[TAMAMLANDI] Hayatta hep kendimizi bulmaya çalışır ve onlarca şey deneriz. Eymen, kendini buz pateninde bulduğunda, bir gün kalbinin atmasına neden olacak kadını da bulacağını biliyordu. Dolu bir konser alanında, yanıp sönen ışıkların altında fark ettiği kadının kalbinin atmasını sağlayacağını da zamanla öğrenecekti. Mavi gözlerine düşen kadının gölgesi onları daha parlattığında hayatın Eymen ve Nida için birçok planı vardı. Bazı kalpler buzda atmaya başlardı... Yayımlanma Tarihi: 22.02.2022 *Buzda Atan Kalpler adıyla yazılan ilk kitaptır.*

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?

"Beni olduğum gibi kabul eden tek yer, bana renkleri sevdiren tek yer kalbin sevgilim. Mislina... Kalbin evim."

Sırayla okurlarım geliyor; bana soru soranı, kitabı nasıl sevdiğini anlatanı, sohbetten kitabı konuşmayı, heyecandan konuşmayı ve heyecandan sarılmayı bile unutanları... Sonra, bir şey oldu. Biri geldi. Hiç beklemediğim anda, hiç beklemediğim şekilde hemde. Etrafta duyulan çığlıklar heyecanın ve şokun etkisiyle çoğalmıştı. Şaşkınlık tüm bedenimi sararken, tek yapabildiğim gülümseyerek 'Hoşgeldiniz' demekti...

İki yıl önce üzerime atılan bir iftira ile tüm hayatım değişti. Sevgilim, abim, ailem... Peki ya yıllar sonra geri döndüğümde karşılıklı villalarda her gün eski sevgilimle karşılaşmaya hazır mıydım.? Üstelik ailelerimiz bu kadar yakınken ve onun kardeşi ile en yakın arkadaşken karşılaşmamak mümkün müydü.? Ateş Çağlayan Efsun Gediz. Hazır mıyız.?

Merih, arkadaşları Arda, Berkan ve Mert'le kampa gittiği gece hayatının değişeceğinden bir haberdi. Ormanda yürüyüşe çıktığında, çalıların arasında bulduğu kadın kendisine sadece 'Beni Korur Musun' diye sormuştu. Merih sorgulamadan, 'Korurum' demişti ve hikaye başlamıştı. Kadının içinde olduğu bu kabus, herkesin hayatına çökmüştü. İntikamla, kanla harmanlanmış bir yolda birlik olup yürümeye karar verdiklerinde mücadeleleri de başlamıştı. ••• "Sıkı sıkı tutundum hayata, ellerim parçalandı. Pes etmedikçe, eksildim, bittim. Sorguladım da, neden hayatım mahvoldu? Suçum neydi? Ayaklarıma pranga vurdular, zincirlerini boyadım. Vücudumda kesikler açtılar, her yaraya bir isim verdim. Saçlarımı yoldular, tellerini topladım. Hayata tutunmaya devam ettikçe, ellerimde derman tükendi. Pes etmedim. Kaynar sular değdi tenime, suya üfledim. Taşlar ve sopalar geldi sonra, ardından pis eller... Pes ettim, hayata tutunmayı da bıraktım. Bedenen ölmedim, iki göğsümün ortasını parçalayıp ölen ruhumu da azat edemedim..." ••• 'Beni korur musun?' 'Korurum'

Birbirlerinin zaafını keşfeden iki genç, babalarının ölümünün intikamını almaya çalışırlar. Ancak, bu intikam hedefiyle giderek daha derin bir çıkmaza sürüklenirler. Karanlık sırlar ve duygusal bağlar arasında sıkışıp kalan gençler, aşk ve intikam arasında zorlu bir denge kurmaya çalışırken, geçmişin gölgesinde kaybolmanın tehlikeleriyle yüzleşmek zorunda kalırlar.

Siyah Kefenler 08.04.2022

Dibine kadar yaşanılan acıların yaraları, kabuk tutardı. İzi kalırdı belki ama kabuk tutardı. Yoksayılan yaralarsa her an kanardı...

Bakıyordu adam. Kara saçlarına, yeşil gözlerine, beyaz tenine, güldüğü için yanağında oluşan o ömürlük çukura... İçi yana yana bakıyordu. Hasreti ile kanayan yüreğiyle bakıyordu. Ne güzel demişti mevlana; Gönül yorulunca ter, gözden akar... Gönlünün teriyle, gözünden akan yaş ile bakıyordu. Yağan yağmur ile karışmıştı artık gözyaşları. Ama gönlü öyle bir sevda ateşi ile yanıyordu ki, o an istedi bir tek onun üzerine yağsın bu yağmur, yağsın ki söndürsün içindeki ateşi. Ama o an irkilerek kendine geldi ve iki yana salladı başını. Onun sevdasının ateşiydi bu. Varsın yaksın, kül etsin ama gitmesin kendinden. Çünkü ona dair sahip olduğu tek şeydi içindeki bu yürek yakan sevdası. Yıllardır hasretiyle kavrulduğu sevdası. Yara olan ama yâr olamayan sevdası... Kaderin üstünde bir kader vardı, Ve her şey olacağına varırdı... 🫀 *** Bir umut beklemekti onu Bir umut kavuşmaktı ona... *** Beklenmeyen Evlilik Bekar Baba & Ağa Adam Uzaktan Platonik Seven Erkek Karakter Yaralı Karakterler Annelik Dram & Soft Aşk ***