"Her şey kusursuz" dedi Hermione heyecanlı bir ses tonuyla. Hala etrafı seyrediyordu. Yanağına düşmüş bir tutam saçı kulağının arkasına sokulunca arkasını döndü. "Burada çok fazla kusur var. Ama sen,sen kusursuz olan ve her şeyi kendin gibi görensin. İşte bu yüzden evleneceğim kadın sensin." dedi Draco. Hermione'nin gözlerinin içine bakıyordu. Ve o an dudaklarına ıslak bir öpücük kondu. Sevdiğinin gözyaşıyla ıslanan bir öpücük. "Seni seviyorum." Dedi Hermione,"Ve her zaman seveceğim." "Seni seviyorum ve her zaman seveceğim."

DRAMIONE ARTIK İLGİMİ ÇEKMİYOR, KİTABIN FİNALİ DE YOK ONA GÖRE OKUYUN LÜTFEN SONRA BOŞUNA MI OKUDUM DEMEYİN KİMSEYİ OKUMAYA ZORLAMIYORUM❤️❤️❤️ "Granger ağlama!" dedim onu omuzlarından sarsarak. Benim de içimde bir ağlama isteği oluşuyordu, onun ağladığını gördüğüm her saniye, her dakika. "Hermione, lütfen ağlama..."

Neden Dramione?

Yanlış olduğunu bile bile onunla böyle bir işe kalkışmak, beni ne kadar akıllı yapardı?

"Kararlarımı veren kişi ben olsaydım, bana yanlış kararları verdiğimi söylemeye hakkınız olurdu. Her saniyem kontrol edilmiyor olsaydı, bana nasıl davranacağımı söyleyebilirdiniz. Eğer sevdiğim kişiyi kaybetmemek için ondan uzak durmam gerektiğini bilseniz, bana kızmanıza karşı çıkmazdım."