Her hikayenin başladığı yerden başladık bizde. Ama her hikaye gibi farklı yollarda ilerledik, bambaşka olduk. Yer geldi karnımız ağrıyana kadar güldük, yeri geldi ''Arkadaş bu neydi şimdi?" dedik. Anlatacağım hepsini sırayla. He bu arada ben Ertuğrul. Leylasını bulup feleğini şaşıran adam.
"Öyle böyle ilerleyen bir hayatım var. Yani... Vardı aslında... İş aramaya devam ederken aynı zamanda annemin uygun bulduğu eş adayları ile görüştürülmeye çalışılıyordum. Ta ki onu görene dek!" Nesil hanım kızımız; gayet neşeli, biraz geveze, aklındaki dilinde, (yok canım elbet boşboğaz değil) yemeyi, gülmeyi seven, i...
Hani bakarsın ya gökyüzüne , sayarsın ya yıldızları , hani bir yıldız kayar ya tutarsın bir dilek, gerçekleşmesini istersin ya.Yine bir gün dikersin ya gözlerini gökyüzüne dalarsın öylece.Yada bir gece bastırır ya yağmur ıslanırsın doyasıya ya da sadece bakarsın camlar ardından keyiflice.Yine bir gün yaz gelir ya çık...
Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yo...
"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk def...
17 yaşında genç bir kız yaz tatilinde ailesiyle güzel bir tatilin hayalini kurarken talihsiz bir kaza sonucu ailesini ve doğacak kardeşini kaybeder. Ailesi ve en yakın arkadaşı Selin'den başka kimsesi olmayan Ada kaza yaptıkları ailenin çok zengin bir aile olduğunu ve bu olayın üstünü kapattıklarını öğrenince kahrolur...
Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşk...
Ve son tren de kalkmıştı... Genç adam hüzünle döndü arkasını , umudunu yitirmişti. Giden bir trenden fazlasıydı. Bütün inancıda o trenle beraber uzaklara yol alıyordu ve elinden gelen arkasına dönüp gitmek oluyordu... Garda ki banka çöken adam yorulduğunu bir kez daha tüm hücrelerine kadar hissetti , vaz mı geçmeliydi...
Cansel... Hayat veren su... İsminin anlamını kendi benliğinde taşıyormuydu , o insanları kurtaracak kadar güçlümüydü, herşeyin üstesinden gelecek kadar sabırlı ? Peki bu karanlık duvarlar ardında ne kadar cesaretliydi. Yeşil gözleriyle bağlanmıştı o , titrek nefesiyle , soğuk teni , kambur bedeniyle... Herkes onu güç...
