Güven diye fısıldadı kız. Güldü. Çünkü güven görmeyen birine gökyüzünü anlatmak gibi. Melis, Ayaz yüzünden güveni sarsılmıştı."Güven ruh gibidir, terkettiği bedene geri dönmez." demiş Shakespeare. Peki Aslı Ayaz'a tekrar güvenebilecek miydi ? Yoksa hayatına devam mı edecekti ? @TümHaklarıSaklıdır

Geçmiş, bitmiş olmalıydı. Üzerinden ne kadar süre geçtiğinin çok da bir önemi yoktu.. sadece gelecekte yaşanacak günlere çelme takmaması gerekirdi. Bir ölüm, bir hayat vaat etti genç kıza. Bir ölüm, kırık dökük bir geçmişin kapısını araladı, Bir ölüm, bir insanı yaşattı. 'Her şey bitti!' denilen noktada başladı hikayesi. Genç kız yeniden bir umuda gebe kaldı. * 23/06/2015 tarihinde yayınlandı.

İkisininde peşinde oldukları şeyler, amaçları, hedefleri vardı. Birinin sorusu, bir diğerinin cevabıydı. Onlar farkında olmadan birbirlerini kovaladılar. Kovalama bittiğinde, kim kimi yakaladı peki? 'Gördükleri ile karar verenler, görmediklerine yem olurlar.' Kapak Yapımı: Megakitap

Birleşince kısa devre yapan parmaklarımız öldü önce. Sonra yeşil öldü benim için sonra kahverengi... Sen gittin ve herkes ölmeye başladı.

7.Norfolk Dükü Arthur Wesley ile Granville Kontu John Sheridan ; Eton Kolejindeki eğitim yıllarından bu yana arkadaştırlar. Bu arkadaşlığı çocukları arasında kurulan bir evlilikle daha ileriye taşırlar. Kontun kızı Leydi Lavinia bu evliliği sevinçle karşılarken ; Dükün oğlu George, Norfolk dükalığının varisinin fakir olarak nitelendirilebilecek bir kontun kızıyla evlenmesinin asil soyunun aşağılanmasından başka bir şey olmadığı kanısındadır... Büyük bir aşkla evlendiği kocasının aslında kendisini hiç sevmemiş olduğunu henüz mihraptan inmeden öğrenen Leydi Lavinia; yaşadığı büyük hayal kırıklığına karşın pes etmeyerek kocasının sevgisini kazanmak için savaşacaktır. Kocasına olan büyük aşkının ikisini birden sarıp sarmalayacağı ve George'un kalbindeki buz kütlelerini kıracağı inancındadır. Ne var ki henüz 6 aylık evliyken kayınpederinin ölümü planlarını alt üst eder... 8.Norfolk Dükü George Deverell Wesley'nin dükalığın başına geçtikten sonra yaptığı ilk icraatı bu utanç evliliğini sonlandırmak olur ve hamile karısını süresiz olarak büyükannesi Margaret'ın Dewonshire'daki çiftliğine gönderir. Zavallı bir kontun soyundan gelecek olan bir çocuğu varisi olarak kabul etmesi mümkün değildir. George'un planı hazırdır. Çevresindeki servet avcılarından korunmak için bir süre bu evliliği sürdürecek ve soylu bir leydiyle evleneceği zaman karısından boşanacaktır. Yıllar sonra büyükannesinden aldığı bir mektup üzerine Dewonshire'a gider. Karısı ve kendisinin minik bir kopyası olan 4 yaşındaki oğlu John ile karşılaşması onda hiç ummadığı hisler uyandırır. İçerisinden çıkmasının mümkün olmadığı bir pişmanlık girdabında sürüklenmeye başlar.

Çatışmanın içinden yükselen bir kadın sesi Deran'ın kulaklarına doldu. "İndirsene ya şu silahı, başım ağrıdı bam bam!"

Güney Uluhan; ruhu siyahlıkla kaplanmış kendini umutsuz vaka olarak gören zeki olmasına rağmen küstahlıkta sınır tanımayan mekanik bir adam, Aselsan'ın delisi olarak tanınmış olsa da saha görevlerinde her daim başarılı olan bir ajan. Geliştirdiği her makinede kendinden bir şey katarken zamana yenik düşerek yalnız yaşayacağını tahmin etmişti. Başına inatçı bir bombanın düşeceğini o da beklemiyordu. Eylül Günsay; dediğim dedik, tuttuğunu koparan bir avukat. Dudaklarından çıkan sihirli kelimelerle istediği her sonuca ulaşabilir. Hatta mekanik bir kalbi bile normale döndürebilir. Peki, Güney o gözlerde hayat bulursa... "Eylül'dür yalnızlığın cemresi, yere değil gönle düşer." @Tüm Hakları Kalbimde Saklıdır.

Emily dokumatik kısımda elini kaydırarak mesajı açtı. İki kız ilk defa gördükleri, ne olduğunu ayırt edemediği cisimle gözleri kocaman açılarak kala kaldı. Nicolas eliyle kavradığı erkekliğini çekerek genç kızlara atmıştı. Şaşkınca birbirlerine baktıktan sonra ilk konuşan Daphne oldu. "O-oha! Bu ne!" Emily kıkırdadı. "Bize penisini attı sanırım." Daphne iri gözlerini daha fazla açarak yutkunarak ekrana yaklaştı. "Vay canına. Kaç santim acaba?" Emily tekrar kıkırdadı. "Soralım." "Ah, siktir. Saçmalama Em." Emily umursamadan tuşların üzerinde parmaklarını gezdirdi. *Aletin kaç santim?* *On dokuz.* İki kız birbirine bakarak sırıttı. Ardından Nicolas'tan bir mesaj daha geldi. *Sende memelerini çek.* Daphne utanarak yanaklarını yellemeye başladı. "Bunu yapamayız." Emily gözlerini devirdi. "Saçmalama Daphne! Senelerdir cinsellikten habersiz olarak gezdik. Adımız rahibeye çıktı ne çabuk unuttun!" Daphne dudaklarını birbirine bastırarak sustu. Doğru okuldaki sürtükler onlarla dalga geçiyorlardı. "Yüce tanrım yapamam." Emily Daphne'nin gömlek düğmelerini açmaya başladı. Daphnenin gögüsleri onunkisinden biraz daha fazlaydı ve Nicolas ı büyülemeleri lazımdı. Daphne'nin itirazlarını dinlemeden göğüslerini uçları gözükecek şekilde sütyeninin üzerinden çıkartıp telefonunun kamerasını açtı. "Suratımı gösterme Em." Dedi Daphne mırıldayarak. Fazlasıyla üzgündü. "Tabi ki suratını göstermeyeceğim!" Daphne'nin suratı gözükmeyecek şekilde göğüslerini çekip Nicolas'a attı. Kısa bir an sonra Nicolas'tan tekrar cevap gelince bu seferki görev, iki bakireyi fazlasıyla zorlayacaktı. *Vajinanı görmek istiyorum. Tek parmağın içerideyken..*

Kızgındı. Öfke tüm bedenini sarmıştı. Kırmızı dudaklarını büzmüş, sarı saçları kuş yuvasına dönmüştü. İnce parmaklarını hışımla çantanın olduğu masaya çarpıp öne doğru eğildi. "Çocuklarım nerede?" diye öfke ile bağırdı. Hamza gözlerini genç kadının öfkeli yeşil gözlerine çevirdi. Sonra yavaş yavaş tüm yüzünde gezindi. Biraz aşağıya inip beyaz gömleğinden gözüken derin göğüs dekoltesinde takılı kaldı. Bu kadın Hamza'nın sonu olacaktı. Eski karısı... Çocuklarının annesi... Artık küçük düşmanıydı, küçük ve huysuz...

♠ Amaç: Hayata yeni bir sayfa açmak. Yeni bir eve geçerek bu amacı gerçekleştirmek isteyen dört genç kız. Henüz komşularını pek tanımıyorlardı. Ama bu dengesiz adamlarla anlaşmak biraz zor olacaktı.