Bütün bölümleriyle tekrar yayında

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Tanıtım bölümüne göz atınız...

Ezgi yaşlı babası ve engelli ağabeyi ile kıt kanaat geçinirken çok acı bi talihsizlik yaşar ve hayatı artık planladığı gibi ilerlemez.Onun düşündüğünün aksine yanlış ve kötü durumlar peşini bırakmaz her ne yaparsa yapsın ayağa kalkamaz lanetlenmişcesine bir türlü doğrulamaz.Peki bu kız nasıl birine aşık olur ve hayatı nasıl her kötülüğünde iyiye çevirir hangi aşka kör olmak yakışır.Nadir insanlar etkileyici ve ihtişamlı kalpleriyle her şeyi göze alıyor ve gerçek aşkın cesaret ve ağır bedellerden ibaret olduğunu anlarlar.Size gerçek aşkı anlatacak bu insanlar.

Hayat bir garip sahne, ne oyunun başlangıcında söz sahibisin ne de bitişinde. Sadece sana verilmiş olan bir rolü oynamaya çalışıyorsun. Kimileri hakkını veriyor bu oyunun, kimileri ise sadece oynamış gibi yapıyor. Ben Neresindeyim bu oyunun bir türlü karar veremedim, başrol mü yoksa figüran mı. Bazen kendimi dev aynasında görüyorum ve bu oyun ben olmazsam asla olmaz diyorum bazen ise sen kimsin diyorum bu oyunun küçük bir parçası.

Zaten '' Zeynep '' kitap olmuştu. Ben burada okuyamayan arkadaşlarım için 15 bölümünü paylaşacağım. Geriye 8 bölümü kalacak. Eğer beğenir ve devam etmek isterseniz okumaya veya elimde kitap halinde bulunsun derseniz satın alabilirsiniz. Umarım hak ettiği değeri görür. Umarım yarı yolda kalmam. Zaten artık kim okumak istiyor ki gerçek aşk hikayelerini? Entrika yok. Yalan yok. Düzen yok. Aldatmak yok. Saf bir aşk var. Sadece tertemiz duygular...

Katil #1 🌹❤ Kadın elini göstererek ; "Bu kan lekesini unutma ağam" dedi. Ağa karşısındaki kadının gözlerine bile bakmadan tokadı yüzüne indirmişti bile...

.

azıcık gülelim dedim arkadaşlar görüşlerinizi bana bildirirseniz sevinirim

Zordu hayat.Önümüze ne çıkaracağını bilemiyorduk.Bazen mutluluktan delirip bazen acıyla yoğuruluyorduk. Mutsuz sonların,kavuşmayan hayatların,çok seven insanların şehriydi Mardin.Mutluluk kapısını çalmış insanlar varken hayatları kana bulanmış insanlar da vardı.Zordu Mardin.Taşı,toprağı sevgi dolu,aşk doluydu.Önemli olan bu zorluğu yenip,hayata bağlanmak değil miydi? Asmin kendisini kor gibi yakan adamın olacaktı bugün.O'na eş,O'na sırdaş,O'na yoldaş olacaktı.Yıllardır hayalini kurduğu,gerçekleşmesini beklediği şey olmuştu.Berzan ile evleniyordu! Lakin Berzan'ın zaten bir eşi vardı.Berzan zaten evliydi. Bu zor şehirde,zor hayatta güçlü olup engelleri aşabilecekler miydi? Hissettiği nefes kalbini zorluyordu.Gözlerine bakmak boğazındaki yumrunun büyümesine sebep oluyordu.Sarıldığından dolayı ensesinde olan eli,teninin yumuşaklığını kanıtlıyordu ve buna bayılıyordu.Yutkundu.Sadece bu yumrunun aşağı inip midesindeki kelebeklere karışmasını diledi.Ama olmuyordu.Bu adama bu kadar yakın olmak genç kadını delirtiyordu.Sevmiyordu.Kör kütük aşıktı.Gözlerine hapsoluyor,bakmadan duramıyordu.O mavilikler nefesini kesiyordu. BAŞLANGIÇ:05.03.2016