Haydi! Eyvallah deme vakti geldi. Bir eyvallah söyle hayata. Eyvallah söyle dününe, seni üzenlere, kalp kırıklıklarına. Haydi! Durma sende bir eyvallah söyle yaşanmış her bir şeye. Haydi! Senin olan bu hayatta yepyeni bir sayfa açma vaktin gelmedi mi?
Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadı...
Bunalmış,daralmış kalplere bir çay molasından da kısa huzuru verecek bir yol, bu yolda sana yoldaş olacak bir dost... Attığım her adımda bir tefekkür, baktığım ve bakamadığım, duyduğum ve duyamadığım, şu eşsiz alemde aradığım sen, bulduğum sen, duyduğum ve gördüğüm sen... ..... Sümeyye ÖZTÜRK...
Sağ gözünden yanağına doğru süzülen bir damla yaşı boynunda hissetti ve silmeye bile tenezzül etmeden gözyaşının kalbine damlamasına izin verdi.Babasının öfkeli sesi köşeli beyninde yankılanıp durmuştu.Ve üzerine gelen kolej arkadaşları...Belki tüm bu acıları ve dünyanın yorgunluğunu annesi ile unutabilirdi ama,onu ba...