"Bana ne yaptın ufaklık?" dedi aramızdaki iki adımlık mesafeyi kapatarak. Vücudumda ki alevler almış başını giderken kaçırdığım gözlerimi gözlerine sabitledim. "Bu koca adama ne yaptın ?" dedi cevap beklercesine.acaba konuşsam sesim çıkar mıydı? Şuan ölmeden mezara koydular beni durumundaydım. "Sadece çok sevdim be hoca" dedim. Evet çok Sevmiştim imkânsız olduğunu bile bile, istenmeyecegini bile bile sevmiştim. "Bidaha bana hoca deme !" dedi sinirli olduğunu beli eden yüz ifadesiyle "O zaman sende ufaklık demeyeceksin" diyip heyecandan sıktığım elimi gevsettim. "Sana sadece ben ufaklık diyebilirim. Ama bana bütün öğrencilerim hoca diyor .sen benim için öğrenciden daha fazlasısın ufaklık " dedi ve alnıma öpücük kondurdu.

Annem der ki :Her işine besmele ile başlayıp sağ elinle yap.Ben de anne sözü dinledim.Seni sevmeye besmele ile başladım.Ama annem kusura bakmasın ben seni solumla sevdim.Annem tüm dualarımı sana ettiğimi bilse affeder beni.Hele bir de duama şahit olsa o da benimle birlikte dua eder.Peki ya sen?Sen sever misin benimle?Hadi çek besmeleni, gel.Bismillahirahmanirrahim .