece gözlerime bak ve seni ne kadar sevdiğimi gör.(HTTYD)

Hayatını sürdüren narin bir iş kadını. Serseri bir adam. Hayatı zorlaşan bir kadın. Hayatı düzene giren bir adam. Geceleri duygusuz soğuk bir kadın. Geceleri ağlak bir adam. Sizce ikisi bir arada olabilir mi?

evet seni gördüğüm andan beri

6K1H YE HOSGELDİNİZ !!! HAZIRMISINIZ???

Hlelelelele meriba benim gene. Bu hikayeye bayilacaksiniz vote ve yorumlari unutmayinda mutlu olsun bu yazarcikta .

Hayatını tamamiyle başkalarının haklarını savunmaya adamış Astrid Hofferson avukatlık hayatı boyunca aldığı en zorlu davayı çözmek için elinden ne gelirse yapacaktır. Lakin bu dava diğerlerinden çok daha farklıdır. İlk defa kurbanı değil de katili savunacaktır. Çünkü katil olduğu sanılan kişinin masum olduğunu düşünmektedir. İlk duruşma sonrasında bilinmeyen kişilerce adliye binasının hemen önünde müvekkilinin öldürüldüğüne tanıklık eden ve yaralanan Astrid'in hayatı artık tehlikededir. Olaylar basına çoktan yansımıştır ve bu vaka artık eyalet mahkemesine taşınmıştır. Bu da Astrid'in artık dava için büyükşehre gitmesi gerektiğini göstermektedir. Basın açıklamasından sonra gelen bir telefonla özel korumaya sahip olan Astrid'in bütün hikayesi şimdi başlayacaktır. [Kitaplar Arası Hayran Kurgu Kategorisinde 1.'lik Ödülü.]

Hickidik daha 8 yaşındayken Babası ortadan kaybolmuştu Hickidik "seni ne olursa Olsun Bulacağım Baba"Diye yemin Eder Bakalım onu neler Bekliyor

Bir matbaa binasının duvarına kıvrılmış mavi gözlü kız son bir defa etrafına baktı ; koşuşturan insanlara , annelerinin kulaklarından çekiştirerek evlerine sürüklediği çocuklara , yanındaki çöplüğü karıştıran kedi ve köpeklere... Hiçbiri hiçkimse onu farketmiyordu. Belkide bu son dakikalarında yanında birinin olmasını isterdi. Ama kimse onu farketmiyor belkide farketseler bile umursamıyorlardı. Son nefesini verirken ve artık bedeni soğuğa ve açlığa dayanamayıp sonsuz uykuya teslim olucakken onu gördü. Kendisine doğru gelen cılız , yeşil gözlü , ipek gibi kahverengi saçları olan o sevimli çocuğu. Yüzündeki tebessüm o kadar güzeldiki. Hayatında gördüğü en güzel şeydi belkide. Çocuk iyice ona yaklaştı ve elini ona doğru uzattı. Soğuktan kıpırdatamadığı kolunu onun gülümsemesinden aldığı son bir umutla zorlada olsa kaldırdı ve elini onun sıcacık eline bıraktı.... Ama olucakları bilse o eli tutacağına orada soğuktan ölmeyi yeğlerdi... °Bir Dreamworks Fanficidir°