Bu hikayenin dışarıdakilerle hiçbir alakası yoktur.

Şair buraya ne yazarsa yazsın seni ikna etmeyeceğini biliyor. Senin neden burada olduğunu ve bu yazıyı neden okumaya devam ettiğini biliyor. Ben seni tanıyorum, senin içini biliyorum. Peki sen kendine bu denli aşina olduğuna emin misin? Hani bir iki şiiri oku da hangisinin seni ifade ettiğini bana yaz. zamanla seni daha çok iyi anlatan o sana senin kim olduğunu haykıracak şiiri yazalım. hepsini okuduysan bana bir merhaba rüzgar de bakalım .

Bu kitabı okurken, sizlere hayattan bir kesit, elle tutulabilir düşünceler söyleyeceğim. Bir okurun bile her şeyi birden kavrayabilmesi ve hakkını arayabillmesi için meselenin esasını , bir çırpıda, bir çok tipleme ile sunacağım. İsimler gerçek olmasa da bir çok olay tamamen yaşanmış ve gerçektir. "Sayın insanlık, ne zaman birlikte şöyle bir eğleneceğiz?" Ha, ne zaman, söylesenize? İyice yabancı olduğumuz empati kelimesinin varlığını unuttuğumuzda mı? Dünyayı fazla önemsiyor Aldığın şeyin bedelini dertle ödüyorsanız İçinizden kanınız coşkuyla akıyor da Hiç bir şey diyemiyorsanız haksızlığa İçinize bir taş gibi Niye otursun? Uyanıkken niye uyusun? Bazı insanlar vardır, suratlarına, Gülümsemelerin ardında kurt dişleri gibi Bir maske takınarak, sanırlar ki, başkalarına, Akıllı, ciddi, keskin zekâlı görünecekler. Narsizimin doruklarında Kendi fikirlerimin etrafında topladıkları yobazlarla "Ağzımı açtığımda, hiçbir köpek havlamasın" der gibidirler.