Yaşamın içinde ölümü barındırdığı ve ölümün de var olmak için yaşama muhtaç olduğu o leyalde, acı intikamı yarattı. Ve o gün cehennemin lavları cennetin okyanuslarına karıştı. "Kafamdaki sesler, " diye mırıldandı ."sadece senin yanındayken susuyorlar." Ben ölümdüm, o ise yaşamdı. Zihnimin kavlayan duvarlarına asılı eski saatin akrep ve yelkovanının hızla ilerlediği o gece anladım: Ölüm kendini yaşama mühürlemişti.

Sana demlenen şiirler var