#13 in εφηβική φαντασία 18/7/16 #12 in εφηβική φαντασία 16/9/16

Ολα ξεκινησαν απο'δω* Μέναμε δίπλα δίπλα..κάθε μέρα ημασταν μαζι..ο ένας στο σπιτι του αλλου, μαζι μεγαλωσαμε. Παντα τον έβλεπα ως αδερφο μου. Κάναμε παρεα μεχρι την 1η Γυμνασιου. Μετα χαθήκαμε...

Καθομουν στο λιμανι και κοιτουσα την θαλασσα. Σκοτεινη. Μαυρη. Ετσι την εβλεπα. Σαν τα ματια μου. Απο σκουρο μπλε μετατραπηκαν σε μαυρο. Δεν ξερω αμα εχω δει πιο μαυρα απο τα δικα μου. Καθε φορα που τα βλεπω στο καθρευτη απορω πως καταφερε και μου τα μαυρισε τοσο. Αυτος ο ανθρωπος καταφερε το αδυνατο.. Χωρις αλλη σκεψη εβγαλα μηχανικα ενα τσιγαρο απο το πακετο και το ακουμπησα στα ματωμενα χειλια μου. Σε κλασματα δευτερολεπτου το αναψα με τον αναπτηρα και αφου εισεπραξα μια γερη δοση αφησα ενα δακρυ να κυλησει στο πατωμα. Ενα ακομα δακρυ ενα τονο πιο μαυρο χρωμα στα ματια μου. Στην καρδια μου. Ενα τονο περισσοτερο σκυλα. Ηταν πιο ευκολο απο οτι περιμενα Ηταν λιγοτερο χρονοβορο. Καλυτερα για εμενα. Παντως τον παραδεχομαι.. Καταφερε να με μετατρεψει στην χειροτερη σκυλα σε ολη την πολη μεσα σε μια νυχτα. Κανεις αλλος δεν θα το καταφερνε στην θεση του. Τραβηξα μια τελευταια τζουρα απο το τσιγαρο μου το εσβησα το δερμα μου. Πλεον δεν ποναει Πρεπει να ηταν το 10ο στην σειρα. Και το 100ο σημαδι πανω μου. Το 100ο σημαδι που αυτος προκαλεσε.. Αλλα και αυτος που θα προκαλεσει και τα επομενα...