Her sohbet bir şekilde seninle devam ediyor. Sonra ardı arkası kesilmeyen sorular. Cevaplar tatmin etmiyor kimseyi. O kadar büyük bir merak uyanıyor ki etrafta. Herkeste bir durgunluk oluşuyor. Ağzımdan çıkacak her kelime için yorumlar çoktan hazır. "Söz konusu AŞK ise gerisi yoktur diyorum". Aşkı anlat diyorlar. Sevda var işte en karasından, daha ne olsun ki... Sevda ne ki diyorlar. Ah bu zamane gençleri, SENİ tanimiyorlar. "Kurumuş, susuzluktan çatlamış bir toprakta hayat bulması bir tohumun" diyorum... _RJDR ( M.ilhan )

Hayatta bazı gidişler geciktirilebilirdi. Ama konu ölümse, elden ne gelirdi? Alışmaya çalışıp yaşamaya devam etmekten başka bir çare yoktu. Kübram gitti ama ben onu hala göz kapaklarımda yaşatıyorum. Gözlerimi kapattığımda onu görüyorum. Ölüm mü? En ağırını yaşadım. Ölmedim ben nefesim öldü. Kalbim öldü kübram öldü. Ama ben yaşıyorum. Kime göre... _________________________________________ Kübrama o kadar benziyor ki bir an onu kübram zannettim. Kokusunu kübram gibi çektim ama kübram değil çilek kokuyordu. Olsun ben çilek kokusu da severim...

Biliyorum ne kadar çok yazarsam yazayım , hep eksik kalacak bir şeyler , hep yarım kalan sözcükler olacak .. Belki seni anlatacak , seni tarif edecek kelime bulamam ... Belki sana sevgimi , belki sana özlemimi , belki de sana olan nefretimi kusacağım. Ama şunu bil sen benim ilk göz ağrımsın ...

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arıyor." Sonra garip bir şey oldu, havalandı ve üstümden uçarken bana saldırdı. Bir el ateş sesi duyduğum zaman bilincimi kaybettim. 28 Ağustos 2014