Sarp: Güzelsin Bilinmeyen numara: Ama sen beni hiç görmedin Sarp: Evet, görmedim Sarp: Bu yüzden bana güven Sarp: Çünkü güzellik yalnızca dış görünüşle ilgili değildir benim için Sarp: Bir insanı güldürebiliyorsan güzelsindir, bir insanı olduğu ortamdan bambaşka bir yerde hissettirebiliyorsan güzelsindir Sarp: Ve bir insana hiç hissetmediği bir duyguyu hissettirebiliyorsan Sarp: İşte asıl o zaman güzelsindir

Birçe, on yedi yaşında iki ay evvel annesini kaybetmiş öksüz bir kız çocuğu iken, şimdi de babasının hastalığıyla pençeleşiyordu. Ölüm döşeğindeki bey babasına her baktığında, "Ya o da giderse?" diye üzülüp korkuyordu. Bey babası biricik eşinin, yol arkadaşının ölümünü kaldıramıyordu. Hasta bedeninin daha fazla direnemeyeceğini hissetmiş gibi çağırdı yanına, tek evladını. "Birçe... Al yavrum, al bu zarfı. Ben gidiyorum yavrum. Ben annene gidiyorum. Sen de git. Ben gittikten sonra git. Annene, babana, kardeşlerine git. Affet yavrum. Affet. Gitmeli şimdi. Gitmeli..." Birçe, elinde sadece adresin yazdığı bir kağıt parçasıyla, babasının ruhu çekilmiş vücudunun yanında öylece kaldı. On yedisindeki Birçe, ne yapmalı şimdi? Nereye varmalı? Nereye gitmeli? ... "Kime bakmıştın küçük?" Birçe, elinde küçücük bir çantayla çaldı bu yabancı insanların kapısını. Kucağında iki yaşlarında bir çocukla dışarı çıkan, sarı saçlarıyla âdeta kendisine olan benzerliğini haykıran bu güzel kadına bakakaldı Birçe. Utanıyordu. Gidecek yeri yoktu. Devlet korumasına girmek istemiyordu. Babasının son dileğini yerine getirecek ve şansını deneyecekti. "Ben Birçe Sungur," dedi titreyen sesiyle. "Size bir mektup getirdim efendim, bakmanızda fayda var." İşte her şey o mektupla başladı. Alt üst olan hayatların kesişimi olan Birçe'yi şimdi çok daha zor bir hayat bekliyordu. ... Yayınlanma tarihi: 21.08.2023 Final yayınlanma tarihi: 30.03.2024 BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR.

Kesilen daldan yeşerir yeni çiçekler, umudu kalbinize çiçek gibi iliştirin diye... 🌿🌸

🌹 Genç adam, karşısında melekleri kıskandıracak derece güzel olan karısına doğru adım attı. Tam önünde durdu ve siyah gözlerini kısıp derin bir nefes aldı. Elindeki kırmızı kutunun kapağını açtı ve yüz görümlüğünu çıkardı. Genç kız heyecandan titreyen elleri, deli gibi heyecandan atan kalbi ile gelinliğin eteklerinden tuttup arkasını döndü. Kocası yüz görümlüğünü takacaktı. İçindeki heyecana engel olamıyordu. Kocasının ellerini bir anda boyunun da hissedince istemsizce bir ürperdi. Tekrardan kocasına doğru döndü. Bu sefer elleri duvağı tuttu ve kaldırdı. Mavi gözlerindeki heyecan ile kocasının gece gözlerine baktı. Kocaman ellerini genç kızın yanağına koydu. Yüzü o kadar küçüktü ki, elleri arasında kaybolmuştu eğildi ve anlına bir öpücük kondurdu. - Yeni evine hoş geldin Gül." Dedi kalın gür sesiyle, genç kız uzun kipriklerini kıpraştırdı, ve kocasının aksine ince olan bir sesle konuştu. -Benim adım Gül değil ağam. Gülhanım." Gülhanım & Yusuf Mirza 🌹 Yayınlanma Tarihi:05.11.2022 Not; Çiftlerimin arasında yaş farkı vardır rahatsız olanlar okumasın lütfen.🌸

ÝÂR'Î ÝÂRÂM Lalin'di o ... Güzelliği Cizre'nin dilinde olan 18'ine yeni basmış genç bir kızdı. Ama Lalin'in ,Cizre insanları için büyük bir kusuru vardı. Kalpsiz olmak ... Çünkü Lalin dünyaya gözlerini kalp hastası olarak açmıştı. Bu da onu Cizre insanları için kalpsiz yapıyordu. O Mem Ağa'nın kalpsiz kızı Lalin'di. Oysa onun insanların düşündüğünün aksine çok güzel bir kalbi vardı. Kalbinin masumluğu ve güzelliği yüzüne vurmuştu. O Cizre'nin hem en güzel hemde en bahtsız kızıydı . Arslan'dı o ... Düşmanını canı pahasına koruyan Kawaşêr Aşiretinin Ağası Arslan Ağa . Heybetiyle yürüdüğü yeri titreten bir çok insanın gölgesinden bile hayâ ettiği Arslan Ağa ilk görüşte masumiyetine vurulduğu düşman kızını korumuştu. Lalin Cizir'i ... Canını canı için ortaya koymuş ve Lalin'i canı pahasına ona düzenlenen suikastan korumuştu. Tüm Van ve Cizre toprakları bu olayı konuşurken dedikodularda almış başını gitmişti . Mem Ağa'nın kalpsiz kızı Lalin yürüdüğü yeri titreten Kawaşêr Ağası Arslan Ağa'ya gönlünü kaptırmıştı . Ona sevdalanmıştı ... Düşmanı Yâr'ı olmuştu ... Lalin'in en yakını bile onun Kawaşêr Ağası Arslan Ağa'ya gönlünü kaptırdığına inanmıştı. Ona sırtını dönerek ... Madem Lalin düşmanına yâr demiş ona yâr olmuştu o zaman kimsesiz kalmak ona haktı . Mutluluk haramdı ... Lalin'di o ... Düşmanı onu canı pahasına korurken en sevdiklerinin onu kurban ettiği Lalin. O artık Mem Ağa'nın kalpsiz kızı Lalin değildi. Arslan Ağa'nın kalbinde taht kurmuş masum kalpli karısı Lalin'di . Peki ya bu iki can mutlu olabilecek miydi ??? Yâr'ı yarası mı olacaktı bu iki canın yoksa yaraları yâr mı ??? KİTAP YAYINLAMA=21/10/2024 WATTPAD'DA YAR'I YARAM ADLI VE SOYADLARIN KULLANILDIĞI İLK VE TEK KİTAPTIR KİTABIN ÇALINMASI YÂDA BENZERİNİN YAYINLAMASI DURUMUNDA

İstanbul'un işlek caddelerinin birinde küçük, şirin bir kahve dükkanı işleten Mayıs, kendi ekonomik özgürlüğünü kazanmak için mücadele ederken dükkanına kahve almak için gelen Şafak Milas ile yolları hiç beklemediği bir anda tekrar kesişir. İstanbul'da geride bıraktığı hayatın izlerini silmek için mücadele eden Mayıs, geçmişinde yakasına yapışmış her insana hak ettiğini yaşatmak için bir yemin etmişken Şafak Milas'ın kırık şemsiyesinin altına sığındı; tüm varlığını afetlerden koruyan o şemsiyeyi, yuvasının çatısı bildi. Kimisinin şemsiyesi oldu kimsesizin çatısı. ☂ "Bu ikimizin savaşı, dördümüzün zaferi olacak." dedi. Gülümsedi, gülmemi bekler gibi baktı gözlerime. Güldüm. "Bu ikimizin savaşı, dördümüzün zaferi olacak." dedim.

ILYA LEVITSKY & MAYA SOKOLOV Do you know that urge to vanish, to simply cease to exist, not out of a desire for nothingness, but to spare others the burden you fear you've become? Yet, you hesitate, knowing that your disappearance might be the ultimate inconvenience-a role you've inadvertently perfected over a lifetime. Or do you know about the unsettling suspicion when you long for someone's affection, and they echo your sentiments, but a silent voice within you casts doubts. Perhaps they don't long for you, as you do for them? That's the turmoil I'm wading through, a maelstrom of emotions that's been brewing for some time. It's a deluge that overwhelms me daily, each breath a struggle. The faces of those I've inadvertently harmed seem to flicker in the shadows, their expressions unreadable. I'm yearning for redemption, to right my wrongs but the fear grips me-what if there is no absolution? Not because it doesn't exist, but because it's being withheld from me?

Gerçek ailem kurgusu!!! Hep iyi kız tarafından okuduk hikayeleri. Kız iyi niyetiyle yaklaşır ancak ailesi hep ona karşı kötüdür. Karıştırıldığı kız kaldığı ailede travmalar bırakmıştır ve asla sevilmez. Ana karakter kız da bu önyargıları kırmak için çabalar. Şimdi hikayeyi biraz tersine çevirsek? Kötü sandığımız o kızın gerçek ailesini bulmasını okusak? Simay Naz Akgül sandığınız o kötü kız. Bu da onun hikayesi. 🤍 "Yaptığın son şey seni bizden kopardı. Her şeyinle seni kabul etmeye çalıştım ama olmadı! Durmadın, her seferinde daha fazla canımızı yaktın!" diye bağırdı annem. Gerçi artık annem değildi değil mi? "Ben kısasa kısas yaptım hep! Çocukların bana nasıl geldiyse onlara öyle gittim!" Anlamıyordu. Onların yaptıklarına karşı üç maymunu oynuyorlardı. "Bu yüzden öz kardeşimizi istiyoruz!" Daha fazla izleyici kalmak istemeyen Çınar annemle arama girdiğinde bakışlarım onu buldu. Öz aileme beni kötülemişti değil mi? Bu yüzden rahattı. "Eşyalarını aldın, defol artık evimizden!" 🤍 "Alışkın olmayabilirsin ancak zamanla alışacaksın." dedi arabayı durdurduğunda. Hemen önünde durduğumuz sarı renkli duvarlara sahip evi gösterdi. "Evine hoş geldin kızım." "Kızım diyorsunuz," dedim evden gözlerimi çekmeden. Ona benim hakkımda hiçbir şey anlatmamışlar mıydı? Nasıl bu kadar içten ve samimiydi bana karşı? "Başka ne diyeceğim?" dedi şaşkınlıkla. "Kızımsın sen benim." "Benim hakkımda size anlattıkları şeyleri biliyorum," bakışlarım ona döndüğünde göz göze geldik. "Bana nasıl güveniyorsunuz?" "Güvenmiyorum." dedi açıkça. "Ancak güvenmek istiyorum. Bu yüzden söylenen her şeye kulak tıkadım ve seni buraya getirdim."