En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

Umudunuzu yitirdiğiniz anda size yol gösteren bir arkadaşınız varsa bu dünyanın en şanslı insanı sayılmaz mısınız? Derya Hanım hayatının en zor zamanlarını geçiriyor. Ama her şeye dayanmak zorunda. İnsanoğlu değil mi sonuçta? Yaşamak için nedenleri olan... Onun da tek nedeni çocuğu.Nefes almasına, günün ızdırap verici başlangıcına katlanmasına tek dayanak sağlayan sebebi... ▪▪▪▪▪ Gelin Derya Hanım'ın bu hayatını yakından tanıyalım. Kapak tasarımı için @pudungilim e çok teşekkürler... ______________________________________

... ''Bana bir söz ver '' nefesi yüzüme çarparken zorlukla yutkunup ela gözlerine baktım. Bakışlarında o kadar çok duygu besliyordu ki saatlerce gözlerine bakmak istiyordum. Aşk-Nefret-Özlem-Hüzün-Acı ve daha bir çok duygu dolu bakışları dudaklarıma kaydı. '' Ne olursa olsun , ölüm bizi ayırana kadar beni bırakmayacağına söz ver Lucy. '' Onun çok sevdiği dudaklarımı dişlemeye başladım. Bakışlarım gözlerinden , öpüşmekten dolayı pembeleşen dudaklarına kaydı. Seslice yutkunup heyecanla aldığım nefesimi düzene katarak konuştum. '' Ölüm bile bizi ayıramaz Zayn. Seni asla bırakmayacağım. '' Dudaklarımızı tekrar birleştirdiğinde gözlerimi kapadım ve kendimi ona teslim ettim. Since: 14.08.2013

Selis Soysal. Adı bir gün olsun okul dergilerinin baş sayfasından düşmeyen çılgın kız. Yaptığı çılgınlıklarla çok sevdiği pederi Engin Beyi ve saygı değer validesi Yeliz Hanımı çileden çıkaran Selis en sonunda büyük bir cezaya çarptırılır. Ceza ki ne ceza ! Böylesi düşman başına ! Sosyetik güzelimiz Selis Soysal Bora Aras'ın sekreteri ha ! ? Evet Selis'in bunu duyduğunda ilk tepkisi koca bir " Oha ! " çekmek oldu. Zira babasının iş ortakları Arasların o çok sevgili, gıcık, ukala kendini beğenmiş bu dağ ayısına Selis deliler gibi aşıktı ! ¤¤¤¤¤¤¤¤¤ Bora Aras. Soy-Ar holdingin genç CEOsu . Geldiği noktaya tırnaklarıyla kazarak gelmiş bir adam. Fazlasıyla kasıntı, biraz ukala ve Selis'in deyimiyle bir dağ ayısı. Ne dersiniz ? Selis kibarlıktan gram nasibini almamış, sevgi yoksunu bu adamı alışveriş poşetlerini taşıyan bir centilmen yapabilecekmi ? En önemliside onu tavlayabilecek mi ? Evet bu kişi bir adet dik başlı Selis ise o iş olacak o kadar !! 26/02/2016

Fan fiction değildir! “Sen istesen bile seni bırakmam Taeyon-ah… Sonsuza kadar senin yanında olacağım. Kalbinde olacağım, kalbimde olacaksın…” Onun bildiği tüm masalların sonunda “sonsuza kadar mutlu” yaşanırdı. Hayatının bir masal olmadığını, hiçbir şeyin sonsuza dek sürmeyeceğini ve “mutlu”nun ulaşılması çok zor bir şey olduğunu o zaman öğrenmişti. Daha 18 yaşında olmasına rağmen tefecilerle masaya oturup bir anlaşma yapmıştı. hem de kız olmasını umursamadan... Ünlü olacak ve konserlerinden aldığı paralarla onlara olan borcunu ödeyecekti. Bu fırsatı gerçekleştirmesini sağlayan büyük eğlence şirketi JMF'e girmiş ve oranın gizli stajyeri olarak iki yıl boyunca çalışmıştı. Tam çıkış yapacağı zaman, geçmişte kalan kalp parçaları onu tekrar bulmuştu. Kalbini onu terk ederken alıp yanında götüren kişiyle aynı şirketin sanatçısıydı artık. Bu kadarla kalsa belki yine de dayanabilirdi Taeyon. Ama ne yazık ki hepsi bu kadar değildi... "Sonsuza kadar beraber... Tek bir umutla... Aşk..." © Tüm Hakları Saklıdır.

Ateşin Oğlu Hikayesinin devam kitabıdır. Hikayeyi ve karakterleri anlayabilmek için, önce, onu okumanız gerekmektedir. Tanıtım: Her ateş bir gün söner; külleri yeniden doğacağı günü bekler. Eylül Avcı karanlık bir gecede Aras Karahanlı'yla karşılaştığında hayatının ortasına bir bombanın düştüğünü hissetmişti. Ancak o bomba patladığı zaman duyulacak tek şeyin birbirleri için atan kalplerinin sesi olacağını düşünememişti. Lakin yaşadıkları dünyanın karanlığında bu sesi bastırmaya çalışan kötülükler gizliydi; silah, kan, kirli eller, içinden vicdanın sökülüp çıkarıldığı yürekler... Ateş sönüp küle evrildi, sönmüş bir yangının emaresi olan küller ise kızgın bir lavın iziydi. Peki bu Lav, kanla karışık yağmurlara, güç fırtınalara rağmen coşup yükselebilecek miydi?

#Gençkurgu da 1. - 07.03.2017 Ölüm; dört harf, iki hece, içinde sayısız anlam ve acı besleyen, ne zaman, nerede, nasıl geleceği belli olmayan bir olay. Küçük yaşta gözlerinin önünde ailesi katledilen ve bu nedenle hayata siyah bakan Aras Karahanlı ile, çocukken annesini kaybeden ve babası tarafından terk edilen Eylül Avcı'nın yolları bir gece tesadüfen kesiştiğinde, ikisi de başlarına geleceklerden bihaberdi. Aşk, bazen hiç ummadık bir zamanda, olmayacak kişiyle doğar ve bütünleşir. Peki, ölümle bu kadar erken yaşta tanışmış iki genç insanın nasır tutmuş kalpleri, birbirine bağlanabilir mi?

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Bunu yapmamalıydım. Göz ardı etmeliydim, görmemişim gibi, körmüşüm gibi...Sana hiç bakmamalıydım. Kaçmam gerekirdi, duymamış gibi yapmalıydım, dinememiş gibi, sağırmışım gibi...Kalbimi dinlememeliydim.

aşkta cesur olan kazanır