Önce çok iyi arkadaş olan ancak sonra küsüp birbirlerini gaza getirmeye çalışarak aralarında hoşlantı oluşturan Pınar ve Barış'ın hikayesi

"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Gizem / Gerilim #1 Gecenin bir vakti... Cinayet masası amiri İzan, her zamanki gibi, genç bir kızı öldürmeye niyetli adama mani olur. Şehir, huzur içinde yatağına geçer, rüyalara dalar. Her şey olması gerektiği gibidir; İzan kahraman, kötüler ise yenilmiş vaziyette. Dosya kapandı. Ta ki yan daireye bakana kadar... Ya da onun karşısına, diğer komşularına... Her yer ceset doludur adeta, kan sızmaktadır sokaktan... Bu gece şehirde kimse uyumayacak, siz dahil... Tanıtım Videosu; https://www.youtube.com/watch?v=bKJNe7ksX0w&feature=youtu.be "Bir metre yetmiş sekiz santimlik yükseklikten yere düşen, paramparça olup insanları tuzla buz eden suretindeki kalıcı yorgunluk ifadesi ise, kara, kapkara yüzünü daha da çirkin ve tahammül edilemez bir hale getirmişti, en azından onun için. Etrafına baktı, kendini görebileceği bir ayna yoktu, sevindi. O da en az, diğerleri kadar kendinden çekiniyordu." Tüm hakları saklıdır. Başlangıç Tarihi: 16.02.2016

Ben Esila Özdemir: Umutsuzluğun simgesi, mutsuzluğun genel adı. 17 yaşında bir kız çocuğuydum ben. Abisinden başka kimsesi olmayan, arkadaşlarını ailesi gören biriydim, ta ki Ediz DUMAN'a kadar. Ben Ediz DUMAN'ın kızılıydım. 'GÖLGE' kelimesinin somutlanmış hali, Gece'nin lideri, Bulut'un sahibi; Ediz DUMAN. Sevgiye muhtaç, yalnızlığın sahibi, benim Kötü Çocuğum. Ben bu kadardım işte, bedeni Ediz DUMAN'a ait ama ruhu kendisinden habersiz hareket eden biri. Ben; Toprak'ın bücürü, Çağatay'ın hatunu, Emre'nin civcivi, Berk'in sevdiği, Ediz'in KIZILI'ydım. "NOT!!: KÜFÜR İÇERİR!!!"

Tesadüfle başlayan bir aşkın zorlu devamı... Kapak tasarımı bana aittir...

Haydi! Eyvallah deme vakti geldi. Bir eyvallah söyle hayata. Eyvallah söyle dününe, seni üzenlere, kalp kırıklıklarına. Haydi! Durma sende bir eyvallah söyle yaşanmış her bir şeye. Haydi! Senin olan bu hayatta yepyeni bir sayfa açma vaktin gelmedi mi?

Hayatta tek dostumuz kendimizdir. İdil bunu en başından beri biliyordu. Ailesi yüzünden başına gelenlerle uğraşıp duruyor dahada belaya batıyordu. Senelerce yalan içinde büyüyüp bi gece ansızın gerçekleri öğreniyor. Ne olursa olsun yine savaşmayı seçiyor katiller ve yalancılarla dolu hayatında sadece mutlu olmak için çabalıyor, Ve sonuç; Keyifli okumalar:)

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

19. yüzyıl (yy.) sonu, Varna istasyon binasında geçen hikaye, ilk Bükreş'e gelecek, Viena'da kalacak, Münih'de güldükten sonra Paris'de ölecek. Orient (Şark) Ekspresi, o akşam yapılan seferiyle bu romana konu olacağını bilemezdi muhakkak. Fakat, yolculardan biri sadece gününü değil, geçmişini de beraberinde götürüyordu, geleceğe uzanan bu sıradışı yolculukta. Babamın pek sevgili babası, aynı zamanda bu trenin yolcusu, bize bu serüvende hem rehberlik edecek hem de hayatını anlatacak.

sevince büyür insan .