Hayat'a 1-0 geriden başlayan bir kız... Yanlış kararların, peşinde getirdiği pişmanlıklar... Yaşayabilmek için, kötü bir başlangıç... Zalim bir kayınvalide... Kaderine yazılan bir keder... Alnına mıhlanmış 3 imtihan... Her zerresine kadar yaşanılmış anlar.. GERÇEK BIR HIKAYE... Çok fazla kurgu kitap okuyoruz içinde aşk olan, mutluluk olan, içinde herşey mümkün olan kitaplar okuyoruz. Peki ya kitaptan kafamızı kaldırdıktan sonraki bizim hayatımız? Evet aslında hepimiz biliyoruz gerçek hayatın filmlerde, dizilerde ve aşk kitaplarında ki gibi toz pembe olmadığını. Ben artık gerçeklik istiyorum gerçekten yaşanmış bir şeylerin bizimle paylaşılmasını istiyorum bu yüzden yazmaya karar verdim. Bir yakınımın hayatını yazacağım gerçekten beni çok etkiledi film gibiydi. "Acı hissedilmek ister" demişti bir şair. O fazlasıyla acıyı yaşıyordu. Bende dayanamadım ve "senin hayatını yazmak istiyorum" dedim oda kabul etti ve yazmaya başladım...

ASKIDA / Hani her insan kendi hayatının baş rolüdür diye bir söz var ya. Her insan kendi yalanlarının baş rolüdür. Hayat doğru yazılır. Yanlış yaşanır... \/\/\/\/\/\/ "İsmini neden sevmediğini anladım Hifa." dedi önümde diz çökerek. "Neden?" diye sordum. Bu kadar yakınımda olması tuhaftı. Hep mesafe olurdu bizim aramızda. "Doğduğunda ismini kulağına fısıldamamışlar sana. Benimsememişsin. Kabul etmemişsin bu güzel ismi. Ezan okumamışlar sana fısıltıyla. " Saçlarımı geri attı ve kulağımı ortaya çıkarttı. Hayır.. hayır. Bu kadar yakın olmamalıydı. Bana göre sorun değildi ama o, sorun olurdu onun için. Dudaklarını kulaklarıma yaklaştırdı. Yumruklarımı sıktım. "Allahu Ekber, Allahu Ekber." diye fısıldadı. Gözlerimi yumdum ve yutkundum. "Selim?" diye fısıldadım. Dinlemedi devam etti. En sonunda, "Hifa." diye fısıldadı. "Hifa." "Hifa." "Senin ismin Hifa, güzel kız."

Gülümseyerek kendimden emin adımlarla içeri girdim. Girdim girmesine de bu da neydi böyle, bir doğal afet vardı karşımda. Kaslı mı kaslı, yakışıklı mı yakışıklı, boylu mu boylu bir doktor... Bu mu çekecekti benim dişimi, yok artık. Elimdeki fişe bakarak adını öğrendim 'Arın Köse' ismi bile yakışıklıydı be...

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.