"Daha hızlı Çiçek! Az kaldı." "Dayanamıyorum abla...lütfen duralım." "Olmaz Çiçek!" Ağlamaklı sesiyle küçük kızın elini sıkıca tutup ayağa kaldırdı ama nafileydi. O tükenmişti. "Abla..." Genç kız çaresizliğin verdiği yükle yere çöktü ve yağmurdan dolayı ıslanmış, yüzüne yapışan saçlarını hırsla arkaya doğru itti. Kabullenişle,arkalarından gelen ayak seslerine döndü.Küçük kız ise çoktan pes etmişti.Sadece ablasının kolundan tutarak olacakları bekliyordu. "En azından denemiş oldun Türk kızı. Siz Türkler asla vazgeçmeyi bilmiyorsunuz." Dedi ve tüm kibiriyle tutsaklarına baktı. 🍂