Hayat insanı bazen tek bir soruyla sınar. Kadere kafa tutabilir misin? Bazen ise, onlarca soruyla... Çocuk sahibi olamayacağını öğrenen genç bir kadın, kaderine isyan ederse ne olur? Hayatı uçlarda yaşayan, yaşamı boyunca hiç sevilmemiş, kuralsız bir adam; güvensizliğin aşılmaz duvarlarla ördüğü hayatına ve kurallara hapsolmuş bir kadına, koşulsuz ve sonsuz sevgiyi öğretebilir mi? Hayatın yorduğu ruhlar bir araya gelebilir mi? "Ben seni, senin benimle cehennemde yanmayı isteyeceğin kadar çok seveceğim..." Sina, siber dünyadan gerçek hayata, dolu dizgin, tüm duyguları yaşatan, gerçekçi bir roman. Ve bu sadece bir başlangıç...

Bilen bilir Karadeniz kendi içinde farklı bir dünyadır. Taşı, toprağı, denizi ve ormanı gibi insanı da kendine hastır. Bende size bundan yıllar öncesi bu coğrafyada yaşamış iki acılı insanın hikayesini anlatmak istiyorum. Bu elbette bir kurgu ama hikayenin özü tamamen gerçek. İki ayrı hayatı ben hayalimde birleştireceğim sadece. Yine bilen bilir şimdi orda yaşamasam da aslen Karadenizliyim. Özellikle halam küçükken sürekli bizim köy ve civar köylerde olan olayları hikaye gibi bana anlatırdı. Sonra yirmi yaşımda bir soy ağacı merakına girip epey araştırdım. Bazısı acı bazısı güzel bir sürü şey öğrendim. Biri çok içime dokundu. Dedemin dedesi kardeşini vurmuş hem de çok adice. Ölen büyük dedenin hikayesi çok içime dokunmuştur. Bir de adımı aldığım kadının da çok içe işleyen bir hayat öyküsü vardı. İki hikaye de acı ve mutsuz bitiyor ama benim gönlüm hayalimde o iki kişiye yeni bir masal yazmak istiyor. Hayat onlara adil olmamış ve çok acıtmış. Ben şimdi aynı dönemde bile yaşamamış iki kişiyi bu kurguda ortak bir kaderde birleşreceğim. Hikâyede mümkün olduğu kadar hep gerçek anektodlar kullanacağım. Beraber bir yola daha çıkalım olur mu? Cemile ve Ahmet

Gidenin beni bulmadığı bir dünyada toy halimle hayata tutunmaya çalışırken bir gecede tüm hayatım değişti. Attığım çığlıklar susturuldu, gözyaşlarım görmezden gelindi ve canıma can katarak ölümün eşiğine doğru sürüklendim. Yaşatmam gereken bir konumdayken hep ölmek istedim. Tecavüze uğradığım gün, O gün başladı ölüme duyduğum özlem... Ben Beril, soyadının bile öylesine verildiği bir kızım ve bu satırlar gözyaşlarımın hikayesi... **Klişeleri unutup derin bir nefes alın ve Beril ile birlikte mücadele verin! Not: KİTAP İSMİ DEĞİŞMİŞTİR. (Eski isim: ŞEHVETİN ESİRİ)

BERDEL -Düşünsene Mizgin seni Şanlıurfa kadar sevdiğimi; Çıldırırsın!- Duyduklarından sonra genç kadının dudaklarından dökülenler sonları olmuş gibiydi. -Ez qurbanete bıvım Şanlıurfa- (Kurban olurum sana Şanlıurfa!)

Üzerime doğru yürümeye devam etti. Gelip tam karşımda durdu. Gözünü kırpmadan yüzümü inceliyordu. Gözlerini gözlerime dikti. Soru dolu bakışlarla yüzüne bakıyordum. Ona inat bende gözlerimi kaçırmadım. Geri durmadım. "Benim" dedi. "Anlamadım?" dedim. Ve bir az geriye çekildim. "Kim bu Arhan ağa dedin ya? Benim. Arhan Karadağlı" TAMAMLANDI

+18 İÇERMEKTEDİR CİNSELLİK ŞİDDET VARDIR ONA GÔRE OKUYUN

Kardeş ihanetine uğrayan iki insan. Hayatları çıkmaza giren iki insan. Aşk olmadan evlilik olur muydu? Ya da evlilik olunca aşk elbet peşlerinden gelir miydi? Peki hiç aşık olmama ihtimali Sorulmuş muydu bu iki gence yüreğinde başka sevda var mı diye belki vardı. Ama ortada olan tek şey hükme bağlı Zoraki evlilik Berdeldi. Berdel iki aşık insan ölmesin diye yapılan o anlaşma.Peki ölmek sadece bedenen mi geçerliydi. Ruhen ölmek ne demekti bu hükmü verenler bilir miydi? Ben hiç sanmıyorum...... 💧 Aşksız olma ki , ölü olmayasın Aşk ile öl ki diri kalasın.

Karadeniz'den Mardin'e uzayan bir bedel hikayesi... Asiye 18 ve Ateş ağa 30 yaşında. Bir kadere ortak olmuşlardı. Birinin azığı huzurken, diğeri ancak öfkeyle doyardi. Biri sona koşarken,biri hayata yeni başlayacaktı oysaki... Ahh kızıl kafa ahh! O dik başını bile sevdirdin bana. Bu nasil mümkün olurdu acaba?

Madem başkasına aittin neden baktı ki gözlerin benim gözlerime? Neden izin verdin ki sana bağlanmama? Açil gözlerini kaçırdı karşısındaki adama bakamıyordu çoğu zaman olduğu gibi. O bir çift maviydi hayatını böyle yerle bir eden. Sonunda derin bir nefes alıp cesaretini topladı ve karşısındaki adama baktı. "Sen ona aitsin. Ben bu hikayede fazlalığım." diye fısıldadı. "Artık bana gitmek kaldı. Her şey için teşekkür ederim." Kapak için _seyta_n_'a teşekkürler 1.Kitap: Çok Uzak Diyarlardan 2.Kitap: Tahtın Sahibi 3.Kitap: Başkasına Aitsin 18 Kasım 2015

O gün yaptığı tek hata; espresso'yu cool lime refresha ile aldatmaktı. Fakat hiç ummadığı, görmek istemediği kişi de o gün karşısına çıkmıştı. Dışarıdan bakılınca ne kadar şans işi gibi görünse de, bu tam anlamıyla bir fiyaskoydu. Onunla yüz yüze olmak hayatının kıyameti, azap defterinin gün yüzüne çıkmasıydı. Liseden sonra öğrendiği gerçeklere rağmen kalbini yarı aralık bırakmış ve hep darbelere maruz kalmıştı. Kaderin kendisini sürekli lisede Kaya Yelkenci'ye verdiği büyük dersle sınadığından şüpheleniyordu. Tam hayatını yeniden rayına sokmuşken ve mükemmel bir ilişkisi varken, Kaya Yelkenci'yle bir kafede karşılaşmak tüm sinir sistemini çökertmişti ve hazmedemediği gerçeklerle yüzleşmesine sebep olmuştu. Özge'nin tek yapması gereken onu görmezden gelmekti. Ama bu fikir onun yeni patronu olduğunu öğrenmeden önce geçerliydi. Şimdi onun dayısının şirketinde çalışıyorken, adam başına yarı patron olmuşken ve kendinden nefret ediyorken tek düşündüğü şey; espressonun lanetine uğradığıydı. Fakat gerçekte olan; Özge Güney ayva bahçesine düşmüştü ve oranın en has meyvesini yemeye başlamıştı. ➡ 2012