Saf, hayattan haberi olmayan, nazik bir çocuk. Soğuk, güçlü, patron tavırlı bir kız. Bir yangınla hayatı acımasızca değişen bir genç adam. Çocukluğu travmalarla dolu, yalnız bir genç kadın. "Kimse göründüğü kadar iyi, göründüğü kadar kötü değildir."

''Tanrım, Anıl neden yaptın bunu?!'' dedim öfkeyle tıslayarak. Şaşkınlıktan ne yapacağımı bilmiyordum. Sırf benim için, bana içki yollayan adamı dövmüştü. Nefes nefese konuşmaya başladı. ''Senin için. O piç kurusu seni gözleriyle beceriyordu Derin! Bu da yetmemiş gibi, yanında ki beni umursamayarak, sana içki ısmarladı!'' Tepkisine anlam veremiyordum. Neden böyle davranıyordu? Sinirle solurken yanıtladım. ''Bekle, bu seni neden ilgilendiriyor ki?! Bana karışmaya hakkın yok. Sen sadece 'arkadaşımsın.' '' dedim. Kaşlarını çattı. Hızla yanıma gelerek, kolumu sertçe kavradı. Kulağıma eğilip, fısıldadı. ''Sen sadece benimsin.''

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?