Charming'i hak eden hiçbir zaman Külkedisi olmadı. Rapunzel hapsolduğu şatoda umutsuzca gerçek aşkı andı fakat acınası kalbini, güzelliğini bir hiç uğruna yok edecek aptal bir casusa kaptırdı. Ariel kırılgan, Aurora sıradandı. Bu yüzden masallar sonunda onlar kazandığı için değil, akışında benim gibilere yer verdiği için tat bıraktı. Ben Little Mermaid'teki deniz cadısı ve modern prenseslerin anasıyım. Masal masal ismim değişse de özümde aslında hep aynıyım. Ursula, Lady Tremaine, Maleficent, Grimhilde ve Madam Medusa... Hepsi beni alt edebileceğini zannetti oysa günün sonunda kaçtıkları şey varlığımın kendisiydi. Öyle ki, Benim tarafımdan incinen ilk ve tek kız, o gece kurduğu ufak birliğine ona daima beni hatırlatacak unutulmaz bir isim verdi. Kaba Kızlar Karteli. ☙ ❝Ne görkemli bir şato, ne de çöplükten farksız bir cadı kazanı... Ait olduğun tek yer Atsız Şövalye'nin yanı.❞ MODERN PRENSESLER SERİSİ.

Kurgu bana aittir!!! Ben Asteria Vaeloria. Bir dükkalığın en küçük leydisiyim... En zarifi, en sessizi, en uslusu. Eskiden herkes beni böyle tanırdı. Ta ki onu görene kadar. İmparator Kaelis Rhenford. O, benim kaderimde olmayan tek şeydi... Ve ben onu bir takıntı kadar güçlü, bir günah kadar yakıcı sevdim. Sevgi masum başlar, derler ya... Benimki öyle değildi. Ben onu ilk gördüğüm gün bile, eğer beni fark etmezse gözlerinin gördüğü dünyayı parçalara ayırabileceğimi hissettim. Ben aslında kötü biri değildim. Ama Kaelis... Sen beni görmedin. Sen, sıradan bir kızın gülüşünde kayboldun. Senin gözlerin benim dışımda, bakışını hak etmeyen birine gülümsedi. İşte o gün, bir leydinin kalbi nasıl bir canavara dönüşür, öğrendim. Ben senin için her şeyi yaparım Kaelis. Kendimi, onurumu, ruhumu... Gerekiyorsa bir başkasının hayatını. Çünkü bu hikâyede herkes beni hatırlayacak. Saray beni konuşacak. Ve sen... En sonunda beni seçeceksin. Ben Asteria. Ve bu, beni senin aşkının "kötü kadın"a dönüştürdüğü hikâye.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

Gayrimeşru bir prensesten kraliçeliğe gidilen meşakkatli bir yol... En büyük varisi ölen kral, kızını öldürmeye çalışan küçük oğlunu sürgün ediyor, eşi kraliçenin ise bütün haklarını elinden alıyor. Yıllarca halktan ağıza alınmayacak sözler işiten prenses gün geliyor o saraya hakettiği ünvanı almaya gidiyor. Lanetli olduğunu söyleyenler, annesini büyücüklükle itham edenler ve türlü türlü suikast girişimlerinin ardından hakkı olan tacı kazanıyor. Omuzları yukarıda, başı dik ve istikrarlı. Beatrice her zaman pusuda. 🏹🏹🏹 "Prensesi koruyun!" Muhafızlarımın bağırışlarıyla at arabamdan başımı çıkardım. "Neler oluyor?" İçlerinden biri titreyen parmaklarıyla ağaçların arasından arkasındaki on beş kılıçlı adamla fırlayan adamı gösterdiğinde gelene baktım. İlk gördüğüm şey bir şahin kadar delici bakışları oldu. Vahşi çehresinde gözlerim gezindi. Sol şakağından yanağına inen derin bıçak yarası vardı. Kim yaptıysa gözünü ıskalamıştı. Yazık. Yeleğinden çıkardığı bıçağı elinde ustalıkla döndürerek bana doğru nişan aldı. Korkuyla gözlerimi açtım. Yüzümün yanına, at arabamın tahta kapısına saplanan bıçak saplandığı yerde titrerken içime dolan öfkeyle bana suikast düzenleyen adama baktım. "Prenses Hazretleri," dedi tükürürcesine. "Benimle geliyorsunuz." Kapıyı açıp uzun eteğime inat arabadan atladığım gibi tahta kapıya saplanmış bıçağı çekip çıkarttım. Kollarını göğsünde kavuşturarak sırtını arkasındaki ağaca dayadı. Bana küçümseyerek baktı. Onun yaptığı hareketleri taklit ederek, fakat daha büyük bir ustalıkla, bıçağı elimde döndürdüm ve nişan alarak fırlattım. Onun aksine ıskalamamış, kulağının hemen dibine, ağaca isabet ettirmiştim. Yanağına yaslı duran bıçağa yan gözle baktı. Onu alayla süzdüm. "Gel ve al korkak!" #1 kraliçe

Altı yaşındayken ailesi ve yaşadığı topraklar elinden alınan genç bir kız. Bir gün tekrardan ait olduğu topraklara çağrılır lakin bu çağrılışın altındaki sebepler çok başkadır. Kral ve planlarına ayak uydurup yıllar önce ondan alınanları geri almak için her şeyi yapmaya hazır olan Alen. Öğrendiği gerçekler ile birlikte bir plan yapar. Peki... Bu planında ona kim yardım edebilir? Ülkenin Kral'ına karşı bir şansı olabilir mi?

Gerçek hayatta, öğrencilerin %70'nin uğradığı zorbalıklar, içlerine kapanmasına ve çevrelerine kabuk oluşturarak kimse ile konuşmamalarına sebep oluyor, ya da belki de daha fazlası? Misel Rollas, bu %70'in arasında olan bir öğrenciydi, ama onun yaşadıkları yaşamakla kalmıyordu. Çünkü o, kimsenin yapmadığı şeyi yapacaktı. Kendisine zorbalık yapanlardan intikam alacaktı. hikayenin tam versiyonu: https://www.hitreads.com/ Gençkızedebiyatı #1 05.05.22 Gerilim #1 05.05.22 Gizem #2 05.05.22 Acı #1 05.05.22 İntikam #1 05.05.22 Bilim kurgu #2 07.05.22 Fantastik #2 08.05.22 Zorbalık #1 11.06.22 Aksiyon #9 06.07.23 Instagram: philophobia.yaritexting 02.02.2021'

Kimsesiz bir kız olarak yeterince zor olan bu hayata tutunmaya çalışırken, kendimi bir anda Olimpos'un Tanrıçası olarak bulmayı kesinlikle beklemiyordum. Daha doğrusu eksik söyledim pardon, Olimpos'un henüz kimin çocuğu olduğu bilinmeyen kayıp Tanrıçası olarak bulmayı beklemiyordum demeliydim. Sahi, kimin kızıydım ben? Üç büyük Tanrıdan hangisi benim babamdı? İşte tüm bu soruların cevabı da, aslında içeride saklıydı... Kapak Tasarımı; 💖 SALAİ DESİGN/ Aglamam_Zaman_Aldi Tüm hakları saklıdır. Herhangi bir çalıntı, kopyalama dahilinde yasal yollara başvurulacaktır.

Şeytan Kadehi Serisinin 1.Kitabıdır. Mutlu bir ailem, beni seven bir nişanlım, iyiliğimi isteyen geniş bir arkadaş çevrem vardı. Çocukluğumdan beri aşık olduğum adamla evlenmek üzereydim ve muhteşem kariyerimle benden mutlusu yoktu. Sonra bir gün kayboldum. Geri döndüğümde ise hiçbir şey aynı değildi.