"ᴴᵃᶰᵍᶤ ᵒ̈ˡᵘ̈ᵐ ᵇᵘ ᵈᵉᶰˡᶤ ᵍᵘ̈ᶻᵉˡ ᵏᵒᵏᵃᵇᶤˡᶤʳ ᵏᶤ ˀ"

~ ,, *Eftalya . Duman : Ne diyorsun Allah aşkına ? Özgür biri olmasan şu an bana yazabilir miydin , söylesene ? °Denizx : Ögür olmak sadece insanin beden iradesinin konrtol edilip edilmemesine bağlı değildir Eftalya . °Denizx : Biraz derin düşünsene . *Eftalya . Duman : Nasıl yani ? °Denizx : Özgür olmak isterdim , mesela Nazım Hikmet şiirlerindeki mısralarda birer harf olmak isterdim ben ya da gökyüzünde uçan bi ' kuş . °Denizx : Özgürlük benim kaçış yolum Eftalya . °Denizx : İnsanlardan , insan denen şu varlıklardan , onların samimiyetsizliklerinden , yapmacıklıklarından , hissizliklerinden uzak olmak isterdim . °Denizx : Kaçmak isterdim ben . °Denizx : Yok olup kül olmak , toz zerreciklerine karışmak isterdim . Ben tam anlamıyla Deniz olmak isterdim . °Denizx : Şimdiyse , °Denizx : Ben sadece , sadece seninle özgürleşmek istiyorum Deniz Kızı ,, ~ Öylesine . ~ 30 / 03 / 19 💦

Acımasız Töre... Sana ölürüm dediğin gün geber demeliydim bilemedim. HER KIZIN GÖNLÜNDE BİR AĞA VARDIR. TELİF HAKLARI ŞAHSIMA AİT OLUP ÇALINTI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

ANILARI,ÜZERİNE KURUMUŞ BİR YAPRAK GİBİ DÜŞEN BİR KADININ TEK ÇARESİ TOPRAK OLMAKTIR... "Mutluluğu...Bir adamın kirpiklerinde asılı kalacaktı.Güzel , genç kız bilmiyordu ki bu dünyada ıslanan kirpiklerin yaktığı binlerce tomurcuk vardı." Nova Scotia'nın yeni ilgi odağı,Othello'nun mücevheri Desdemona olarak da tanınan aktris Elissa Mattia'nın ruhunda yeşeren yaprakları kurutan tek bir isim vardı : Prometheus ateşi, Aiden Wolverton. Hayatında ona değer veren tek adama ihanet etmek zorunda kalan Elissa on yıldır bilinç altına kasırga misali hükmeden ilk aşkı Aiden'ı unutmak istiyordu ; ancak kader Aiden'ı yıllar sonra kocasının avukatı olarak karşısına çıkardığında işler değişti.Artık Elissa'nın yeni bir hedefi vardı : Oyunculuk kabiliyetini sonuna kadar kullanarak Prometheus Ateşi'ne diz çöktürmek. Aiden ise yıllardır ruhunda kara delik misali büyüyen o derin boşluğu yok etmek için kendini kavurucu bir tatminliğe adamıştı ; ancak tehlikeli bir ihanet patronunu tehdit ettiğinde ölüm kokan köstebeği bulmak için patronunun en değerli mücevheri ile çalışmak zorunda kalacaktı. Gizemli ve baştan çıkarıcı görev onları hiç de arzulamadıkları şekilde bir araya getirirken ; tesadüfler ve Nova Scotia'nın güçlü rüzgarları tutku yapraklarının fitilini ateşleyecekti.

II.Dünya Savaşı'ndan günümüze uzanan destansı bir aşk hikayesinin kahramanı olmak ister misiniz? Eğer yanıtınız evet ise, Gross Rosen, gelincik tarlalarının es geçtiği kapılarını sizin için ikinci kez aralıyor; bu kez umut ve aşk için.

" Her doğum içimizdeki sancının sesidir. " " Değerli sağlık çalışanları , Portola Valley kasabasında çalışacak bir ebe aranıyor. Kaliforniya'nın eşsiz manzarası karşısında büyülenerek minicik bedenlerin doğuşuna yeniden şahit olmak ; anne ve bebek arasındaki o mucizevi bağın kasabamızdaki mimarı olmak istemez misiniz ? " Los Angeles'ta yaşayan ve son sevgilisinden de olaylı bir şekilde ayrılan Bahar Danielle Johansen, bu ilanı görür ve kötü anılarını geride bırakmak için mesleğine sarılmanın en iyi ilaç olduğuna karar vererek şehirdeki konforlu hayatı bırakıp hayalindeki kasabaya doğru yola çıkar. Bahar, kasabaya adım atar atmaz felaket bulutları başından ayrılmadığında aslında hiçbir şeyin ilanda yazıldığı gibi eşsiz ve büyülü olmadığını fark eder.Kandırıldığını anladığında kasabadan ayrılmayı düşünür ; fakat birden işler tersine döner ve kasabadan ayrılamaz. Bahar, yaşadığı yere alışarak kalbindeki aşk tohumunu ekmeye başladığı bir zamanda tüyler ürperten bir cinayetin ortasında kalıverir.Seçenekler arasında sıkışan genç kız, kalbindeki tohumun panzehirini aramaya başlar. Geçmişindeki ihanetlerden sıyrılamayan Bahar Danielle Johansen ile aşka inancı kalmayan Dedektif Brendan Wilder'ın hayatları bu kasabada kesişir.Kalplerindeki aşk tohumu tutkuyla harmanlanarak ruhlarında filizlenirken cinayetin soğukluğu bedenlerini ele geçirir. Üç tohum düştü zamana ; biri 1800'lü yıllarda filizlenirken diğeri 1979'un yaz yağmurlarıyla yeşerdi. Toprağa düşen sonuncu tohum 2016'nın sonbahar rüzgarlarıyla bir süre başka yollarda dans etti ve sonra yavaşça emilerek ıslak toprağa teslim oldu. ♠ Wattsy2017 'Hayran Bırakan Okumalar' kategorisi kazananı. Dikkat şiddet içeren unsurlar ve cinsel ögeler mevcuttur ! Başlangıç tarihi; 24.08.2016

#Wattys2016 Koleksiyoncu Edisyonu Kazananlarından birisiyiz! Hiçbir şey tesadüf olmadığı gibi bundan sonra yaşayacaklarıda tesadüf değildi. İzmir onun dönüm noktasıydı. Aşkını, sevdasını, kaybettiklerini bulduğu şehirdi. Hayatı asıl bundan sonra başlıyordu ve o kendi hayat hikâyesine yön veriyordu... Kendi elleriyle yazıyordu hikâyesini ve mutluluğa doğru adım adım ilerliyordu. Mutluluk çok yakındı... Bir yanda konservatuar okuyan iki genç ve güzel kız diğer yanda bir çete! Bay Sapık? Kırmızı Sütyenli? Tüm Hakları Poyraz'ın kumarhanesinde, Bukrenin ise kırmızı sütyeninde saklıdır.

"Yosunduk bir kayanın altında özgürleşiyoruz" 💦 ÖFA resimler ve replikler

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Bazı hatalar kanatırdı. Yara olur iyileşmez izi kalır silinmezdi. * Yanımdaki beden hareketlenerek tam karşımda durdu. Aynı boydaydık. Aynı kumral saçlara sahiptik. Önce beresini çıkardı. Saçları elektriklenmişti. Eli aşağı inmeden gözlüğünün kenarında duraksadı. Sonra o da çıktı. Aydınlandı yüzü. Tüm belirtisizliklerin bittiğini düşündüğüm an tonlarcası daha eklendi. Ayna yoktu. Ben olduğum yerdeydim. Karşımda yansıyan görüntüm vardı.