Mutluluk tebessümden daha soyut bir kavramdı benim için, sanki hüznün içindeydi mutluluk.Aydınlık değil de karanlıktı belki de ağlayabilmekti mutluluk.Tıpkı aşk gibi ona sarılabilmekten çok dokunamamaktı onu görememek onu duyamamaktı.İnsanın aklı da zaten hep ulaşamadığında kalırdı.Kurulu bir düzenden çok dağınık bir yalnızlığı sevdirdin kadın.