W świecie niedalekiej przyszłości korporacje są wszystkim, co liczy się w życiu: przynależność do jednej z nich równa się przynależności do kręgu społecznego, rodziny i odpowiedniej pozycji. To świat, w którym Aurora Callaway, córka właściciela największej korporacji w całej Ameryce, desperacko próbuje się odnaleźć. Aurora chciałaby wreszcie zostać zastępczynią swojego ojca i przygotować się do przejęcia w przyszłości firmy, ale on ma wobec niej inne plany. Aranżuje dla Aurory zaręczyny z właścicielem innej korporacji, zamierzając dokonać fuzji dwóch firm, a na swojego zastępcę wyznacza człowieka znikąd, który w ubiegłych latach niejednokrotnie dowiódł swojej lojalności. Problem w tym, że Bruce Blackwood nie jest tym, za kogo się podaje. I może jeszcze poważnie pokrzyżować szyki ojca Aurory. A samą Aurorę... przekonać, że małżeństwo dla korzyści biznesowych nie zawsze jest najlepszym wyjściem. Okładkę wykonała @Fealivrin

[Zostaje wydane w 3 tomach, pierwsze dwa już dostępne!] Kojarzycie ten moment, kiedy wasza bliźniaczka okazuje się zmiennokształtna, po czym znika, więc musicie podszywać się pod nią w nieludzkiej szkole? Nie? Erin Lanford chciałaby móc powiedzieć to samo. Jadąc do Mallaroy spodziewała się wszystkiego, nawet własnej śmierci. To znaczy, wszystkiego poza palącym pragnieniem, by pociąć lidera wampirzej elity piłą mechaniczną. Alea Lanford za to nigdy nie myślała, że na jej barki spadnie obowiązek ratowania całej rasy. Ale hej, wszystko będzie w porządku, prawda...? Spoiler: nieprawda.

"Siedzę spokojnie w najwygodniejszym fotelu jaki udało mi się znaleźć w całej Anglii. Szary, wykonany na pozór z surowego materiału, ale w rzeczywistości jest niezwykle miękki, udowadniając, że nie należy oceniać niczego po pozorach. Czytam książkę; w kominku żarzy się wesoło ogień. Odkąd Ginny się wyprowadziła jest tu trochę pusto, ale nadal przytulnie, a przynajmniej to próbuję sobie wmówić. Niestety, wszystko mi o niej przypomina, nawet kolor ścian. Pamiętam jak się o niego kłóciliśmy; ja chciałem szary, bo to mój ulubiony kolor, natomiast Ginny upierała się przy czerwieni. W końcu udało nam się dojść do porozumienia i wybraliśmy żółty. Nienawidzę żółtego." Harry Potter, samotny Auror, próbuje na nowo znaleźć jakiś celu w swoim życiu. Pewien, że już nic go nie zaskoczy, dostaje propozycję powrotu do Hogwartu, także tam nie oczekuje żadnych niespodzianek. Jednak w pociągu do szkoły coś, a raczej ktoś pojawia się na jego drodze, żeby wywrócić wszystko do góry nogami.

,,Może dorastanie wiąże się z rozczarowywaniem ludzi, których kochamy." - Nicola Yoon, Ponad wszystko © Brxxks, 2016 all rights reserved Zapowiedź wydania papierowego: https://bit.ly/wszyscybylismyzamlodzi Karta książki w Empiku: https://rcl.ink/iWtcI

Skok Tarken ma dwadzieścia osiem lat, robota ze sztuczną inteligencją najstarszej generacji i talent do zawalania każdej roboty, którą zleci mu Organizacja Kosmiczna. Gdybyście jednak poprosili go, żeby sam siebie opisał, powiedziałby najprawdopodobniej, że ma piękną twarz.

„Będziemy jak rodzina - tą samą krwią połączona. A nasza krew niczym struktura analogiczna - do tych samych celów stworzona. Byliśmy, jesteśmy, będziemy, z prochów powstaliśmy i w proch się obrócimy. W tej różanej herbacie zatopimy smutki, z talerzy zbierzemy ostatnie okruszki. Bo płynie w nas ta sama krew - żółta krew pompowana przez żółte serca. I, możesz mi wierzyć, choć inni jesteśmy, w jednym calu podobni - wszyscy chcemy umrzeć". Istnieje wiele rodzajów pomocy osobom chorym psychicznie - rozmowy z psychologiem, spotkania stowarzyszeń, leki antydepresyjne... Co, jeśli powstanie tajne bractwo, którego członkowie sami przeprowadzają swoje terapie? Pięciu chłopców, pięć dziewczyn. I ten nieszczęśliwy jedenasty element. Przepiękną okładkę wykonała @ValixySn Praca bierze udział w Turnieju Osobliwym 2020 organizowanym przez BractwoOS. Praca bierze udział w Skrzydlatych Oscarach organizowanych przez @z_skrzydlatej_ksiegi w kategoriach: najlepsze profile psychologiczne bohaterów, najlepiej opisana scena śmierci i najbardziej zaskakujący zwrot akcji.

"Jesteś nikim, śmieciem, zerem, porażką, nienawiścią, zniszczeniem." Powtarzane dzień w dzień, niczym mantra, zakorzeniają się w umyśle Thomaca Coltona. Tworzą dla niego odrębny świat spowity ciemnością i cierpieniem, z którego nie potrafi się uwolnić. Ktoś poodkręcał tubki jego farb. Wyschły, a kolory straciły swoje piękne barwy, stały ciemne, brzydkie, niezdatne do malowania. Ten sam ktoś połamał jego ołówki, pokruszył grafit i podarł kartki szkicownika. Czarna plama w jego sercu nie może zostać pokryta jaskrawymi kolorami. Kiedy cały jego świat sypie się i wali, do Denver wprowadza się Nick Brown. Prosty chłopak, który wstrząśnie jego mrocznym światem. Pokaże mu, jak stworzyć nową, piękniejszą paletę barw, naprawić zniszone ołówki. Podaruje mu nowe płótno, na którym od nowa będzie mógł namalować swoją historię. ____________ Status: zakończone Gatunek: opowiadanie, dramat, psychologiczne, boyxboy Taka mała notka: to opowiadanie jest stare, a ja na Watt zaglądam raz na ruski rok, więc odpuście sobie sranie się o jakieś pierdoły, bo to nic wam nie da xDD Plus opko ma w założeniu przedstawić sposób myślenia osoby z problemamy psychicznymi, dlatego nie spodziewajcie się rakowego yaoi

Czarny Rynek. Dla jednych zbawienie, dla innych koszmar. Do pierwszej z tych grup zalicza się Ryan Ross. Jest on 30-letnim biznesmenem do którego los się uśmiechnął. Posiada on perfekcyjnie prosperującą firmę i obraca już miliardami. Pojawia się często na galach, na czerwonym dywanie czy na okładkach brukowców. Przejął całkowicie świat biznesu w Seattle i okolicach. Jego firma działała całkowicie legalnie, ale jemu samemu od czasu do czasu zdarzało się wchodzić na niezbyt legalne aukcje. Brendon Urie należał zaś do drugiej grupy. Nigdy nie wiedział o czarnym rynku dopóki w wieku 19 lat nie został porwany. Wywieziony z domu przez mężczyzn którzy na siłę wepchnęli go do samochodu. Kilka dni później jego zdjęcie pojawiło się na aukcji z żywym towarem. OMEGA VERSE A/B/O

"Taki jest Hotel Wielki: każdy jest tu po trochu anonimowy; Nie spisuje się na przykład, kto we wtorek korzystał z sauny, kto w środę zamówił śledzie w restauracji, a kto w nocy z czwartku na piątek biegał po drugim piętrze z maszyną do pisania pod pachą. Zapewne gdyby ktoś popełnił tu przemyślane, brutalne morderstwo, też nie dałoby się wskazać sprawcy, bo zwyczajnie nikt go nigdzie nie zapisał z nazwiska."

Nic nie może być zwyczajne, gdy znajdujesz się w szkole dla artystów, w liceum plastycznym z internatem, a Twoimi kolegami i koleżankami z klasy są najsłynniejsi twórcy ostatnich dwóch wieków, zaś uczą cię dawni mistrzowie. Nic nie może być spokojne, gdy dzielisz pokój ze zbuntowanymi uczennicami takimi jak Frida Kahlo czy Yayoi Kusama, dziwakami z pierwszej klasy typu Williama Turnera lub Vincenta van Gogha, a może nawet Claudem Monetem i jego paczką znajomych dumnie nazywających się impresjonistami. Możliwe, że będziesz musiał znosić trudny charakter Pabla Picassa, outsidera Edgara Degasa, który w tajemnicy jest fanem baletu, czy nawet dramatyczne tyrady i urojenia Salvadora Dalego. Nic nie może być proste, gdy dyrektor to wiecznie bujający w obłokach Leonardo da Vinci, którego nie może znieść Michał Anioł Buonarotti, przypadkiem zajmujący stanowisko wicedyrektora, zaś lekcje prowadzą takie indywidualności jak walczący z nałogami Caravaggio, zubożały i narcystyczny Rembrandt lub przerażający Hieronim Bosch. Jednak w momencie, kiedy mistrz da Vinci znienacka znika, nikt nie ma pojęcia, co zrobić, wśród nauczycieli szerzą się spiski, a wśród uczniów dadaizm, surrealizm, komunizm i inne ideologie przyprawiające profesora Buonarottiego o zawał serca, okazuje się, że codzienność w Domu Barw do tej pory była prawdziwą sielanką. DISCLAIMER: opowiadanie nie ma służyć celom edukacyjnym. owszem, znajdziecie tam nawiązania do prawdziwych żywotów artystów, jak i wiele easter eggów, ale nie doszukujcie się tam niczego naukowego. to po prosty kreatywne wyładowanie osoby spędzającej lata nad nauką historii sztuki. po prostu fanfiction - bo nie da się ukryć, że jestem fanką każdego z opisanych artystów. [okładka - kto inny, jak nie @justi5643?]