"Lavanta kokulu yatağıma uzandığımda film şeridi gibi geçti hayatım gözlerimin önünden. Can'ı çok sevdiğimi, sevmeden evlendiğim Ömür'ü ve son aşkım Apti'min nasıl ellerimi hoyratça bıraktıklarını ve nasıl yıllarca fedakarlıkla gerek severek gerekse sevmeden katlanışlarımı düşündüm. Bu nasıl bir sabırdı ki yıllarca çekebilmiştim. Taş olsa çatlardı. Bir tutam sevgi içindi tüm çabalarım. Ben kucak dolusu, hesapsızca harcarken sevgimi, yüreğimin ne kadar boş olduğunu şimdi anlayabilmiştim."

Yalnızlığıyla arkadaş olmuş, hayata küsmüş bir kadının; isyanlarıyla umudu arasındaki yolculuğa şahit olacaksınız...

Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan kalıntı. Siyahın mavi tonuydu. Belkide en mavi tonu. Burak'ın gözlerinin rengiydi hızla bana doğru gelen renk. Dosdoğru kalbime çarptı. O an tamamen kanaat getirdim. Ölüm, bizim ulaşabileceğimiz tek zaferdi. Onun karanlığında yaşayamayacak kadar umut doluydum ben. Hayattım. Doğa'ydım. Maviydim. Yeniden doğmak için önce ölmeliydim. Bedenimi vahşice saran suyun o hoş tınısı ve ölen umutlarımın acı haykırışları kaybolurken can yakan bir sessizlik kapladı benliğimi. Gözlerim kapandı. Nefesim kesildi. Sustum... ***** ♡Başlangıç: 20.06. 2015 ♡

Figen, Savunma Bakanı Müsteşarı olan kocası Ender ile bir gemi yolculuğuna çıkar. Bu gezi aslında İtalya Savunma Bakan Yardımcısı ile yapacağı gizli toplantı için bir paravandır. Ender'in kumar tutkusu ve iş yoğunluğu birbirlerinden uzaklaşmalarına neden olmuştur. Gemide tanıştığı Ahmet ile yakınlaşırlar. Ama hiçbir şey göründüğü gibi değildir.

17 Yaşlarında bir grup arkadaşın kamp için gittiği bir nehir kıyısında boğularak ölümleriyle başlayıp, bilinmeyen bir dünya da bir amaç için tekrar hayata tutunmalarını konu alan bir hikaye; Aklı zamandan soyutlanarak karışmış bir adamın tekrar Dünya' ya gönderilmesiyle Kayıkçı'nın planının bir parçası olduğundan habersiz anlattığı bir miras. "Ölümün bir başlangıç olduğunu kabul edersek yaşamak bir son olur." diye düşündü Koray. "Bu Ölümü getiren adamı iyi bir adam yapar. " Kim bilir belki de anlattığı tüm bu hikaye ona zihninin oynadığı bir oyundur ...