NOT: Arkadaşlar kitap başlıktan da anlayacağınız gibi düzenleniyor. Numaralı olan bölümler düzenlenmiş bölümlerdir lütfen düzenlenmemiş bölümlere 'kitabı düzenle' tarzı yorumlar yapmayın. İyi okumalar :))

Burası Voya gezegeni. Yıllardan 4080. Sanılanın aksine uçan araba ya da uzaylı yok. Onun yerine aşağıdaki maddeler var. Element kullanımı➡ Hava, su, toprak ve ateş kontrol edilebilir. Her insan sadece bir tanesini kontrol edebilir. İki farklı elementten insan evlenirse artık kadın kocasının elementini kullanır. Büyü kullanımı➡ Magich şehrine giden ve Magich sınırından çıkmayan herkes büyü yapabilir. Somut his➡ Cesur, zeki ve yardımsever özelliklerinden hangisi baskınsa o geliştirilir. Hepsini kullanabilen yoktur. Dinozor bağı➡ Somut hissi cesur olan herkesin dinozoru vardır. Periler➡ Dört farklı elementten prenseslerin neye ya da kime göre belli olmadığı bir şekilde seçilir. Voya➡ Dört elementi birden kullanabilen öldürmek istediği kisilerin rüyasına girip öleceğini söyleyip öldüren seçilmiş kişidir. © Tüm hakları saklıdır.

#Bilim-Kurgu'da 8 Serinin ilk kitabıdır. K.A.O.S. projesinin tek amacı, daha güçlü, daha dayanıklı ve daha sağlıklı nesiller üretmekti. Kim bilebilirdi ki böylesine iyi niyetli bir projenin herkesin laneti olacağını? Dünya'nın tüm çocukları projeye dahil edildi ve bu mucizevi proje hayata geçirildi. Taa ki beklenmeyen gerçekleşene kadar... Virüs her çocuğun bünyesinde bir zehir etkisi yaratarak onları içten yok etmeye başladı ve acı içinde ölüme terk etti. Virüs çoğu çocuğu öldürmüştü, hayatta kalanları ise değiştirmişti. İşte şimdi her şey daha yeni başlıyordu... Projeyi yürüten herkesi öldürdükten sonra sıra hayatta kalan çocuklardaydı... Peki ya çocuklar buna baş kaldırırsa? Ya karşı çıkarlarsa? İşte her şeyi belirleyecek şey güçlü taraftı. Onların savaşına hoşgeldin. Taşıyıcıların savaşına... Kapak tasarımı :Fjdjeha

WATTYS 2017 KAZANANI✓✓ "Nefrete KURBAN Edilmiş Bir Aşk, Sizce Galip Gelebilir Mi?" Bir tarafta Toprak'a doğrultulmuş bir silah diğer tarafta ise Rüzgar ile evlenmek.... Bu nasıl bir ikilem. Bu nasıl bir çaresizlik. Korkuyorum , hem de çok fazla. Bir seçim yapmam gerekiyor ama biri diğerinden daha hafif değil. Biliyorum hangisini seçersem seçeyim yine yanacak olan benim. Biliyorum bu hikayenin tek kurbanı benim. Deniz bir karar vermek zorundaydı ve bunu acilen yapmalıydı.. Abisi Toprak için kendi hayallerinden kendi hayatından vazgeçebilecek miydi? Ne kadar korkarsa korksun fedakarlık sırası artık kendindeydi ve Deniz şeytanın inine bile bile girecekti... İntikam, nefret, gözyaşı ve bunlar altında ezilen bir AŞK... Her duyguyu iliklerinize kadar hissedebileceğiniz bir hikaye... "Acı" ya karşı dayanıklı değilseniz eğer bir sonraki sayfayı çevirmek sizin için kolay olmayacak ama yine de her sayfada "Umut" arayacaksınız....

Topuklarımdan çıkan ses harabede yankılanırken kulağıma gelen tehlikeli bağırışla duraksadım. ''SEZA!'' Arkamı dönüp Ömer'in yüzüne baktım. Ömer'in yüzünde hayal kırıklığı karışmış öfke vardı. Bu bakışları çok iyi biliyordum. Sessizce fısıldadım. ''Hass*ktir!''. Öğrenmişti... Artık her şeyi biliyordu... Yapmam gereken tek şeyi yaptım.. Kaçmak.. Kaçabildiğim yere kadar... Okuyacağınız hikaye tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Hikayenin Tüm Hakları Saklıdır

~ Devam kitabı olan Soğuk Cesetler'e profilimden ulaşabilirsiniz. ~ Yüzü , saçları ve elleri kırmızıya boyanmış bir kız. Yeşil gözlerinde ölüm taşıyan bir kız. • Kendimi karanlığa bıraktım ait olduğum yere. ©2016 | cerenbrbr8

Hayat onun için sadece bir oyundu. Sonunu bilmediği bir hayata sürüklendi. Bir labirintin içinde cıkışı bulmak için cabalıyordu. Kendi karanlığında boğuluyordu aslında. Her alıdığı nefes onu ölüme bir adım daha yaklaşdırıyordu. Sonunda keşke ölüm olsaydı diye gecirdi içinden. Ama yaşamak onun için dahada ağır bir cezaydı.

Hayat; kulaklarımızın duyabildiği en güzel ezgiydi. Notalar, muzur bir çocuk gibi zamanın kucağında oyun oynarken; bir çağlayan gibi, kulaklarımızda bıraktığı hoş ezgilerle ruhumuzu yıkardı. O mutluluk hayatımıza doğru yürürken, ayak izlerini salardı hücrelerimize. Önemli olan en doğru notalara basabilmekti: Hissederek kalbimizin en derin odacıklarından gelmeliydi sesler. Bu bilgileri okulda öğrenmiştim. Peki ya "Hayat" okulda öğrendiklerimizin ne kadarını önemsiyordu? Bilmiyordum;şimdi ben ne yapacaktım? Annemi kaybedeli henüz bir gün bile olmadı. Elimde tek bir şey vardı: Bir beste: ne ismi vardı ne de sözleri. .. Şimdi önümdeki boş yola bakıyorum. Anlamsız ve şaşkın bir bakış benimkisi...Sorularımı topladım hayal çantama:Benim hayat yolum hangisi? Bana gösterilen yol benim yolum mu? Bana gösterilen yönde nelerle karşılaşacağım? Ben de bir bütünün parçası mıyım acaba? Yeni bir şehirde, yeni bir hayatın notalarını bulmaya çalışırken fark ettim ki aranan bendim. O günden sonra gözlerimi hep başka bir yerde açıyor, hep birileri tarafından kovalanıyordum. Ruhum ayaklarımın altında, başımda deli bozuk bir adam nefes nefese kaçmak. Sürekli kaçmak. Kaçmamın sebebi ise : Benden istenilen şifre... Ben hayatta kalmaya çalışırken kulağımdan kaybolan notaların hasretiyle bir aşka düşmek üzereyken, bilinmezlik kendi girdabında gülüşümü çalmıştı. Yalanlarla tanışmak: Ben yalan mıydım? Peki tanıştığım insanlar? Ben gerçekten kimdim? Bana tanıştırılmayan kimliğimle birlikte zihnimi kurcalayan tek gerçek vardı... ŞİFRE NEYDİ? VE ŞİFREYİ NEDEN BANA SORUYORLARDI? YENİDEN İNANMAK: KALBİMİ HAYATA VE AŞKA İNANDIRMAK ZORUNDAYDIM. BEN BÜYÜRKEN ONLAR DA ŞAHİT OLMALIYDI. TÜM GERÇEKLİĞİYLE...

Teninin kokusunu hissedecek kadar yakınında olsada, uzanıp dokunamazsın korkarsın yanmaktan. O ateşten kor gibi bakar gözlerine, kalbin bağlanır,dilin susar da, "Seni seviyorum" diyemezsin.

Çizgi meselesini bilir misiniz? Hani dark side falan... Yoldan çıkmak, yer altına inmek... Doğru ile yanlış arasındaki o ince çizgiden bahsediyorum evet. Uzatmadan günün sorusuna gelelim öyleyse; bir şey kime göre iyi-neye göre kötüdür? Bir çoğumuz için bu sınırları yasalar çizer. İstersen uyma! Ama bazılarımız farklıdır. Gri bölgeler onlardan sorulur. Onlar ya kazanırlar ya da kaybederler. Yasanın gölgesindeki kişilerdir onlar; ajanlar. Anladığınızı farkettim. Evet malesef bizim karakterimiz de ajan. Bir kurşun gibi sıkı. Ve gittiği yönü hesaplayacak kadar yetenekli. Şimdi sorarsınız siz, kötü mü yoksa iyi mi? Ve huzurlarınızda, AKSİYON MÜHENDİSİ...