Jeden krok, drugi, trzeci... Odchodzę. Chwilami moje ciało odmawia posłuszeństwa, jednak nie odwracam się za siebie. Nie potrafię. Chcę zapomnieć o tym, że w Vergen zostawiłam mężczyznę za którego byłam gotowa oddać życie. Jednak los zdecydował, że nasze ścieżki muszą się rozejść. Nie chciałam tego i nie chcę, ale muszę się z tym pogodzić. Staram się zapomnieć o tym co było. Skupiam się na tym co jest teraz. Muszę okiełznać swoje demony, dręczące mnie od lat. Nagle los stawia na mojej drogę mężczyznę, który zdaje się przeglądać moją duszę na wskroś. Mam wrażenie że może wypełnić pustkę targającą moją duszą. Jednak czuję że wyrwa jaką w moim sercu pozostawił zielonooki elf wciąż daje o sobie znać.

A plan is in the works, and Geralt has actually been able to bring Iorveth, and Roche together for a common goal. Surianni, is a healer and had lived her whole life in Upper Aedirn. A half-elf, born to an elven mother who had ties to Iorveth. Geralt brings the famed elf to her door, injured and in need of help. What develops becomes something Iorveth never thought he could ever have, and the best has yet to come.

Zamykam oczy i jedyne, co usłyszałam to przeraźliwy krzyk. Łzy spływają po moich policzkach a wyrzuty sumienia, uderzają we mnie z całą swoją siłą. Po chwili zapada głucha cisza. Już wiem, że zostałam sama. Poczucie winy rośnie, a ja czuję, że nie potrafię się z nim uporać. Sięgam po jedyną rzecz która może mi pomóc. Odrobina białego proszku sprawia, że choć na chwilę zapominam o tym co się stało. Dopóki działa, żyję w świecie bez smutku, zmartwień i zahamowań. Robię rzeczy, których nie zrobiłby honorowy człowiek. Jednak się tym nie martwię, bo nie zostało we mnie nic ludzkiego. W końcu następuje przełom. Zrywam z przeszłością. Zaczynam nowe życie i zapominam o poprzednim. Staram się żyć przyzwoicie, jednak los znów sobie ze mnie kpi. Loch, ucieczka, potem stary znajomy i on. Mężczyzna który zmienia wszystko. Okładkę wykonała @larzyk

Nadszedł czas długiej śnieżycy. Wilczej zamieci. Elfy, które kiedyś były rasą panów, królowały nad tym światem - dzisiaj są ciemiężone i wieszane na szafotach. Ale ich waleczność przetrwała, Iorweth zrobi wszystko, by era, w której elfy pozbywa się głowy, tylko dlatego, że są elfami - minęła, zamierza zabić każdego dh'oine, który stanie mu na przeszkodzie, by to osiągnąć, a jego kochanka - Sokolica z Aedirn, tak samo waleczna, jak piękna, zamierza mu w tym pomóc. Razem, walczą o odzyskanie wolności, którą zabrali im ludzie. Muszą liczyć na szczęście. Elfy, krasnoludy, driady, gnomy... Oni wszyscy sprzymierzają się ze sobą, by odebrać ludziom, to co im się należy.

Gdyby las nie zginął, cała jej historia potoczyłaby się inaczej.

Kiedy pojawia się nadzieja na życie bez ucisku, Iorweth bez zastanowienia decyduje się na pomoc Saskii zwanej Smokobójczynią, w obronie Vergen. Wiedząc, że ma niewiele czasu zanim wojska Henselta przekroczą Pontar, postanawia rozesłać wiadomość o przyłączeniu się do walki wśród rozsianych po świecie Wiewiórek. Kiedy wydaje się już, że słowa elfa pozostaną bez odzewu, niespodziewanie pojawia się odpowiedź od Scoia'tael mieszkających za przełęczą Elskerdeg... Notka: Wszelkie podobieństwo do niektórych postaci umieszczonych w trzeciej odsłonie Wiedźmina (głównie Krew i Wino) jest całkowicie przypadkowe, gdyż fanfic zaczęłam pisać dwa lata przed wyjściem dodatku. #2 w WIEDZMIN ~23-05-2018~ #4 w WIEDZMIN ~19-05-2018~

Sinopsis: Essie Gardner, una estudiante de historia, era una persona completamente normal, a quien nada extraordinario le ocurría. Con motivo de su cumpleaños número veintiuno, decide hacer un viaje que había ansiado toda su vida a los Alpes en Suiza. Por azares del destino, llega al bosque negro ¿en la tierra media? ¿Qué sucederá allí? ¿Con qué clases de criaturas se podrá encontrar en su intento de volver a casa?

El Único ha sido encontrado, la guerra se desatara pronto Diez acompañantes irán a destruir el anillo pero por el camino se separaran. Un elfo, un enano, un mago, dos hombres, cuatro hobbits y...¿una mujer? Él es un elfo, ella una princesa. Él es inmortal, ella es mortal. Él habita en el Bosque Negro y dirige a los elfos, ella es una montaraz. ¿Su amor triunfara al final de la guerra? O ¿solamente terminara siendo un...Amor Oculto?

Entre los apacibles parajes de la Comarca, el Anillo Único ha sido hallado. Los engranajes de la guerra comienzan a cobrar velocidad. Las diferentes razas de la Tierra Media corren peligro. Y un humilde hobbit es su salvación. Blyana se ve envuelta sin pretenderlo en el destino del que tanto tiempo lleva huyendo, involucrándose en una misión suicida por la salvación de su hogar. Las manecillas del reloj ya han comenzado su cuenta atrás y la Compañía del Anillo es la última oportunidad de combatir el poder de Sauron. La última gran alianza entre razas se adentra en las profundidades de Arda con el fin de derrotar a la oscuridad. Dos hombres, un elfo, un enano, cuatro hobbits, un mago y una mujer. Un futuro incierto les aguarda, pero nunca hay que subestimar el poder de la esperanza. 🥈 Segundo puesto en la categoría Fanfiction en los premios Gemas Perdidas 2023 Todos los derechos reservados. Fanfic transcurrido en "El señor de los anillos". Todos los personajes, hechos y lugares pertenecen a J. R. R. Tolkien, a excepción de todos aquellos fuera del canon que son de mi autoría. Legolas x OC

El anillo único había sido destruido, el heredero perdido de Gondor, Aragorn hijo de Arathror, había vuelto, la era del hombre había comenzado y así lentamente los pueblos de la tierra media se levantaron de las cenizas después de las terribles guerras que por años los habían azotado. La vida, como es usual, continuaba para todos aquellos que habían sido lo suficientemente afortunados de sobrevivir. Osgiliath la ciudad que había sufrido lo peor de los ejércitos infernales de Mordor fue destruida y su pueblo, aun numeroso después del genocidio perpetrado por los orcos, huyo de ahí. Durante años vagaron por la Tierra Media liderados por un hombre, Barahir que los llevo lejos muy lejos de donde alguna vez habitaron hasta que finalmente se asentaron al norte en las montañas grises y en esa tierra árida y gris alzaron su reino y nombraron a Barahir su rey. Miriel, una joven habitante de dicho reino, nunca ha sentido que en verdad pertenece ahí, los días pasan, esperando que algo inesperado suceda en su vida... ¿Sera que la pronta venida de extranjeros sea lo que ella tanto esperaba? *Explicación* Comencé a escribir este Fanfic inspirado en las películas y el libro del señor de los anillo/el Hobbit... aparecerán muchos personajes de ahí, pero también muchos otros los creé yo :) Por supuesto es una historia de Legolas y Tu(Miriel) <3