Ellerimi yavaşça kaldırıp yumuşak pürüzsüz teninde gezdirmeye başladım. Ben bunu yaparken ellerim titremeye nefes alışım hızlanmaya başlamıştı. Onu hissetmek istiyordum ,ona bu kadar yakın olmak istiyordum........ Kuzey Demir , o benim psikopatım. Her gece penceremin altında, içtiği sigara dumanından başka hiçbir şeyini göremiyordum. Sanki karanlığı üzerine bir örtü gibi çekmişti..... Kulağıma yaklaşıp sıcak nefesini üflediğinde bana " benden korkuyormusun dedi " Bu soru karşısında yutkunarak cevap verdim. "Korkmalımıyım .". dedim ************ O gece belki tek hatam hiçbir şeyden habersiz sadece evime gitmekti. Sonra o takıldı peşime . Sanki karanlığı üzerine bir Onun hayatına girdiğimde yaşadığımı hissettim. kendi karanlık dünyamdan çıkıp onun karanlık dünyasına girmek istiyordum. Ben o Psikopat çoçuğu istiyordum. Zayıflığımın sebebi olan sen Gecenin bir vakti peşine takılıp onu takip eden Psikopatın. Birgün en büyük aşkı olacağını nerden bilebilirdiki....... "

Sert buzlarla kaplı bir patron * * * * ve..... hayallerini gerçekleştirmeye çalışan bir kız * * * "herkesin kalbi vardır Savaş bey " "evet Melis hanım herkesin kalbi vardır ama yanlış bildiğiniz bir şey var kalp kan ponpalamak için olan bir organ " "siz öyle diyorsanız Savaş bey" "öyle diyorum"

Kaybetmek nedir? Kaybetmenin acısı kişiye göre değişir mi? Yoksa acı hep aynı acı mıdır? Peki aşk zaman ve mekan tanır mı? Aslının sorularla dolu misafir hayatına sizi 'misafir' olarak davet ediyorum..

Rekor: Genç Kız Edebiyatında 2 💫 Market raflarına bakarken birinin eteğimi çekiştirdiğini fark ettiğimde bağıracaktım ki,dünya güzeli küçük bir kızla karşılaşmam bir oldu. -Efendim tatlım? diyerek ona doğru eğildim. Küçük kız başını hızla çevirdi.Kime çevirdiğine baktığımda karşımda geçen gün kafeye gelen gıcık adam olduğunu gördüm. -Baba bu o!Bu annem evet,evet bu o! Ben çocuğun bana anne demesinin şaşkınlığıyla ağzımı beş metre aşağıya doğru açarken,adam bana baktı.Onun konuşmasına fırsat vermeyerek hızla ben konuştum: -Beyefendi çocuğunuz, bana anne dedi! ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ Üniversiteden bir yıl önce mezun olmuş ve işini eline alan genç bir kadınla,kapısına bırakılan bebeğe beş ay boyunca babalık yapan genç bir adamın hikayesi...

''Sana yaklaşmama neden izin vermiyorsun'' ''Utanıyorum'' ''İnsan neden öğretmeninden utanır ki?'' ''Olduğumuz durum açık değil mi?''

Sezonluk Dizi tadında Korku, Cinsellik ve Macera'nın hazzını doruklarda yaşatan bir hikaye, Bir insan ya normal doğar ya da cin.! Peki ya sen nesin? Cevaplarınızı bulabileceğiniz roman. Kurgunun en büyük seviyesi "Benim sevgilim cin"! Hikayenin içeriği veya konusu çalınırsa gerekli işlemler başlatılacaktır!.

Her insanın hayalleri,umutları vardır.Ve bu hayalleri gerçekleştirecek bir şehir... Peki ya bu hayallerin yanına psikopat bir aşk da eklenirse ne yapardınız?

Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017

*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©

Merdivenleri hızlıca çıktıktan sonra, odamın içerisindeki ışık gözlerimi alıyordu. Tereddüt etmeden kapıyı açtım. Işık gözlerimi kamaştırmasına rağmen orada birinin olduğunu görebiliyordum. Aniden ışık sönünce, etrafımda bir tur döndüm. Bedenimi her saniye biraz daha fazla korku ele geçiriyordu. Boğazımdaki acıyla birinin beni boğduğunu anlamam saniyeleri aldı. Boğazımdaki acı her saniye artarken beni duvara itti. Boğazımdaki parmaklarını çekince yere istemsizce çöküp, öksürüklerimin arasında nefes almaya çalıştım. Tişörtümün yakasından tutup beni ayağa kaldırdı ve bedenimin duvara tekrar sertçe değmesini sağladı. Bedenim artık acıyla kıvranmaya başladı. Yüzünü , Kulağıma doğru yaklaştırdığında tişörtüne sinen sigara kokusundan midem bulanmıştı. Yarım ağız sırıttığında ağzının leş gibi sigara ve alkol koktuğunu anladım. " Ondan uzak dur.. Acımasız biri. " kimden bahsediyordu bu adam ? Güçlükle ağzımı açıp kelimelerin dökülmesine izin verdim. " Acımasız da kim ? " bir iki saniye cevap vermese de kulağıma son sözlerini söyleyip beni odada yalnız bıraktı. Kafamda yankılanan tek cümle, son söylediği cümleydi. " Yakında gelecek.." **2014 yılında yazılmıştır.**